The Weak Mate Of an Alpha (completed)

Kabanata 35

Nang tuluyan syang makauwi ay naabutan nya ang lolo at lola na taim na nagdadasal.

napaiyak sya makitang muli na matag nyang hinde nakita.

lumingon ang mga ito sa gawi nya ng marinig ng mga ito ang pag-iyak nya.

" Dios ko,apo ikaw ba yan" naluluhang sambit ng kanyang lola.

mabilis ang mga ito tumayo mula sa pagkakaluhod at tumungo sa kanya.sinalubong sya ng isang mahigpit na yakap ng mga ito.

" Dios ko salamat at ibinalik mo sa amin ang aming apo" umiiyak na saad ng kanyang lolo na walang paglagyan ang sayang nararamdaman nila.sa pagbabalik ng kanilang nag iisang apo.

hinde na inungkat ng mga ito ang nangyari sa kanya.ang importante ay kasama na nila ang apo.na sya ding ipinagpasalamat ng dalaga.

hinde pa sya handa ekwento sa ito ang tunay na nangyari sa kanya.dahil masasaktan lamang sya habang inaalala ang malagim na mga nangyari sa kanya.at pagkawala ng nag iisang lalaking lubos nyang iniibig.

nagtataka man ang mga ito sa araw araw nyang pag-iyak simula ng araw na bumalik sya sa kanyang tunay na mundo.

madalas ay nakakulong lamang sya sa kanyang silid.sapagkat mag pahanggang ngayon ay sariwa pa sa alaala ang mga malalagim na nangyari.

nakakalabas lamang sya sa tuwing dumadalaw ang kanyang mga kaibigan.

masaya sya dahil nakabalik ang itong ligtas sa kani kanilang pamilya.

" bes tatapusin mo pa ba ang kurso mo sa college" tanong ng kanyang kaibigang si abby.alam nito ang tunay na nangyari sa kanya.naikwento nya lahat noong araw na dumalaw ang mga ito ng mabalitaan ang pagbalik nya.

" alam mo,hinde naman pwedeng magkulong ka na lang dito habang buhay.paano ka makakalimot kong kinukulong mo ang sarili mo sa nakaraan.sa tingin ko ay makakabuti sayo kong tatapusin mo ang kurso mo sa college para naman malibang ka.para hinde kana nagkukulong dito.alam mo bang nag-aalala na sayo ang lolo't lola mo" ang sabi nito.

napaisip sya sa mga sinabi nito sa kanya.isang taon na lang namanang pupunuin nya sa kulihiyo.

tama ito hinde pwedeng habang buhay na lang syang maging ganito.kailangan makapagtapos upang matulungan ang kanyang lolo at lola.

matanda na ang mga ito.madalas na din silang nagkakasakit.hinde pwedeng habang buhay na lang syang aasa sa mga ito.kailangan nyang makabawi sa mga ito.kailangan nyang makahanap ng magamdang trabaho para huminto na ang mga ito sa pagtatrabaho.

simula ng araw na iyon ay napag desisyunan nya bumalik sa pag aaral.na sya namang kinatuwa ng mga kaibigan.lalong lalo na ang kanyang lolo at lola.

naging mahirap sa kanya ang muling pagbalik nya sa paaralan.pinag titinginan sya ng mga estudyanteng nakakakilala sa kanya.

ngunit nagpapasalamat sya dahil hinde sya binabayaan ng mga kaibigan.

nahuli sya sa mga ito ng isang semester kaya una ang mga itong magtatapos sa kanya.hanggang sa dumating na araw ng pagtatapos.

mabuti na lang at agad syang nakahanap ng trabaho.bilang sekretarya sa isang sikat at malaking kompanya.

nagkaroon sya ng mga bagong kaibigan sa kompanyang pinagtatrabahuan nya.unti unti ang nakalimutan nya na ang masasakit na nangyari sa nakaraan nya.

