31👔

1.1K 109 2
                                    

Hari ini Hayoung ke sekolah seorang diri. Means tanpa Daniel. Semalam bukan main suruh aku jangan elak jumpa dia. Tapi tengok sekarang. Dia sendiri yang tak datang jumpa aku. Kalau baby gorila, baby gorila la juga. Heh!

"Hayoung watch out!" jerit seseorang.

Kalau dengar suara, tak silap ni suara Sana.

Dia rasa badan dia tersungkur diatas lantai bersama Sana. Disebelah Sana ada pasu bunga boleh tahan besar sudah pecah. Siapa punya kerja ni. Gila punya orang!

"Kau okey tak sana? Ada luka mana mana tak?" soal Hayoung dengan cemas.

Sepatutnya pasu bunga tu hempap dia bukannya Sana. Siapalah punya kerja. Kalau aku dapat tangkap siap orang tu. Pagi pagi buta dah buat hal. Kaki aku pun ringan aje nak melayang kat muka orang.

"Aku okey. Kau jangan risau"

Hanya Sana sorang yang rasa bertapa sakitnya lengan kanannya sekarang ni. Tapi dia tahan. Dia tak nak Hayoung risau. Biarlah dulu. Balik nanti kalau sempat dia pergi hospital.

"Kalau macam tu jomlah masuk kelas. Eh tapi kalau kau sakit mana mana bagitahu aku tau. Risau pulak aku dengan kau ni Sana"

Sama cuma senyum bagi meyakinkan Hayoung bahawa dia okey.

"Kau ni jangan risau sangatlah. Aku okey aje ni"

Hayoung memeluk bahu Sana. Mereka bersama sama jalan pergi ke kelas mereka. Sesekali Sana memegang lengannya tanpa pengetahuan Hayoung.

Oh gad! Sakit sangat. Tangan kanan pulak tu. Macam mana nak makan. Macam mana nak tulis. Tangan kanan merupakan tangan yang amat penting untuk kehidupan sehariannya. Dan yang paling penting, mampukah dia berselindung dari Hayoung bahawa lengannya sakit.

"Asal sayang! Kecoh aje kat bawah tadi. Ada apa apa ke?" soal Daniel apabila mereka berdua tiba di kelas.

"Ha sebelum tu. Sampai hati kau kan biar aku datang sekolah sorang sorang" suara merajuk Hayoung keluarkan.

Hayoung melabuhkan punggungnya di tempatnya.

"Alaa sorrylah. Kau tahu kita punya kerja yang kita bincang semalam tu. Ha aku pergi jumpa orang tulah" jelas Daniel.

Hayoung berhenti merajuk.

"Ouh patutlah. Hmm sebenarnya ada someone campak pasu bunga dari tingkat tiga. Nasiblah Sana ada. Dia yang selamatkan aku. Kalau tak, tak tahulah apa jadi dengan aku" jelas Hayoung pula.

Tak payahlah guna perkataan someone bagai. Dia tahu siapa yang buat semua tu. Cuma dua orang musuh yang dia ada dalam sekolah ni. Siapa lagi kalau bukan ahli ahli sihir tu.

"Habis tu kau tak tahu siapa pelakunya? Tak nak siasat?" soal Daniel lagi.

"Aku tahu siapa yang buat semua ni"

Hayoung mengalihkan pandangannya ke arah Jennie dan Momo yang sedang make over muka masing masing.

"Apa pandang pandang! Tahulah aku cantik" kata Jennie dengan sombongnya.

"Eh suka hati aah. Aku ada mata. So suka hati akulah nak pandang siapa pun" bidas Hayoung.

Jennie mencebik. 

"Weh sayang. Agak agaklah kau nak tuduh dorang. Aku bukan nak back up dorang ke apa tapi aku tak rasa kali ni mereka yang buat semua ni sebab mereka masuk kelas 3 saat sebelum kau masuk"

Hayoung berfikir semula. Hish! Habis tu ni kerja siapa.

"Habis tu? Kalau bukan dorang siapa lagi" Hayoung tak nak mengalah.

[C] MAID VS PLAYBOY [KANG DANIEL PARK JIHOON]Where stories live. Discover now