The Weak Mate Of an Alpha (completed)

Kabanata 40

Drake POV

Ang sabi ni ama noon ay makikilala ko lang ang babaeng nakatagda para sa akin.kapag naamoy ko mabangong nanunuot sa kaibutaran ng katawan ko.hinde ka mapapakali sa bawat araw na dumaraan na hinde ko ito makikita.

si ama ang nagsanay sa akin sa pakikidigma.tinulungan nya ako mailabas ang natatago kong kapangyarihan.

" hinde ko na kaya ama,patawad" ang sabi nya ngapuruhan sya nito sa dibdib at sumuka ng dugo.

" hinde ka maaaring sumuko anak,dapat maging malakas ka dahil hinde sa lahat ng panahon ay makakasama mo kami ng iyong ina upang ipagtangoñ ka.kailangan mong mailabas ang natatagong kapangyarihan upang makontrol mo ito.kaya hinde ka dapat umayaw.ikaw lang ang nag iisang anak ko.at ikaw ang papalit sa akin kapag nawala ako.kaya kailangan mong maging matatag para ipagtanggol ang iyong nasasakupan" saad nito sa kanya at muling syang inataki.

" kailangan mong ilabas lakas mo anak,isipin mo kami ng iyong ina kapag may magtangkang atakihin ang ating nayon.ikaw lamang ang inaasahan kong maaaring magligtas sa nayon at sa amin ng ina mo"

nilakasan nya ang loob habang iniisip ang mga magulang nya.tinapatan nya ng lakas ang kanyang ama.

" ganyan nga anak,magaling"

lumipas ang linggo buwan at mga taon ng walang tigil na pagsasanay ay tuluyan nya nailabas ang natatagong kapangyarihan nya.at madali lamang nta itong nakuntrol na labis na ikinatuwa ng ama nya.

" ama,ina payagan nyo sana akong lumabas ng nayon kasama si meguel.susubukan ko lamang ang aking lakas sa pakikipag laban sa mga rogue"

" baka mapakahamak ka lang anak,baka hinde mo sila kayanin at mapahamak ka" nag aalang tugon ng kanyang ina.

" kakayanin iyon ng anak mahal,malakas na sya ngayon at isa ay kasama naman nya si meguel kaya wala kang dapat ikabahala,magtiwala ka sa anak natin mahal" saad ng ama nya sa kanya ina na kinahinga nito ng maluwag.

" sige, basta't mag-iingat ka.susundan ka namin ng ama kapag hinde mo na kaya"

" masusunod po ina" tugon nya bago umalis.

kasalukuyan silang naglalakad sa liblib na kagubatan.mga mga rogue silang nasasagupa ngunit madali lamang sa kanya na patayin ang mga ito.

mahigit singkwenta nang mga rogue ang nasasagupa nila at napapatay.

" kamahalan mukhang masyado na tayong lumayo sa nayon.mararating na natin hangganan ng kagubatan" saad ni meguel na halos kasing edad lang nya.ngunit hinde nya ito pinakinggan.

diritso lamang syang naglakad hanggang marating ang hangganan.

" kamahalan" sigaw ni meguel sa kanya kaya binalingan nya ito.

" babalik din tayo meguel" ang sabi nya.

" baka mapagalitan po tayo kamahalan.kapag nalaman nila ito..

" hinde nila iyon malalaman dahil hinde mo naman sasabihin.isa pa sandali lang naman tayo" ang sabi nya na ikonahinga nito ng malalim.

hanggang sa tuluyan na silangakarating sa mundo ng mga tao.panay naman ang pagtingin sa kanila ng mga taong nasasalubong sa daan.napapahanga ang mga ito sa kanila.katulad lang din ito sa kanilang nayon maraming babaeng humahanga sa kanya.

hanggang sa mabunggo sya ng isang batang babaeng tumatakbo habang umiiyak.napatitig sya sa magandang mukha ng bata at naamoy nya mula dito ang mabangong amo'y na nanggagaling dito.pinahiran nya ang luha sa magkabilang pisngi nito.lumuhod sya para mapantanyan ito.