Намжүн бол би л дээ. Найз охиндоо хаягдаад гэрийнхэнтэй муудалцаад гэрт нь байчих найз нөхөд юу ч үгүй болхоор Хоккайдод байдаг ахындаа очхоор боллоо.Зуны амралт болхоор үнэхээр халуун хийх зүйл ч олдохгүй юм. Найз охинтойгоо 2жил үерхэж энэ хугацаанд түүний төлөө найзууд гэр бүлээсээ ч зайгаа барин бүхнээ зориулсан гэтэл намайг хаячихсан. Хог хаяж байгаа мэт сэтгэлийг минь ч тоолгүй. Хэтэрхий өөдгүй бас амиа бодсон хөгийн охин. Опоо амралт дуусаад ахлах сургуулийн сүүлийн жил. Ганц л жил байсан ч гэснн шилжинэ түүнийг мартана гэж өөртөө амласан юм. Зүрх минь шархалж зарим зүйлсэд хэт эмзэг байдаг болчихож.
Хоккайдо
-Ахаа би ирлээ
-Ашгү дээ бид яг хавай явах гэж байсан юм. Гэр харах хүн хргтэй чмг хэр удаж ирэх бол гээд яг онгоцоо хойшлуулах гэж байлаа
-Аан ашгү дээ*эээ уул нь үеэлүүдтэйгээ тоглоод завгүй өнгөрөх байх гэтэл энэ том байшинд ганцаараа юу?
-за явлаа шүү хоол хүнсний мөнгийг цаг тухайд нь явуулнаа*гарч явлаа
-Ааа ёстой нэг больж үзье зүгээр*том орон дээр хэвтэх
Өглөө би энэ халуун эхлэхээс өмнө хүнсээ цуглуулаад өдөржин хэвтэе гэж бодоод гарлаа. Гэхдээ хүнс гэхээсээ илүү гоймон мөхөөлдөс кола бас тоглоом
Хүнсний дэлгүүрээс авах юмаа авчихсан ч тоглоомын дэлгүүр онгойгоогүй байлаа. Үүдэнд нь мөхөөлдөс идээд сууж байхдаа өнгөрөн явж буй хүмүүсийг ажиглав. Гол нь нүдэнд туссан өндөр нуруулаг хар үстэй өөгү тэгш нүүрний хэлбэр ямар нэгэн зүйлд санаа нь зовнин суух төрхөнд миний сонирхол хөдөлж эхлэв.Нилээн удаан түүнийг сонжин сууж байтал тэр надруу харж бид харц тулгарсан юм.
Зүрх хүчтэй цохиож шархалсан хэсэгт маань шинэхэн цус урсан орж ирж байгаа нь мэдэгдлээ...
YOU ARE READING
Тѳгсѳшгүй
RomanceХалуун зун л энэ бүхний буруу.Чамаас болж би шатаж байна.Энд сэрүүцэх гэж л ирсэн байхад,чи энд байсан.Дахиад хэзээ таарах вэ?Магадгүй чамд дурлачихсан байх.Гэтэл одоо чамайг хаанаас олох юм бэ? Зүгээр л нэг шѳнийн явдал байв уу?
