Her Dearest Secret (V Series #2) (#Wattys2019) - COMPLETED

XXIX - Marry Me

Veronica's POV

It took me five whole minutes bago mag-sink in sa akin ang lahat.

Brian's home.

Napatingin ako kay Brent na mahimbing pa ring natutulog. Paano na 'to? Paano na kami ni Brent? Ano nang gagawin namin?

I leaned down and planted a kiss on his forehead. "I love you, Brent."

I stood up and gave him one last look bago ako lumabas sa kwarto niya.

●●●

Pinilit kong umuwi kanina kahit madaling araw na. I want to stay with Brent hanggang maging okay siya but I just can't. My conscience is killing me, lalo na't nalaman kong nandito na si Brian.

Walang gana akong nag-prepare kanina for school. Pinilit kong mag-ayos at pumasok kahit na nanlalambot ako at wala sa sarili ko.

I was walking papunta sa first period ng class ko when someone hugged me from behind and a familiar feeling enveloped me.

"Hi, Love. I missed you." Sht. It's him.

I immediately pulled myself from his embrace and I didn't even know why. It's just that, it doesn't feel right.

"L-Love, ano ka ba? Someone might see us. Baka isumbong pa tayo sa discipline officer." Sabi ko na lang. I hope he didn't notice my discomfort nung niyakap niya ako kanina.

"Edi magsumbong sila." He said while smiling playfully before he hugged me again. "Eh sa na-miss ko ang girlfriend ko eh."

"Ikaw talaga." 'Yun na lang ang nasabi ko. I wasn't even able to hug him back. Parang ayaw gumalaw ng mga braso ko. "I missed you too, Love."

Alam ko sa sarili kong totoo ang sinabi ko. Na-miss ko talaga siya.

He finally let go of me at tiningnan ako ng diretso habang nakangiti pa rin. "Tara, hatid kita sa room niyo?"

"Yeah, sure." Sabi ko na lang.

He held my hand at sinabayan na akong maglakad papunta sa room.

●●●

"I'll pick you up at lunch, okay? Let's eat together. Na-miss ko ang katakawan mo." Natatawang sabi niya na nagpa-ngiti rin sa akin.

That smile. Iniisip ko pa lang na hindi ko na makikita 'yan, nagi-guilty na ako.

"Anong matakaw? Sigurado ka bang ako ang kasama mong mag-lunch non? Or si Veera." I joked trying to make the atmosphere lighter for me.

"Wait, oo nga 'no? Maybe si Veera nga ang kasama ko. Kaya pala laging ubos pati lunch ko." That's one of the things that I like about him. Sasakyan niya ang jokes ko kahit gaano pa ka-corny.

"Sige na, you should go. Baka ma-late ka pa."

"Yeah, see you later, Love." Paalam niya then he walked away. Papasok na sana ako sa room pero tinawag niya ako ulit.

"I love you, Veronica." He said then turned away bago pa ako makasagot.

●●●

Hindi ko namalayan ang paglipas ng oras. Lunch na pala. Any minute from now, susunduin na ako ni Brian.

Wala pa naman siya when I got out of of our room kaya pumunta muna ako sa CR.