The Search For Cinderella | Dutch

Hoofdstuk 28

niet geëdit-

Vandaag was de dag. Al ons bloed, zweet, tranen en drama kwam neer op vandaag. Grapje, dit is The Search For Cinderella, niet De Grootste Loser. Maar serieus, vandaag was de dag van de Grote Finale en de producers gaven henzelf een vroege hartaanval. Het stressniveau was veel te hoog in het huis. Om de beste finale te geven ook al waren er geen andere seizoenen om het mee te vergelijken. Zou het niet grappig zijn als ze het volgend jaar opnieuw zouden doen maar dan met een andere bekendheid als Justin Bieber, als hij dan niet met Selena is dan. Of misschien Logan Lerman. Hmm, dan zou ik wel terug komen.

Terwijl ik fantaseerde over knappe jongens waren er mensen die wel echt werkten, zoals Jo die me hielp mooi worden. De top vijf waren in hun kamers om zich klaar te maken. Jo pakte voor de laatste keer mijn jurk en ik vond hem echt heel mooi. Het was gemaakt van wit zijde met een hoge hals en een lage rug. Ook deze jurk was strak en kwam tot de grond. Met zwarte, matte hakken en een clutch was ik gekleed alsof ik de koningin zou ontmoeten. Natuurlijk was ik ook opgemaakt, weer donker en mysterieus, en mijn steile haar had een scheiding precies in het midden.

Ik wilde naar de ontvangsthal gaan met de andere finalisten, maar toen ik de deur uitstapte liep ik letterlijk met mijn hoofd tegen een harde borstkast. Ik keek op en zag Xavier, pfoe, hij moet vast vaak sporten. Hij droeg een zwarte skinny jeans, een wit overhemd en een zwart jack er overheen. Hij had ook een zwarte das om, maar omdat het los zit, ziet het er wel casual uit.

Hij glimlachte een beetje, "Je ziet er heel mooi uit," fluisterde hij en ik glimlach terug.

"Kom met me mee, muziekkamer?" Hij geeft me zijn hand en ik neem hem. Ik volg hem de geheime trap op.

Wanneer we de kamer binnenkomen, omarmt hij mijn middel en ik verberg mijn gezicht in zijn borst, voorzichtig om zijn schone kleren niet vies te maken. Zijn handen gaan op en neer op mijn rug, zijn vingers tekenen op mijn rug.

Zijn lippen raken de plek tussen mijn nek en schouder en ik doe mijn vingers door plukken van zijn haar. Zijn geur overweldigt me als ik het ruik.

Zijn handen doet hij om mijn wangen, dat is waarom make-up niet nodig is, en zijn ogen, zo diep, staarden in de mijne. Hij drukte een kus op mijn voorhoofd.

"Je bent zo ontzettend mooi," fluistert hij en ik bloos, mijn wangen worden roze.

Ik schuif hem een beetje weg en hij lacht.

"Ik heb iets voor je," fluistert hij en ik trek een wenkbrauw omhoog, "Dat hoefde niet Xavier."

Hij grijnst naar me, "Maar dat wilde ik."

Hij pakte uit zijn zak een sieradendoosje. Waarschijnlijk een setje oorbellen en een ketting.

"Xavier, dat hoefde echt niet," fluisterde ik, het doosje aannemend. Hij glimlachte naar me, "Open het maar eerst."

Ik deed het doosje open en had totaal niet verwacht wat er in zat. Het was een CD waar niets op stond, naast een handgeschreven woord, Belle, in Xavier's slordige handschrift.

Ik keek hem vragend aan en hij lachte weer voordat hij mijn neus kuste.

"Het is een ongepubliceerde album, voor mijn nummer 1 fan."

Ik kreeg tranen in mijn ogen, "Xavier..."

Zijn duim ving mijn traan op.

"Alle liedjes daarop gaan over een meisje van wie ik houd."

Mijn adem stokte terwijl ik naar hem staarde, allemaal emoties voelend, en een andere traan viel over mijn wang.

Hij glimlachte nerveus en schraapte zijn keel, "Ik hou van je Annabelle Kennedy. Met heel mijn hart."

Ik doe het enige wat ik me kan bedenken, terwijl ik in shock ben. Ik gooi mijn armen om zijn nek en houd hem stevig vast.

"Ik hou ook van jou Xavier," fluister ik, "Zo ontzettend veel."

Al snel daarna werd de top vijf door Charlie naar de plek achter de schermen gebracht, omdat we op het podium moesten gaan zitten. Alle meiden zagen er geweldig uit, ook Lindsay en haar vriendin. Ze droeg een knalroze galajurk met een hartvormige hals. Rose zag er ook heel mooi uit in een donkerrode jurk. Ze had daar zwarte hakken bij en een clutch.

Charlie, die af en toe stiekem naar Rose keek, legde ons uit dat wij in plaats van zitten op het podium, juist door de gang moesten lopen als de show startte. We werden geleid naar de gesloten deuren en wachtten daar op de start. Toen Charlie de rij had gemaakt, knikte hij naar de eerste persoon om te lopen, die Lindsay was. Een voor een gingen de meiden door de deuren en toen het mijn beurt was liep ik.

Ik had niet verwacht dat er een menselijke poort zou zijn met alle oud-kandidaten met hun armen omhoog. Het was heel gek om ze allemaal weer te zien. Terwijl ik doorliep kreeg ik flashbacks van de afgelopen tijd.

De lessen die ik had geleerd hier vulden mijn gedachten terwijl ik neerzat met de top vijf meiden en toen twee meiden werden geëlimineerd voor de laatste keer, was ik verbaasd dat ik er nog steeds zat.

Xavier stond naast Elliot, omdat het de laatste aflevering was, mocht hij nog een keer komen voordat hij weer terug moest naar de gevangenis. Met een enkelband en een paar agenten bij elke uitgang kon hij niet ver vluchten. De spanning tussen de twee was enorm, maar Elliot was zeker een goede acteur.

Er werden filmpjes afgespeeld van ons drie. Verschillende opdrachten, verschillende dagen, verschillende momenten en de herinneringen kwamen steeds terug.

Ik wilde dit eerst echt niet, ik was zo tegen dit concept en ja het was heel oppervlakkig; ik bedoel, honderd meiden die de aandacht van een bekende popster probeerden te trekken. Maar ik leerde, leerde echt wat het kostte om bekend te zijn, het effect dat het had op mensen als Xavier. Ik had best wel goede vriendinnen gemaakt; Rose en Taliah. Ik had geleerd hoe hebzucht en lust voor geld en rijkdom mensen kunnen veranderen, mensen als Xavier's managers en Elliot. Ik had de eigenaar van de record label van mijn dromen ontmoet, dat vijf maanden geleden nog onmogelijk leek. En het meest had ik geleerd hoe ik over mijn plankenkoorts kon komen en dat ik moest doen waar ik het meest van hield. Muziek maken.

Dus zo aan het eind van dit alles, moest ik de show wel bedanken voor alle mogelijkheden. Dus toen ik op het podium stond naast Rose en Lindsay, hield ik hun handen vast en waren we voor de laatste keer met zijn allen verbonden. Het maakte me niet uit of ik had gewonnen of niet, het maakte me niet uit wie Xavier naar het bal mee zou nemen, want van alle geweldige dingen die ik hier mee had gemaakt was Xavier het beste dat mij was overkomen, en dat was alles wat telde.

"Dus met maar drie meiden over, maak ik nu de winnares bekend. De winnares van The Search For Cinderella 2013 is..."

---

wie denken jullie dat de winnares is? Lindsay, Rose of toch Annabelle?