🔱 BİLİM KURGU #41 🔱
Belki bazı hatıralardır kişiyi kendi yapan, belki de yanındakilerdir...
"Geri döneceksin, Vitae. Doğanın Krallığında geri döneceksin." demişti, görkemli kürkü ile aslan. Hayat, gülümsediğini sanmıştı. Kocaman kürkü rüzgarın etk...
"Sen kimsin?" Uzun süre sadece boşluğa bakmıştım. Sorunun amacı neydi? Hangi beni istiyordu ya da? Bir süre sonra içimdeki sorgulamayı dışarı vurmaya karar vermiştim. O yeşil gözlere karşı dürüst olmalıydım sonuçta.
"Ben kimim? Ben Manolya'yım. Ben bir öğrenciyim. Ben bir kardeşim, çocuğum, sorumluluk sahibi biriyim, kulum, dünyayı seven bir insanım. Peki, ben bu sıfatların dışında gerçekten kimim? Bir beden miyim? Yoksa sadece bir bilinç mi? Belki bir ruhtan ibaretim, belki de ben hiçim. Bu konuşan da ben miyim? Yoksa ben sadece yöneten miyim? Peki, hepsi birden olabilir miyim? Sence ben kim olduğumu bilsem hala ben olur muyum?" Cevabıma karşılık sadece bakmıştı. Ne dediğimi anlamıştı ama neden böyle bir cevap verdiğimi anlamamıştı. Kaşlarını çattı.
"Ama ben sadece Manolya değilim." dediğimde ise garip bakışları ile yanımdan ayrılmak için ayağa kalkmıştı. Tam gidecekti ki bana döndü.
"Hepsi birden olamazsın çünkü hiçlik içinde her şey olmaz." dediğinde sadece gülümsemekle yetindim ve gidişini izledim. Belki de gerçekten hepsi olabilirdim.
🌈
Bazılarınız belki bu bölümü hiç okumayacak, bazılarınız ise sadece okuyup geçecek... Biliyorum ama ben elimden geleni yapacağım. Uzun zamandır Regnis ile uğraşmak beni yordu. Bir aşk hikayesi yazmanın rahatlatacağını düşünüyorum. Ön yargı ile yaklaşmadan en azından bir bölüm okumanızın bir zararı olacağına inanmıyorum. Umarım okursunuz, buraya kadar okuduğunuz için teşekkür ederim. Keyifli günler...

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
