Letters Received | 남진

▪3▪

Namjoon.

Χθες ήταν η βραδιά όπου πέρασα μαζί με τον Seokjin. Κάναμε τις βλακείες μας, υπήρχαν στιγμές που ήταν πολύ awkward αλλά κατά τ'άλλα ήταν πολύ ωραια.

Είναι πολύ καλός για παρέα και πολυ ομορφ-

Μα τι λεω; Δεν θέλω να τα σκέφτομαι αυτά. Το ξερω πως είμαι ομοφυλόφιλος αλλα δεν θέλω να τον βλέπω από αυτόν τον τρόπο. Μόνο φιλικά.

Ή μήπως όχι;

Anyway, θα πρέπει να ετοιμαστώ για την δουλειά. Που δουλευω; Σε μια καφετέρια. Το ξερω πως δεν είναι και η πιο καλή αλλα πληρώνομαι καλά ώστε να μπορώ να τα βγάζω πέρα. Βέβαια, δεν θα μπορούσα να βγάλω τα έξοδα όλα μόνος μου. Μου στέλνουν και οι γονείς μου χρήματα ώστε να τα καταφέρω.

Κανονικά από Κορέα ειμαι, αλλά οι γονείς μου, όταν ήμουν ακόμη μικρός, μετακομίσαμε στην Αμερική. Ακόμη πιο μακρυά δεν πηγαιναν; Τέλος πάντων, εγώ όμως όταν ήμουν στην ηλικία των 23 ήθελα να ζήσω στην Κορέα, την χώρα από που γεννήθηκα. Οι γονείς μου για να τα καταφέρω μου έστελναν χρήματα και ακόμη μου στέλνουν ώστε να μπορώ να τα βγάλω πέρα.

Και τους ευχαριστώ πολύ.

Έβαλα την στολή που φοράμε στην δουλειά, κοιταχτηκα στον καθρέπτη για να φτιάξω τα μαλλιά μου, έβαλα το άρωμα μου και έτοιμος για να φύγω. Κλείδωσα το σπίτι και έπρεπε να προλάβω το λεωφορείο που έφευγε σε ένα τέταρτο.

Και έχω ηδη αργήσει.

Έτρεχα όσο πιο πολύ μπορούσα αλλά μάταιος ο κόπος. Ακριβώς εκείνη τη στιγμή το λεωφορείο έφυγε. Τέλεια. Και τώρα τι κανω; Άμα ξανά αργήσω το αφεντικό είπε πως θα με απολύσει. Και είναι η πέμπτη φορά όπου συμβαίνει αυτό.

Έκατσα στο πεζοδρόμιο και έσκυψα το κεφάλι μου. Μετά από λίγα δευτερόλεπτα άκουσα την κόρνα από ένα αυτοκίνητο να κορνάρει συνεχώς. Σήκωσα το κεφάλι μου για να δω ποιος είναι.

"Namjoon."

"Seokjin;"

"Μπες μέσα."

Σηκώθηκα από το πεζοδρόμιο και μπήκα στο αυτοκίνητο.

"Που θες να πας;"

"Εμ... μπορείς να με πας στην δουλειά μου;"

"Ναι, βεβαίως."

"Ωραία. Ευχαριστώ πολύ."

"Τίποτα."

Έβαλε μπρος το αυτοκίνητο και φύγαμε.

"Και που δουλευεις;"