Cała wiedza, jaką posiadam na temat tworzenia własnego świta jest zawarta tutaj.
Cały czas się uczę, wiec poradnik ten rośnie wraz z moimi umiejętnościami.
Postacie to trzony twojej historii. To ich losy napędzają fabułę. Te dobrze wykreowane zostaną w pamięci czytelnika na całe życie. Przykłady?
Sherlock Holmes, Harry Potter, Bilbo Bagins, James Bond, Romeo , Hamlet, Mały Książę...
Można tak wymieniać w nieskończoność. Najważniejsze, to dążyć, by stały się one ikoniczne.
___________________________________________
Prosty schemat:
Opracowałam go na podstawie pewnego opisu. Jest to tabelka, którą wystarczy odpowiednio zmodyfikować do potrzeb danej pracy, a potem wypełnić. W ten sposób, zyskujesz zarys postaci, ale pamiętaj! To tylko zarys.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Gdy zaczynam kreowanie postaci wypisuje punkt po punkcie najważniejsze wydarzenia decyzje, fakty, upodobania i motywacje bohatera. Nie dbam w tedy o interpunkcje czy chronologie. Po prosu pisze, co mi się nasunie na myśl. Wplatam w to również części fabularne, inne postacie, wspólne relacje, krótki opis. Ciekawostki, fobie, nieistotne szczegóły, czasem urywek dialogu.
Pomaga to, przede wszystkim, nakreślić charakter i motywacje bohatera. Ten proces jest szczególnie ważny, gdy tworzysz postacie pierwszoplanowe oraz antagonistów. Często, właśnie od tego zaczynam.
Jak napisać postać, którą będzie pamiętać każdy? Czytelnik pokocha bohatera z którym łatwo się utożsami. Przede wszystkim, nie może to być osoba idealna ( tzw. Merry Sue). Człowiek ma swoje ułomności i przez to popełnia błędy. Twój bohater nie może umieć wszystkiego i zawsze podejmować, tylko te trafne decyzje. Dla przykładu przeanalizuj siebie... Codziennie błądzisz w meandrach życia.
Nie miej litości dla swoich bohaterów. W „potopie" Henryk Sienkiewicz bez przerwy wystawiał Kmicica na wielkie niebezpieczeństwa, a Willian Szekspir nie dopuścił do szczęśliwego zakończenia i pozabijał Romea i Julie i to nie byle jak! Zrobił to w najgorszy sposób. Obydwoje popełnili samobójstwo!!!
Dlatego twórz wady swoim postacią, a potem bez skrupułów wykorzystaj je. Możesz napędzić w ten sposób akcje, albo wykorzystać ją i rzucić mu przysłowiowe kłody pod nogi. Na koniec, pokaż jak postać pokonuje swoje wady lub zmienia swoje błędne nastawienie. Przecież możesz wszystko!!!
Zachowaj balans pomiędzy wadami, a zaletami. Jeśli twoja postać ma być ciapą to po prostu opisując różne wydarzenia staraj się trochę ukryć jego zalety. Musisz to robić ostrożnie i umiejętnie. Kluczem jest trening!!!
Pamiętaj też, że antagonista jest tą postacią, która tworzy problem fabularny. Bez niej bohater nie ma, o co walczyć. Czasem jest to kosmita, wredny kolega z klasy, pan zła czy też ta druga, która próbuje uwieść męża. Najważniejsze to by była to postać silna myśląca, a jej działania umotywowane. Antagonista jest dobrze napisany, gdy przede wszystkim TY, znając jego całą historię i motywacje zaczynasz mu dyskretnie kibicować. (Nie wszystkie książki muszą skończyć się optymistycznie)
Istnieje wiele odcieni szarości. Tak samo jest z ludźmi. Jako pisarz powinieneś to pamiętać i rozumieć bardziej niż inni. Społeczeństwo, lubi szufladkować ludzi. Nie rób tego. Ważne jest by obejrzeć i znać zarówno rewers jak i awers.
