Hard Life

Capítulo 5

POV Ikhlaas

Ik parkeer rustig mijn auto voor de Mac en fluister zacht "Bismillah" voor ik uitstap. We stappen allemaal uit en lopen de Mac in. "Zoeken jullie alvast een plekje, dan ga ik bestellen". Zei Ayman met een lieve glimlach.

Ik loop samen met de kinderen naar een lege tafel en we nemen plaats. Terwijl de kinderen druk zitten te kletsen kijk ik van een afstand naar Aymane. Zou hij een vriendin hebben ookal mag hij geen relatie hebben? Jongens van tegenwoordig doen alles zonder erover na te denken.

Ik was zo diep in gedachten dat ik niet eens doorhad dat Aymane was gekomen. Ik keek hem aan en hij glimlachte naar mij. Oh My Allah, zijn glimlach Ma'Sha'Allah! Uff, ik moet daar echt mee stoppen.

"Mogen wij daar spelen?" Vroeg Imane aan ons. Ik keek naar waar ze wees, en zag een glijbaan en nog andere speelplekken."Maar jullie hebben nog niet eens gegeten?". Zei ik. "Ik heb geen honger". "Misschien straks". Riepen ze alle drie tegelijk. Ik keek Ayman vragend aan en hij knikt met zijn hoofd

"Goed, Ga maar".ik zag hoe ze met hun korte beentjes naar de glijbaan renden en automatisch kwam een glimlach op me gezicht. Ik ben zo blij dat hun plezier kunnen hebben en ze nog kunnen glimlachen!

Ik had meteen spijt dat ik akkoord ging, want ik ben nu alleen met Aymane. Wat moet ik doen nu? "Uhm, ik wil je trouwens echt bedanken dat je de vorige keer voor mij had betaald". zei ik oprecht met een warme glimlach "Geen probleem" zei hij lachend. Ik bloosde een beetje, ik moet daar echt mee stoppen anders gaat hij nog verkeerd denken. Sinds wanneer bloos ik?

"Ik wil me ook verontschuldigen. Ik weet dat ik soms een klootzak ben maar let er alsjeblieft daar niet op. Ik heb meestal ochtendhumeur". Zegt hij en krabt ongemakkelijk achter zijn nek. "Ik wil gewoon dat we vrienden blijven. Je lijkt me echt aardig en zou je beter willen leren kennen. Dus.... wil je vrienden met mij zijn? Met de mooiste jongen?". Zegt hij grijzend en wijst naar zichzelf. Ik begin zachtjes om hem te lachen en knik dan.
"Ik ga ze halen, oke?" Zei hij snel doelend op Imane, Tarik en Nawal. Ik knikte en keek hoe hij verdween.

Hij wil vrienden zijn? Met mij? Wat bedoelt hij daarmee? Ik ben nog nooit met een jongen alleen geweest laat staan vrienden worden met hun. Ik zag hun aankomen en ging alvast staan.

"Ik ga even naar de Wc, gaan jullie alvast naar de auto? Oh ja, neem ook het eten mee". Vroeg ik zacht. Ze knikte en liepen naar de auto.

In de wc barste ik opeens in huilen uit.
Ik mis mijn lieve vader. Ik mis mijn oude leven. Zal ik ooit nog gelukkig worden? Oh papa ik mis je zo erg. Ik wil je weer knuffelen. Ik wil dat je me laat lachen en grappen met me maakt. Maar Alhamdoullilah. Allah swt heeft dit zo gewild, dit was zijn plan voor mij, en Allah swt is de beste planner. Zo heb ik altijd al gedacht, en over mijn verdriets heen gekomen.
Ik veeg mijn tranen af en zorg ervoor dat je niet kan zien dat ik gehuild heb.

Ik loop naar de auto en zie dat Aymane aan de bestuurdersstoel waarna ik bij de bijrijdersstoel ga zitten. "AsalamaAAlaykoum". groet ik zacht "Wa AAlaykoum al Salam". groeten Tarik en Aymane me terug. Imane en Nawal zijn te druk met kletsen dat ze mij niet eens zien. Pfff. Ik vraag mij af wat ze allemaal hebben te bespreken. Ze zijn nog niet eens 10 jaar en nu al hebben ze veel te bespreken.

Ik merk dat Aymane mij te lang aankijkt, zou hij mijn tranen hebben gezien? Nee dat kan niet, want ik heb er voor gezorgd dat je die echt niet kunt zien. Toch? Plotseling lijkt het alsof alles om me heen stil ligt en wij de enige zijn. Hij kijkt weg en start de auto.

Ik wend meteen me gezicht van hem af en kijk naar mijn handen. "Ayman. Een meisje in onze klas heeft verkering met een jongen. Wat is verkering?". Vraagt Imane. "Ja wat is dat eigenlijk? Wat doe je als je verkering hebt met een jongen? Waarom heb je verkering?" Vraagt Nawal nu ook aan Ayman. AstaghfirAllah. Ze zijn nog zo jong en ze hebben nu al verkering? Waar gaat deze wereld heen?

"Dat is Eum, als een jongen een meisje leuk vindt of als een meisje een jongen leuk vindt. Je gaat samen leuke dingen doen met diegene en je helpt elkaar". Legt hij kort uit. Snappen ze het wel? "Maar Ikhlaas en jij hebben elkaar toch geholpen? Vinden jullie elkaar dan leuk?". "Wat? Nee! Uff, laat maar". Roept hij. Ben ik dan echt zo lelijk dat hij meteen nee roept? "Maa-". "Geen gemaar meer! We praten er niet meer over". Zeg ik.

Aangekomen bij zijn huis stapt hij uit en helpt Imane met uitstappen. Ik stap ook uit en loop naar de bestuurdersstoel. "Shokran". Zegt hij. "Geen probleem. Ik zie jullie morgen". Zeg ik met een glimlach. Hij knikt lief en loopt weg. Ik start de moter en rijd snel naar huis. "We zouden toch gaan winkelen?". Oh sh*t. Hoe kon ik dat vergeten. O my Allah! "Sorry schat. Ik was dat helemaal vergeten. Ik beloof jullie dat ik morgen voor jullie koop. Beloofd goed?". Ze knikken verdrietig met hun hoofd en daardoor voel ik me nog schuldiger. Hoe kon ik?

"Yallah snel naar binnen. Maak eerst je huiswerk en kom dan naar beneden. Ik maak alvast het eten". Nadat te hebben gezet loop ik de trap op naar me moeders kamer. "AsalamaAAlaykoum Yemma inouu" zeg ik blij tegen mijn moeder. "Wa AAlaykoum al Salam benti" zegt mijn moeder moeilijk. "Mamma ga slapen, je bent moe" zei ik en geef haar een kus op haar voorhoofd,  meteen deed ze haar ogen dicht. Waarom is mama de laatste tijd toch zo moe?

Ik liep naar me kamer en verrichtte 2 extra Rak'aht om Allah swt te bedanken. Alhamdoullila voor alles...
💫

Build a friendship before
Marrying someone.
Marry your best friend...😍

Just Enjoy it😍

Comment?💭
Vote?⭐️