Finding the enemy's love.

Η εκδρομη part 2

Εφτασαν σε ενα υπεροχο τοπιο.Όλα ηταν ανθησμενα.Ανεπνεες καθαρο αερα.Ηταν καταπληκτηκα.Ολοι πηραν τα πραγματα τους απο τα αυτοκινητα και καθισαν να κανουν ενα πικ νικ.Εκεινος δεν έβγαλε την ματια του απο πανω της.Εκεινη?Ναι το ειχε καταλαβει.Αλλα δεν τον κοιταζε.Την χαζευε συνεχεια.
"Μπορω να παω να μαζεψω λουλουδια;"ρωτησε ο μικρος.
"Ναι μωρο μου.Να ερθω μαζι σου;"ειπε η μητερα του.
"Οχι.Δεν χρειάζεται."
Εκανε αρκετα βηματα πιο περα ωσπου χαθηκε απο τα ματια τους.Περασε αρκετη ωρα και ο μικρος δεν ειχε φανει ακομα.Η Ερμιόνη ανησυχισε.
"Με συγχωρειτε.Πρεπει να παω να τον ψαξω"
"Θα ερθω κι εγώ μαζι σου."ειπε εκεινος
"Κι εγω"ειπε η Αστορια.
"Οχι εσυ μεινε εδω.Μην ανησυχεις.Θα τον βρουμε εμεις."
Αρχισαν να περπατανε μαζι.Μπηκαν μεσα στα δεντρα.Αρχισαν να φωναζουν το ονομα του.Περασε αρκετη ωρα.
"Κουραστηκα.Που μπορει να πηγε.Φοβαμαι μηπως επαθε τιποτα."η Ερμιονη εκατσε στην ριζα ενος δεντρου.
"Δεν ξερω που πηγε αλλα δεν επαθε τιποτα ειμαι σιγουρος."
"Πως το ξερεις εσυ?"
"Μου το λεει το...πατρικο μου ενστοικτο."
Εκεινη γελαει.
"Χαχα.Υπαρχει πατρικο ενστοικτο?Δεν το ηξερα."
"Μακαρι να σε εβλεπα παντα ετσι."
"Πως;"
"Ετσι να χαμογελας.Εισαι πανεμορφη οταν γελας."
"Εχω καιρο να γελασω.Μαλλον ειναι η ιδεα σου."
"Οχι δεν ειναι.Σου το λεω σοβαρα.Και γιατι εχεις καιρο να γελασεις;"
"Με αυτα που μου ετυχαν.Το διαζυγιο,το παιδι,το αγχος....ολα αυτα τελος παντων."
"Αληθεια τι εγινε με το διαζυγιο;"
"Το υπεγραψα.Μονο ο Ρον πρέπει να υπογραψει."
"Θα το κανει ομως;"
"Δεν ξερω.Δεν εχει σταματησει να με παιρνει τηλεφωνο.Και κατσε.Εσενα τι σε ενδιαφέρει για το διαζυγιο?"
"Δικο μου θεμα."
Τοτε ακουστηκε μια παιδικη φωνη απο μακρια να φωναζει.
"ΜΠΑΜΠΑ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ".
"Σκορπιους που ησουν σε ψαχναμε...".
"Πηγα για λουλούδια.Ερμιονη αυτα ειναι για σενα"
"Ευχαριστω πολυ."