Hard Life

Capítulo 13

HEYY ACE FAM-ILYY! Welcome to our book guys! What is going on?😂❤️😍

POV Ikhlaas
Dit gevoel was zo fijn... Maar ook zo fout. Ik voelde zijn zachte lippen op mijn voorhoofd en toen liet hij me voorzichtig los. "Het spijt me echt!". Fluisterde hij zacht "Maakt niet uit" fluisterde ik ook.

Hij pakte ineens mijn hand vast en hij trok me zachtjes mee naar een andere plek om te eten. "Kom we gaan daar eten" zei hij en wees naar een restaurant. Ik knikte en samen liepen we naar binnen. We zochten een leuk plekje op en na even zoeken hadden we er al een gevonden. We begonnen een beetje kletsen totdat ik me iets herinnerde "Mijn moeder!". Riep ik geschrokken. "ze weet niet dat ik een extra dag hier blijf!". Maakte ik geschrokken af. "Wat als ze denkt dat er iets met me is gebeurd en en-". "Hey, het komt goed. Je kan haar bellen als je wilt". Onderbrak Aymane me en pakte voorzichtig mijn hand.

Ik voelde een brok in mijn keel, ik kon echt elk moment in huilen uitbarsten. "Z-ze heeft geen telefoon". fluisterde ik bijna huilend. "Oke ik ga mijn moeder bellen en ik vertel haar dan dat ze het aan je moeder moet vertellen, oke?". Zei hij voorzichtig, ik knikte verdrietig. "Niet verdrietig zijn, je kan met haar praten aan de telefoon als je dat wilt". Zei hij terwijl hij me gerust stelde. Alweer knikte ik, maar deze keer wat blijer. Waarom doet hij ineens liever? Wat is er aan de hand?

POV Aymane

Nadat we gegeten hadden pakte ik alweer haar kleine hand vast. "Wat wil je gaan doen?". Vroeg ik haar. "Ik weet het niet, maar het maakt me eigenlijk ook niks uit". zei ze en keek me aan. "We kunnen wat gaan shoppen?". Vroeg ik voorzichtig. Ik weet een jongen hoort shoppen niet leuk te vinden of voor te stellen maar ik wil haar blij zien. De laatste paar weken is ze heel erg voor me gaan betekenen zonder dat ik het wist.

"Nee, ik wil niet dat je weer spullen voor me gaat kopen". Zei ze koppig. Ze kijkt heel stiekem naar onze handen en kijkt weer mij aan maar ik kijk snel weg alsof ik het niet door heb. Glimlachend kijk ik naar haar lief gezicht. Ze is zo mooi en lief Ma'Sha'Allah. Ik denk echt dat ik van haar hou? "We gaan punt en we gaan ook ff wat cadeautjes halen voor je broertje, zusje en je moeder". Zei ik vastbesloten en trok haar mee.

We liepen een winkel in waar er allemaal Abayas en hoofddoeken waren, maar dan in Dubai style. Ze was er helemaal weg van. "Deze is mooi!". Riep ze blij. Automatisch begon ik te glimlachen en keek naar haar perfecte gezicht. Ik ging vroeger altijd naar lounge en duizend meisjes probeerden mijn aandacht te krijgen, maar zij. Zij heeft helemaal niks gedaan en toch ben ik voor haar gevallen.

"Is goed dan nemen we deze, zoek maar een paar hoofddoeken". Zei ik. "Dank je, Wollah echt bedankt. Ik vind het echt zo lief dat je dit allemaal voor me doet". Ze zei menend. "Ik doe het graag". Zei ik lachend. Ze lachte terug en ging weg om een paar hoofddoeken te zoeken.

"Het is bijna Asr, het Asr gebed begint zo. Ik wil bidden". Zei ze zachtjes, bang voor mijn reactie. "Dan gaan we toch naar de dichtstbijzijnde moskee". Zei ik lief. Ze keek verrast aan en knikte toen snel. Had ze dan niet verwacht dat ik gewoon bid? Ik ben soms wel een klootzak maar ik bid wel gewoon hoor.

Aangekomen bij de Jumeirah moskee neem ik afscheid van Ikhlaas en loop ik naar de heren gedeelte. Ik ben net op tijd voor het gebed begint en doe snel de wassing.

Na het gebed deed de Imam een lezing en nog paar duas en daarna was het tijd om te gaan. Ik deed mijn schoenen aan en wachtte op Ikhlaas. "AsalamaAAlaykoum". Hoorde ik haar zachte stem. Ik draaide me glimlachen om en zag kalmte in haar gezicht, ze was heel rustig SubhanAllah! "Wa AAlaykoum al Salam". Antwoordde ik terug.

"De lezing was echt interessant Ma'Sha'Allah". Zei ze enthousiast en vertelde over wat ze ervan vond. Ik luisterde half naar haar en keek haar maar aan. Ik besef me nu pas dat ik haar van haar hou..... zal ik het haar vertellen? Houdt ze van me?