Iyi Okumalar...
"Geceyi seviyorum. Karanlık olmasaydı, yıldızları asla göremezdim... demiş Stephenie Meyer" dedim ona dönerek. Konakta herkes uyuduğu vakitte biz terasta yıldızlara bakıyorduk. Milyarlarca yıldız birleşmiş Mardin'in uçsuz bucaksız Gökyüzünde senfoni kurmuş gibi sessizliğiyle kulaklara, ihtişamıyla gözlere hitap ediyordu
Insanin sessizligi dinleyesi gibi bu güzelliği de izleyisi geliyordu...
Saat sabahın 02.00...
Günün en belgisiz saati. Kimi acılarıyla kıvranırken kimi sevdikleriyle mutlu.
Abim o benim... Bunca yıl varlığından bir haber yaşadığım abim..
"Bir yıldız çağırdım uzaklardan. Atladim geldim yanına." Dedim şarkının bir kac nakaratını söyleyerek ona tebessüm ettim. Biz birbirimize kalmıştık. Gözleri, yalnız resimlerde gördüğüm babamın gözleri gibi bakıyordu.
Başımı omzuna yasladım, iste simdi kendimi güçlü ve güvende hissediyordum.
"Abi?" Dedim sessizce gözlerimi gökyüzünden çekmeden.
"Efendim.." dedi benim ki gibi fısıltılı cıkan sesiyle
"Beni hiç birakma olur mu? Bunca zaman yarım olarak yaşadım. .. Bazı zamanlar onlari suçluyordum, beni yalniz başıma bu dünya da bıraktılar diye... En çokta anneme, beni babam sandığım zalim bir adamın eline bıraktığı için.." dedim gözyaşlarım sicim sicim akarken biraz nefes alıp yeniden konuşmaya devam ettim.
"O kadar çok şey yaşadım ki, ailemizi paramparça eden bir adamın elinden. Hiç bir dayanağım yoktu. Herşeye rağmen yaşamaya devam ettim. Babam sandığım adam beni bir gün sever diye. Ama olmadi taki 19 yaşıma kadar. O yıl Serkanla tanıştım benden büyüktü ama aşkın yaşı yoktur ya öyle işte" yüzümü buruşturdum. Ne acıydı sevginin nefrete dönüşmesi.
" İyi gelmişti bana. O adamdan görmediğim sevgiyi, huzuru Serkan vermişti. Taki düğün günümüze kadar. Onu cok seviyordum ama o intikam için beni kullan-"
Sözümü tamamlayamadan abim beni kollari arasına aldı. Burukca gülümsedim ağlamamak için bir kamuflajdı tebessümüm. İşe yaramamıştı!
Onun sarılışıyla hıçkırarak ağlamaya başladım. Yaram acırken gözyaşlarım akan kandı.
Bir süre sonra ağlamaktan yorgun düştüğümde, göz kapaklarıma ağırlık düştü. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken abimin son sözleriyle tebessüm ettim. kendimi uykunun huzurlu kollarına bıraktım.
"Seni asla bırakmayacağım. Canını yakanın canını yakacağım bu kim olursa olsun.!"
🌼
Sabah sabah bütün Mardin'i kosarak gezebilecek kadar enerjik hissediyordum. Güne güzel başlamak böyle bir şey olsa gerek.
Güzel bi kahvaltıdan sonra abimi beni gezdirmesi için ikna ettim.
Çarşıya bugün baya kalabalıktı. Arabayı otoparka park edip oradan çıktık. Abim önden yürüyünce hızımı artırıp koluna girdim.
Kızların yakışıklı abime bakışlarını görünce hepsine öldürücü bir bakış atmam kafalarını çevirmeye yetti.
Yaşasın kötülük!!
Abimin kestiği kızın attığım bakışla yönünü değiştirmesiyle bana döndü.
Ona küçük masum köpek bakışları atıp kirpiklerimi kırpıştırdım. Beni kolundan ayırıp
YOU ARE READING
BEDEL《LANETLİ PAPATYA》
Teen FictionTöre hikayesidir Genç bir kızın düğün günü öğrendiği gerçekle terkedilisinin ardından tüm hayatını değiştirerek farkında olmadan herşeyin başladığı yere MARDİN'e yerleşir. 19 yıl sonra öğrendiği yakınlarıyla mutlu huzurlu yaşarken atladığı bir şey...