" lanny ano sasama ka ba sa bakasyon,next week dalawang linggo lang naman tayong mananatili doon" saad ni kathy sa kanya ng lapitan sya nito isang umaga.habang ginagawa nya ang report na ibibigay sa CEO ng kompanya.

minamadali nya ito dahil kailangan para board meeting mamayang hapon.

" susubukan pero hinde ako nangangako,alam mo namang hinde ko maiwan si lolo't lola" tugon nya.tumango ito bago muling nagsalita.

" sana ay makasama ka,mas marami mas masaya" mahinang bulong nito.bago bumalik sa kanyang opisina ng dumating na ang iilan sa aming mga katrabaho.

Magtatatlong taon na simula ng lisanin ko ang nayon.

walang araw ang lumilipas na hinde ko sila naiisip.gustuhin ko mang bumalik doon ngunit hinde maaari.

habang abala sya report na e pe-present mamaya ng biglang tumunog ang cellphone.

kinuha ko ang phone sa bag. nakita ko na si abby ang tumatawag.na agad ko din namang sinagot.

" hello abby,napatawag ka? tanong ko sa kabiñang linya.

rinig ko pa ang mahihinang pag hikbi nya.

" bakit ka umiiyak,may problema ka ba?

" wag ka sanang mabibigla sa sasabihin ko sayo,pero narito ngayon sa hospital ang lolo mo.l-lanny p-patay na ang lolo mo bago pa kami makarating ng hospital
i'm sorry bes"

hinde ako nakapag salita sa naging pahayag ni abby.pakiramdam ko naubos ang lahat ng dugo ko sa katawan.

hanggang sa tuluyan na nga akong humagulhol ng iyak.na kinataka ng mga kasamahan ko trabaho.

" lanny are you okay? bakit ka umiiyak" tarantang tanong ni ryan isa sa mga katrabaho ko.

" wala na lolo ko ryan,patay na ang lolo ko" umiiyak na tugon nya kaya niyakap sya nito ng mahigpit.

" umuwi kana muna,ako na ang bahalang tumapos ng ginagawa mong report"

" hah, sigurado ka?

" oo,sige na puntahan mo na ang pamilya mo at ako na ang bahalang magpaliwanag kay sir albert alam ko naman maiintindahan ka non" tugon nya sa akin.

si albert ay isang binata at CEO ng kompanyang pinagtatrabahuan nya.hinde lingid sa kaalaman nya na may gusto ito sa kanya.maging ng mga kasamahan nya sa trabaho.

tulad nga ng sinabi ni ryan ay agad syang umalis at dumiritso sa hospital kong saan naroon ang lolo nya.

tinungo nya ang numero ng kwarto ma ibinigay sa kanya ng nurse na pinagtanungan nya.

ng marating nya ang ikatlong palapag ng hospital.ay naabutan nya ang lola nya at kaibigang si abby sa labas ng kwartong kinalalagyan ng kanyang lolo.

nakita nya ang matinding paghihinagpis ng kanyang lola.hinahaplos naman ng kaibigan nya ang likod ng lola nya para kahit papaano ay gumaan ang pakiramdam nito.

" lola ano po nangyari kay lolo? naluluhang tanong nya.agad din naman syang niyakap ng kanyang lola ng makita sya.

" wala na ang lolo mo apo ko,iniwan nya na tayo" umiiyak na sabi nito.naipaiyak sya ng pumasok sa silid na kinalalagyan ng kanyang lolo.nakahiga ito sa puting kama at nakabalot ng puting tila ang buong katawan nito.napasigaw sya sa sakit ng marardaman sa buglaang pagkawala ng kanyang lolo.

ngunit matapos ang dalawan buwan simula ng mailibing ang lolo nya ay nagkaroon naman ng malubhang sakit ang lola nya.hanggang sa hinde na nito makayanan.ay tuluyan na nga itong nag-paalam sa apong nyang si lanny.