[TAMAMLANDI]
Boy×boy texting🌈
*Küfür içerir*
Dün akşam vücuduma aldığım darbelerin acısıyla yatakta iki büklüm olurken ağlıyordum, aslında acıya dayanıklı bir bedenim vardı ama psikolojik olarak dipteydim.
Bir gayretle komodinin üzerindeki telefonu...
Kafeteryaya girerken aşırı gergin hissediyordum, saat henüz on birdi ve etrafta çok az insan vardı, son sınıflar mezuniyet işleriyle ilgilenirken telefonumu çıkardım, dün kurup sadece Yavuz'u eklediğim gruba girdim. Bir kaç saat sonra etraf kalabalıklaşırdı.
Doğukan: Tibet krokanlı pasta sever mi?
Yavuz: Evet
Yavuz: Kestaneliden sonra favorisi
Doğukan: Oh
Doğukan: Sağol
Yavuz: Neden sordun?
Doğukan:
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yavuz: Oha pasta mı aldın?
Doğukan: Evet
Doğukan: Kestaneli bulamadım krokanlı aldım
Doğukan: Sever umarım
Yavuz: Pastayı sevmese bile sürprizine bayılır
Yavuz: İnan bana çok mutlu olacak
Doğukan: Umarım
Doğukan: Bu arada
Doğukan: Şey
Doğukan: Melih'ten dolayı benden rahatsız oluyorsan olma
Doğukan: Melih'e karşı hissettiğim bir şey yok
Doğukan: Gıcıklık var o kadar
Doğukan: Yaşanan her şey geçmişte kaldı inan bana
Yavuz: Konuşuruz sonra
Yavuz: Tibet'i almaya gideceğim şimdi
Doğukan: Tamam
Doğukan: Ay çok heyevanlandm
Yavuz: Trafik var biraz gecikebiliriz
Doğukan: Tanam
Doğukan: Bend e kenximi sakinlestiririm
Yavuz: Peki
Yavuz çevrimdışı
Gergince telefonumu masaya bırakınca ellerime baktım, titriyordum. Sakinleşebileceğime dair olan umudum azalırken pastayı dikkatlice poşetine koyup masanın ortasına doğru ittirdim, devirip mahvetmek istemiyordum. Cimri birisi değildim ama pahalı bir pastaydı bu yüzden ekstra dikkatli davranıyordum. Derin ve titrek nefeslerle kendimi rahatlatmaya çabalarken bana doğru gelen Cemre'ye gözlerimi devirdim, kendisi ilk anonim sapığım ve numaramı herkese dağıtan kişiydi.
Karşımdaki sandalyeye oturup bacak bacak üstüne attı, avuçlarını çenesine dayayıp, "Naber, Doğuuuu." Dediğinde iç geçirdim, çok sinir bozucu bir sesi vardı. Kara tahtaya sürtülen tırnakların çıkardığı ses kadar sinir bozucuydu. Pastanın poşetini elime alıp en köşedeki masalardan birisine geçtim. Kulağıma kulaklıklarımı takıp gözlerimi kapattım, tüm vücudum yapacağım şeyin gerginliğiyle titrerken aklımda sadece Tibet vardı. Ondan ne zaman etkilenmeye başladığımı bilmiyordum, sanırım evine gidip onu o halde gördüğüm gün bir şeylerin farkına varmıştım. Vücudunda bir çok kırık olmasına rağmen kendisine, 'orta hasarlı' demişti. Kalbimin acıdığını hissetmiştim.
