Намайг сэхэл авахгүй болтол галзууруулж байна. Түүний үнэртэй ус тамхины үнэр гээд бодохгүй байж чадхааргүй хичээл дээр тийм ч сайхан санагдахгүй байна. Түүнийг байнга харах нь миний хувьд там шиг харахгүй бол харахыг хүсдэг харчихвал дур хүсэл минь оволзон өөрийгөө захирхад төвөгтэй нүд минь түүнийг камер шиг дагаж зүрх минь гинж шиг чирэгдэнэ түүний надаар тоглоод байгааг би мэдэж бгаа ч
Хичээл дээр
??:Намжүн өнөөдөр завтай юу
Намжүн:үгүй ээ*энэ охидын яриа үнндэ сонсогддоггүй Сон ү хичэлээ дуусчихаад шууд гардаггүй ххөвгүүд охид очоод юм асуусаар завсралгаан дуусна би нүд салгалгүй яг юуг хэрхэн ярилцаж бгааг нь алдалгүй ойлгохыг хичээнэ. Хардаж байгаа царай минь тэр. Бид тэр шөнөөс хойш хоёулхнаа уулзсангүй. Тэр надтай яриа ч үгүй. Гхдээ би харж хүлээсээр л. Багш нарын өрөө орох хэрэг гарахад хурдхан л явлаа. Үдэш болсон учраас өрөөнд нээх хүн бхгүй гдгт итгэж ямар нэг зүйл болно гэж найдаж очсон ч үүднээсээ л буцахад хүрлээ. Хаалганы жижиг шил түүнд харагдах Сон ү бас танихгүй 3р ангийн залуу ясн ч уянгалаг дуутай юм. Би улам л уян болоод байна уу даа хацрыг минь даган нулимас урсаад унав. Ирцийн дэвтрээ үүдэнд нь тавьчихаад нулимсаа арчаад л алхсан юм.
Ангид
??:Намжүнаа
Намжүн:тиймээ завтай хамтдаа явъя...
YOU ARE READING
Тѳгсѳшгүй
RomanceХалуун зун л энэ бүхний буруу.Чамаас болж би шатаж байна.Энд сэрүүцэх гэж л ирсэн байхад,чи энд байсан.Дахиад хэзээ таарах вэ?Магадгүй чамд дурлачихсан байх.Гэтэл одоо чамайг хаанаас олох юм бэ? Зүгээр л нэг шѳнийн явдал байв уу?
