KAPI ARDINDA ; GİZLİ DÜNYA

3.BÖLÜM

MultiMedya: Lavinya Aksel

Herkese merhaba 🖐 uzun zamandır yoktum , bundan sonra bol bol bölüm atacağım. Bugün sonunda 3.bölümü paylaşıyorum yazım yanlışları için kusura bakamyın en kısa sürede düzelteceğim keyifli okumalar.

Çığlık atarak uyandım o kadar gerçekçi bir rüyaydı ki. Etrafıma baktım , pencere arasından giren güneşle sabah olduğunu anlamıştım...

"Lütfen bulun babamı!
Nasıl haber olmaz hala?
Bana haber vermeden bir yere gitmez. "

Göz yaşları içinde ard arda sıraladım
laflarımı. Sabah uyanır uyanmaz buraya geldim ,şuan öğlen olmak üzere hala bir haber yok. Yer yarıldı içine düştü resmen babam .

"Lavinya hanım biz elimizden geleni yapıyoruz. Babanız İzmir ve Türkiye genelinde ünlü bir iş adamı olduğu için bu yolda elbette düşmanlarıda olabilir.Detaylı bir arama başlattık. En kısa surede Tarık beyden haber alacağımızı düşünüyoruz. Lütfen sizde daha fazla ağlamayın."

O sırada babamın 20 yıllık arkadaşı ,
ayrıca şirket avukatımız olan Mustafa amca geldi.

"Lavinya mavişim" diye sarıldı. Bana gözlerimden dolayı hep maviş derdi. Yüzüme baktı "perişan olmuşsun, biraz güçlü ol, sen bilmez misin o deliyi hafta sonu diye kafasını dinlemeye bir yerlere gitmiştir."

"Mustafa amca haber vermeden gitmezdi, gideceği zaman yıldız teyzeyi yanıma yollardı zaten yanlız kalmayayım diye. Hem akşam birlikte yemek yedik üstünede film izledik, geç olunca da ben odama çıktım. Gece yarısı odasından sesler geldi gittim ama yoktu."

"Tamam kızım tamam sen otur şuraya bende komiserle konuşup geliyorum" diyip kapının önündeki oturaklara oturttu beni.

Göz yaşlarıma engel olamadım tekrar ağlamaya başladım. Babam büyüttü beni. Annem vefat etti hiç görmedim onu da anne şefkatini de bilmem. Babam hem anne hem baba olmaya çalıştı bana ama yinede eksiktim,eksiğim annenin yerini kim tutabilir. Ne zaman bir anne kız görsem imrenirim,içim parçalanır neden derim Allahım neden bana annesizliği layık gördün ben ne yaptım sana? Ama 19 yaşındayım artık istemeye istemeye de olsa alıştım buna başka ne yapabilirim ki zaten.

Babamın dediğine göre annemin hamilelik süreci çok zor geçmiş aynı şekilde doğumda. Doğumdan sonra Geçikmiş toksikoz denen bir hastalık yüzünden bir hafta sonra vefat etmiş annem. Şimdi babam da annem gibi bırakıp giderse bir başıma ne yaparım ben ?

"Hadi kalk maviş kızım burada işimiz bitti. Saat başı gelişmelerden haberdar edecekler bizi. Akşam'a kadar da ortaya çıkar zaten Tarık. Nalan teyzen de seni çok merak etti bize gidelim biraz dinlen kendine gel sabahtan beri perişan oldun."

"Çok saol ama hiç gelmeyeyim mustafa amca babam, geldiğinde onu evimiz de karşılamak istiyorum."

Zor da olsa gelmek istemediğim konusunda mustafa amcayı ikna ettim ve yola çıktık. Bilmediğim bir yoldan gidiyorlardı bir an önce eve gidelim de yol farketmez zaten. Arabanın camına başımı yasladım ve evleri izlemeye başladım.

Sıra sıra dizili ve bizim ki kadar büyük , gösterişli evler. Kırmızı ışıkta araba durdu ve iyice
incelemeye başladım etrafı.

Gördüğüm ev ile gözlerim yuvalarından fırladı resmen. Bu rüyam da gördüğüm beyaz büyük ev idi. Kırmızı ışık bitti araba hareketlenmeye başladı. Durun diye bağırdım şöför ani firenle arabayı durdurdu ve mustafa amcayla birlikte endişeli gözlerle bana baktılar.

"Ben yürümek istiyorum hem biraz açılırım lütfen inebilir miyim."

Beni merak etmemesini eve gidince arayacağımı ve tüm ikna edici sözleri sıraladım ve indim.