20. bölüm

3.1K 172 18
                                    

Eun-ah,güzel olacağını düşündüğü bir güne daha açtı, sürmesinden dolayı simsiyah olmuş gözlerini.
Sırtını yataktan çekerek ayaklandı,direk olarak banyoya girdi.aynanın karşısına geçerek yüzünü buruşturdu."gece çarpılmış olmalıyım"söylenerek musluğu açtıvw yüzünü yıkadı.suyu kapatıp tekrar aynaya baktığında gözlerinin hala siyah olduğu görmüştü.ama o'na ramen Çok güzel durduğunu geçirdi içinden.

Yüzünü kurultayın banyodan çıktı.yatağın ucunda duran küçük koltuktan pantolonunu alarak bacaklarına geçirdi.dolaptan siyah Rambo atlet çıkarıp üstüne geçirdi.basit durmasına ramen hoş bir görüntü yaratıyordu.
Telefonunu arka cebine sıkıştırarak odasından çıktı.direk olarak mutfağa inip kahvaltı hazırlamaya başladı.iki dakika ya geçti ya geçmedi yanağına konan öpücük ile eun-ah yerinden sıçradı."günaydın evin bebeği"eun-ah gülerek marka çevirdi kafasını.mark eun-ah'ın gözlerine baktığı an büyülenmiş gibi olduğu yerde kaldı."sorun ne?"eun-ah kaşlarını çatarak sorduğu soruya mark biraz daha yaklaşarak cevap verdi"eun-ah gözlerin çok güzel duruyor"eun-ah mark'ın kafaya hafifçe vurarak iasyan etti"cidden malsın yaa"kimin kuzeniyiz"uppss şu an mark eun-ah'a mal demişti.eun-ah anlamadım der gibi kaşlarını kaldırınca mark tuzağa düşmüş sıçan gibi korkmaya başladı."yani şey demek istedim.hani...ııı.şey olur ya""ney olur ya?""özür dilerim bebeğim vallaha yanlışlıkla oldu""kaybol"eun-ah'ın bağırmasıyla mark koşarak değil adeta uçarak çıkmıştı mutfaktan.

2 SAAT SONRA...

eun-ah,diz kapağının üstüne gelen kapşonlu hırkasının cebine ellerini sokmuş, ayağını yere vura vura yürüyordu.sadece iki lambası olan sokakta yürürken kendi ayak sesinden rahatsız olmuşcasına yerinde durdu ve ayaklarına baktı."sikeceğim."diye mırıldandı kısık sesle.
Şu tam bir geri zekalıyım diye geçirdi içinden.doğruydu da kim geçenin birinde kendi mezarlığını ziyarete giderdi ki.

Yarım saatlik bir yürüyüşün ardından, eun-ah mezarının taşına oturmuş salak gibi gülüyordu."vay be demek öldün ha!sana bir şey anlatacağım.şu son yıllarda çektiğim acı hiç bir acıya eş değer değil.o-onu çok özledim.sadece onu bir kere öpmek, sarılmak, koklamak ya da.....o'na bende uzaklaşması için hakaret etmek.o, şu an beni öldü biliyor.belki bir kaç gün sonra gelip burda bakmaya kıyamadığım gözlerinden, ellerimle silemediğim göz yaşlarını akıtacak.bende salak gibi evde oturacağım.en kötüsü de ne biliyor musun? Belki de intar edip mezarını benim yanıma gömdürecek.ve bunu....ben kaldıramam.bu çok acıtır."
Eun-ah göz yaşlarını elinin tersiyle silerek ayağa kalktı."merak etme kardeşim yine geleceğim."hafif tebessüm Edip nazarlık çıkışına doğru yürüdü."sanırım delirdim."

"Evet delirdin"eun-ah duyduğu sesle panik yaparak yerinde sıçradı."her kimsen şimdiden kendini öldü bil"derin bir nefes alıp beklemeye başladı.o her kimse hiç ses çıkarmadan arkasında bekliyordu.bunu hissediyordu eun-ah."yeter be"diyerek hızla arkasına döndü.ama dönmesiyle eline kapanan eller onu korkutmuş ve sakinleştirmişti.

