Κεφαλαιο 41 *Αννα*

3.2K 361 20
                                    

«Πως έγινε αυτό;Έξω από την εταιρία μου;Και αν πάθαινε κάτι η κόρη μου;Βρείτε τον τώρα και θέλω να πάει φύλακα!Τωρα όμως!»φωνάζει στο τηλεφωνο και το κλεινει.

«Θα τρόμαξες πριγκιπεσσα...»λέει ο Αντρεας διπλα μου.
«Εντάξει είμαι»του λέω.

Δεν έχω εγώ σημασία.Σημασια έχει ο Στεφανος.Σημασια έχει ότι είναι καλά.

Όταν έκλεισε τα μάτια του και δεν τα ξανακλείσω τρόμαξα ναι.Νομιζα...νομιζα θα πεθάνει.Νομιζα ότι δεν θα έβλεπα αυτά τα πράσινα μάτια ποτέ.

Και δεν έχω τρομάξει ποτέ ξανά έτσι.Δεν έχω τρομάξει να χάσω κάποιον όπως τρόμαξα με τον Στέφανο.

Ένιωθα ένα πονο στο στομάχι μου τόσο δυνατό.Που έλεγα ότι αν ερχόταν κάποιος να μου πει ότι δεν ζει,δεν θα το άντεχα.Θα πέθαινα κατευθείαν.Εκεινη την στιγμή.

Τον αγαπάω.Και δεν θέλω να παθει κάτι.Ειδικα για χάρη μου.Δεν το αξίζει.Εχει την αδερφή του.Πως θα το άντεχε αυτό η Ξενια;

Βγαζω αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου.

«Εχεις τον Σπύρο μέχρι να γίνει καλά ο Στεφανος εντάξει;»λέει ο Αντρεας.

Δεν μαρεσει.Που θα με ακολουθεί παντού κάποιος που δεν είναι ο Στεφανος.

«Εντάξει Λουκια μου.Μιλαμε μετά...»λέει ο μπαμπάς μου και το κλεινει.
Έρχεται κοντά μου.

«Κόρη μου;Εντάξει είσαι;»
«Καλά είμαι μπαμπά.Απλα φτιάξτο όλο αυτό οκ;»λέω και γυρνάει προς τον Αντρέα.

«Τώρα;Τώρα τι κάνουμε;»του λέει.
«Πιο πολύ προσωπικό παντού.Και στην εταιρία και στο σπιτι.»λέει εκείνος.
«Ναι ναι.Φυσικα.Και αν τον βρουν αυτό που το  έκανε θα το βάλουν μέσα.Μιλησα με την αστυνομία και....»
«Μπαμπά μη...»λέω σιγά και γυρνάνε τα μάτια και των δυο σε εμένα.

«Τι εννοείς Άννα;»λέει ο μπαμπάς μου.
«Δεν φταίει αυτός εντάξει;Έκλεισε η δουλειά που δουλευε τόσα χρόνια.Εχει τρία παιδιά και δεν πήρε και αποζημίωση.Δεν ήταν κακός μπαμπά...»λέω.

Το πρόσωπο του όταν μαχαίρωσε τον Στέφανο έδειχνε ότι δεν το ήθελε.

Με κοιτάνε και οι δυο μπερδεμένα.

«Και τι πειστευεις ότι πρέπει να κάνουμε πριγκιπεσσα;»με ρωτάει ο Αντρεας.
«Αποζημίωση.Δωστε σε ολους αποζημίωση»λέω.
«Δεν γίνεται αυτό!»λέει ο μπαμπάς μου αμέσως.
«Μπαμπά.Τοσα χρόνια δουλεύαν εκει.Το αξίζουν.Ετσι θα ηρεμήσουν και τα πραγματα.Θα έχουν χρόνο να βρουν κάτι άλλο.Δεν φταίνε αυτοί»λέω.
«Αντρέα;»του λέει ο μπαμπάς μου.
«Βασικά μου ακούγεται πολύ καλή ιδέα...»λέει εκείνος και μου χαμογελάει.

Θα Σε Προσέχω (#1 Σαντα Ροζα)Where stories live. Discover now