Luis Tomlinson x reader ;)

25.6K 434 98
                                    

Ρικεστιντ μπαη : ImLefty
( που ηθελε και προστυχο η μπιρμπιλω 😏😏😏 )


Πεφτω πανω στον καναπε του σπιτιου μας εξαντλημενη απ'τη δυσκολη μερα στη σχολη, και συνδεω τα ακουστικα μου στο κινητο μου.

Ξαπλωνω μπρουμυτα και ξεκιναω να παρακολουθω ενα τυχαιο video στο YouTube. Μεχρι που ακουω κλειδια στην πορτα.

Δεν κουνιεμαι απ'τη θεση μου, ουτε απομακρυνω τα ματια μου απ'την οθονη του κινητου μου, απλα τον αγνοω οταν φωναζει το ονομα μου επανειλημμενα απ'την εισοδο.

«Α, εδω εισαι.» ακουγεται η αντρικη φωνη με τη βαρια Αγγλικη προφορα ακριβως απο πισω μου και στριφογυριζω τα ματια μου. «Νομιζα οτι σε ειχαν απαγαγει για μερικες στιγμες.»

Εξακολουθω να μην του δινω σημασια. Χθες το βραδυ τσακωθηκαμε πολυ εντονα στο μαγαζι Bowling ( γιατι απ'οτι φαινεται, ο κυριος Λουις πρεπει να νικαει παντα και δεν παιρνει την ισοπαλια και πολυ καλα, ακομα κι οταν αρχηγος της αντιπαλης ομαδας ειναι η μνηστη του ) οποτε σημερα θελω να του δωσω ενα μαθημα.

Χαμογελαω πονηρα στη σκεψη, αλλα, ευτυχως, δεν βλεπει το προσωπο μου απο εκει που στεκεται.

«Πεινας;» συνεχιζει την προσπαθεια αλλα δεν απανταω. «Θα παραγγειλω Ιταλικο, θελεις κατι συγκεκριμενο;»

Τιποτα. Συνεχισε να μιλας μονος σου, μωρο μου Λουις...

«Θα μου απαντησεις;»

Ξεφυσαω και επικεντρωνομαι στο κινητο μου, περιμενοντας να φυγει απ'το σαλονι απογοητευμενος και μουτρωμενος, ωστε να πεταχτω πανω ( ως νικητρια και αυτου του καβγα, φυσικα ), να του ανακοινωσω οτι τον συγχωρω για τον γιγαντιαιο, παιδικο εγωισμο του και να τον γεμισω με φιλια.

Μονο που δεν περιμενω την επομενη κινηση του.

Αφηνω μια ξαφνιασμενη ανασα οταν αισθανομαι το βαρος του απο πανω μου, καθως ανεβαινει στον καναπε και τοποθετει τα γονατα του αριστερα και δεξια απ'το ξαπλωμενο μπρουμυτα σωμα μου.

Πρωτου προλαβω να προσπαθησω να τον σπρωξω μακρια, το σκληρο στηθος του πιεζεται εναντια στην πλατη μου και νιωθω την καυτη ανασα του πανω στο σβερκο μου.

«Με αγνοεις;» ψιθυριζει διπλα απ'το αυτι μου και ανατριχιαζω. Τα χερια του ταξιδευουν προς τους γοφους μου, κατω απ'το σορτσακι της πιτζαμας μου, και ξεκιναω να χανω τον αυτοελεγχο μου.

oneshotsWhere stories live. Discover now