"Kızım mal mısın benim ya"eun-ah mark'ın karnına sert sayılmayacak bir yumruk atıp ellerini ağzından çekti."pezevenk, ödümü kopardın"elini cebine koyarak yürümeye başladı mark"özür dilerim, bebeğim"eun-ah gözlerini devirip mark'ın arkasından yürümeye başladı.
"Bende arada bir gelir mezarına çiçek falan korayrım kuzenimin.nasıl fikir?"eun-ah biraz düşündükten sonra marka bakarak sırıttı."fikrinde senin gibi bok"
"Öööhh gülüyümde boşa gitmesin.""açta kıçına gül"

"Eun-ah"
"Ne?"mark bedenini eun-ah'a çevirerek konuştu"bara mı gitsek"eun-ah mark'a mal mısın bakışı atıp küfür etti."mark siktir git"

"İyi bye bye"

Mark bara doğru giderken eun-ah ise eve gitmek için geçmesi gereken dar sokaklara girdi.eun-ah birden bir ağlama sesi duydu.daha çok erkek sesi gibiydi.sesin geldiği yöne doğru giderken gözlerini hiç kırpmıyordu.
Sonunda ağlayan kişinin yanına geldiğinde o'na ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu.çünkü yüzünü görmemişti.ağlayan kişinin karşısına çömelip ellerini, bacaklarını kendine çekerek ağlayan gencin dizlerine koydu.yaptığı bu hareketle ağlayan genç kafasını kaldırdı.tabi kaldırmasıyla eun-ah'ın şok olması bir olmuştu.

"Yoon he!!"

"Eun-ah"diyerek sarıldı yoon, eun-ah'ın bedenine."sana ne oldu?neden ağlıyorsun?"
Diye konuştu eun-ah, konuşurken gözleri dolmuştu."s-soo he i-intar etmiş."eun-ah duyduğu üç Kelime ile beyninden vurulmuşa dönmüştü.evet, artık dolan gözleri yaşlarını sahaya dökmüştü."a-ama niye?"dedi eun-ah inanmamışcasına.yoon he derin bir nefes aldı.ama nefesi verirken ağzından bir hıçkırık kaçmıştı."bilmiyorum,bir kaç gündür çok değişik davranıyordu.ne biliyim.kendini benden soğutmak ister gibi.ne olduğunu sorduğumda ise gözlerini kaçırarak söyleniyordu.öğleden sonra*hıck*bir şeyler yapmak için onu aradım ama istemediğini işleri olduğunu söyledi.akşam merak Edip evine gittim.yedek anahtar vardı bende.kapıyı açıp adını seslendim ama ses gelmedi*hıck*son olarak banyoya gittim.ama gördüğüm sahneyle kafayı yiyecek gibi oldum eun-ah.küvetin içinde öylece yatıyordu.suyun rengi Kıp kırmızı olmuş.bilekleri,bileklerinde ki damarlar dışarı fırlamış gibiydi.tutup bedenini sudan çıkardım.hiç bir şekilde yaşama belirtisi yoktu.-
"Tamam.yoon he geçti"dedi eun-ah,yoon he'nin saçlarını okşarken."dolabın kulpuna sıkıştırılmış bir not vardı.aldığım da şok he'den olduğunu anladım.ellerim titriyordu.notu okuduktan sonra kendimi tutamadım bağırmaya başladım.etrafı yıktım parçaladım.ama hiç bir şey onu geri bana getirmedi."
"Not yanında mı?"
"E-evet"yoon he cebinden notu çıkararak eun-ah'a uzattı.eun-ah notu alarak okumaya başladı.

     Şey nasıl başlayacağımı bilmiyorum açıkçası.sen sadece şunu bil.ben seni her şeye dayanarak sevdim,hala da seveceğim.sen bu notu okurken ben olmayacağım.senden şunu istiyorum sakın bu yaptığım şey için kimseye zarar verme.ki şayet seni hiç bir zaman affetmem.eun-ah unnie.onu çok seviyorum.umarım bir an önce mutlu olur.seni çok seviyorum yoon he.ben daha gelmeyeceğim.beni unut ve kendine yeni bir arkadaş bul ama benim kadar güzel olmasın kıskanırım ben.notu okuduktan sonra yırt-at.ve beni hiç bir zaman aklına getirme.

         Bensiz daha mutlu olman dileğiyle...
Seni seviyorum.
             
                                       Soo he.

Eun-ah mektubu katlayıp avucunun arasında sıkmaya başladı.hayır, hiç bir şey böyle olmak zorunda değildi.
Bir anda her kesi böyle bırakıp gitmek kolay değildi.insanların üzüleceğini bile bile gitmek değildi olması gereken bir an durup düşündü eun-ah.kendisi de öyle yapmıştı.öldüğünü sanan herkes bitmiş haldeydi.

"Yoon he kendine gelmen lazım."
Yoon he kafasını aşağı-yukarı sallayarak ayağa kalktı."nereye?"
"Burdan gideceğim eun-ah"
Yoon he eun-ah'ın diyeceklerini dinlemeden gözden kayboldu.

Eun-ah ise iç çekerek evine doğru yürümeye başladı.

Çok saçma bir bölüm oldu biliyorum.

Her neyse.kendinize iyi bakın

Bye bye

   

KUSURSUZ TUZAK #MYG#Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin