Chapter 16

16 1 0
                                    

"So aalis na muna ako," isang makahulugang tingin ang iginawad sa akin ni Sam.

I nodded at Sam ,"Please."

Tumayo si Sam sa inuupuan niya para sa pag-alis. Isang ngiti ang iginawad niya kay Sky bago tumulak at iwanan kami ni Sky.

Tahimik kong pinanood si Sky na umupo sa kabilang bahagi ng mesa kung saan nakaupo si Sam kanina.

His brown penetrating expressive eyes bore into me. Lalo akong nahuhulog sa mga malalalim niyang mga mata. Para itong malalim na balon na pag nahulog ka ay hindi ka na makakaahon.

"So what the thing do you want to talk to?" Tanong sa kanya.

Hindi ko maiwasang mapatitig sa mga muscle na naggagalawan sa pa nga niya. He even bits his lips. He seems suppresing something that about to come out in his mouth.

"Can... I invite you in my party this weekend?" Tila nahihirapang tanong niya.

I am always invited in party's before but I always refused the invitation. I never been in teenage party before I wonder how the party looks like.

Tuwing may party kasi ako na pupuntahan yun yung pinilit lang ako ni mommy na sumama sa kanya and it isn't a typical party I mind you, a business party indeed. I'm not into social gatherings so avoided a party.

I tried to look at Sky eyes but I couldn't stay long. There's something in his eyes that makes me tremble. Turn my knee's into jellies. Whenever I am looking in his eyes my rationale drifted somewhere. Somewhere that I never been to, completely strange but it makes me feel familiar at the same time.

Before I drawn in his stare I look away and I nodded. I saw his face lighten in my response. Shock? I think so.

"Is that nod means yes?" Hindi makapaniwalang tanong niya.

I couldn't hide my smile in his reaction. Para siyang batang nabilhan ng kinukulit niyang laruan ng ilang linggo.

"You have no idea how happy I am right now. Yes!" Sa sobrang saya niya napasigaw na siya.

Is my favorable response means really something big to him to the extent that he's acting like that?

Dahil sa pagsigaw niya ay naka attract kami ng atensyon sa canteen. They all look puzzle.

"Sinagot mo na ba Charlotte?" Napataas ang kilay ko sa lalaking nagtanong.

Nakabuo agad sila ng ganoong konklusyon?

"Ano Charlotte? Sinagot mo na ba?" Mataray na tanong ni Andrea.

Ano bang pakialam niya? Dukutin ko eyeballs niya pag ako naasar niya. Wait. Hindi ko siya papatulan. I wouldn't stoop down in her level.

Imbis na sagutin siya kinuha ko na yung bag ko para makalabas na ng canteen. Wala naman akong obligasyon na sagutin ang mga tanong nila.

Bago pa ako makapangatlong hakbang hinawakan ako ni Sky sa braso dahil dito napahinto ako.

"Let me carry your bag," seryosong aniya. "Please?"

Hindi pa man ako nakakasagot ay inagaw na niya sa akin ang bag ko and then he swiftly slipped his hand around my waist.

I see the shock expression of the people in the canteen I couldn't blame them even I got shock. I felt my face get warm. I bet my face right now is as red as tomato.

"You are blushing," his baritone voice filled my ear.

The strand hair at the back of my neck stand the moment I feel the warm air coming from his mouth.

Hopeless PlayboyWhere stories live. Discover now