‘Neler olduğunu sen açıkla Chanyeol.’ Tao ellerini çaprazladı ve keskin bir şekilde Chanyeol’a baktı.Chanyeol ofladı ve odadaki tekli koltuğa oturdu.Hala ne olduğunu anlamaya çalışan Baekhyun’a sertçe baktı.
‘İçeri geç ve giyin.’
Baekhyun kafasını salladı ve banyoya geçti.
Chanyeol tekrar Tao’ya döndü.Tao tek kaşını kaldırmış ona bakıyordu.Chanyeol *ne var* der gibisinden omuzlarını oynattı.Tao ofladı ve yatağa oturdu.
‘Chanyeol ona ne yaptın?’
‘Ne yaptığım beni ilgilendirir.O benim.Kendi işine bak.’ Chanyeol sinirli bir şekilde söyledi.İşine karışılmasından nefret ederdi.Tao ona inanamazmış gibi kafasını iki yana salladı.Tamam, o da erkekleri kızlardan daha çekici buluyordu ve erkeklerle yatıyordu.Ama onları evine götürmüyordu.Bu hem kendisi, hem de o insan için tehlikeli olurdu.
‘Chanyeol, onu sonsuza kadar burada tutamazsın.İstesen bile olmaz.’
‘Peki ne yapmalıyım? Ne olduğumu biliyor.Onu nasıl salacağım ki?’ Chanyeol dizlerini sallıyordu.Canı sıkkın olduğunda yapardı bunu.Tao en yakın arkadaşının omzuna elini koydu ve hafifçe sıktırdı.
‘Kimseye bir şey söylemeyecektir, Chanyeol.Ona baksana.’ Tao ikna etmeye çalışıyordu.Bir insana bağlılık sadece Chanyeol’a acı getirirdi.O çocuk öldüğünde, Chanyeol deli gibi acı çekecekti.Tao bunu biliyordu.Daha önce aşık olmuştu.Ama onun aşık olduğu dönemde kurtlar, insanlar tarafından biliniyordu.Sevdiği adamı ‘günahkar’ diye gözleri önünde yakmışlardı ve Tao hiç bir şey yapamamıştı.Onu da öldüreceklerdi, ancak Chanyeol onu kurtarmıştı.
‘Onu bırakamam.’ Chanyeol bakışlarını başka tarafa çevirdi ve dudaklarını ısırdı.
‘Yapmak zorundasın, dostum.’
Chanyeol sadece başını salladı.Elbette biliyordu.Ya çocuğu öldürecekti, ya da bırakacaktı.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
Baekhyun üstünü giydi ve banyodan çıktı.Hararetli bir şekilde konuşan iki adam anında dönüp ona baktı.Tao Chanyeol’un omzunu sıktırdı ve odadan çıktı.Baekhyun onun arkasından baktı.Chanyeol boğazını temizledi ve Baekhyun ona döndü.
‘Otur.Konuşmamız gerekenler var.’ Chanyeol soğuk bir sesle konuştu.Baekhyun kaşlarını çattı.Konuşmayı biliyor muydu? Madem biliyordu neden konuşmak yerine ona tecavüz etmişti?
‘Canavarlar konuşmayı bilir mi?’ Baekhyun alaylı bir şekilde söyledi.Nasıl olsa korkması gereken bir şey kalmamıştı.Adam ona yapacağını yapmıştı zaten.
Chanyeol hırladı ve kısa olanı tek eliyle boynundan yakalayıp duvara yapıştırdı.Baekhyun çırpındı ve uzun olanın eline vurmaya başladı.Kısa bacaklarıyla ona tekme atmaya çalışıyordu.Chanyeol ona bir süre hırladı ve sonra bıraktı.Bu çocuk hala fazla asiydi.Chanyeol hiçbir şey demeden odadan çıktı.
Çocuk sinirini bozmuştu.Onu bırakacaktı ama çocuğun asi tavırları fikrini değiştirmişti.Önce biraz akıllanması gerekiyordu.
*-*-*-*-*-*-*-*-
Baekhyun acıyan boğazını tuttu ve duvarın dibindeki çökmüş olduğu yerden kalktı.Bu herifden nefret ediyordu.Yatağına yattı ve cenin pozisyonunu aldı.Buradan gitmek istiyordu.Sevdiği adamı özlemişti.Onunla her zaman dalga geçse bile Baekhyun onu seviyordu.Gözyaşları düşmeye başlamıştı.Kollarını bacaklarının etrafına sardı ve iyice küçüldü.Islak gözlerini yumdu ve rahatsız bir uykuya daldı.
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-
BAAM---
Baekhyun uykusunda sıçradı.Korkuyla etrafa baktı.Etraf karanlıktı.Gece olmuş olmalıydı.Kaç saattir uyuyordu?
PAT PAT PAT---
Tekrar korkutucu bir ses geldi.Baekhyun telaşla yataktan kalktı.Biri duvarları parçalıyor gibi bir ses geliyordu.Odadan çıktı ve sesin geldiği yöne ilerledi.Sonra durdu.Acaba hata mı yapıyordu? Sadece geri dönüp uyumalı mıydı? Sonuçta tüm bunlar başına meraktan gelmişti.Bir an durdu ama sonra devam etti.Merakı her zaman ağır basıyordu.
Bir haykırma ve ardından cam kırılmış gibi büyük bir gürültü.Baekhyun tekrar sıçradı.Korkuyla koridorda ilerdi.Merdivenlerden çıktı ve sesi takip etti.Önündeki örümcek ağında kocaman bir örümcek göründü ve Baekhyun çığlık attı.Hemen ağzını kapattı.Ama onunla aynı anda haykıran ses, kendi sesini yutmuştu.
Kısa olan eski gözüken demir kapıyı gördü.Sesler onun ardından geliyordu.Kapı hafif aralıktı.Kapının aralığından içeri baktı ve canavarı gördü.Duvara kendisini sabitlemişti.Duvar çökmek üzereymiş gibi görünüyordu.Bir sürü darbe yediği belliydi.Canavar belini kırmıştı ve aynı onu bulduğu gün olduğu gibi, karnını tutuyor gibi görünüyordu.Tek fark şu an ayaktaydı.Canavar büyük bir haykırmayla kafasını kaldırdı.Baekhyun korkuyla gözlerini büyüttü.Suratı çizik doluydu ve gözleri kıpkırmızıydı.Dişleri sivri görünüyordu ve açık ağzından salyalar akıyordu.
Baekhyun donmuş
eklerimlerini oynatmaya çalıştı.Şok geçiriyor olmalıydı.Korkacağı bir şey kalmadığını düşünmüştü.Ama bu canavar kesinlikle korkması gereken bir şeydi.
Aman Tanrım! O… O korkunçtu.Hayatında daha önce böyle korkunç bir şey görmemişti.Şokla geri geri yürüdü ve tökezleyip düştü.Anında kırmızı korkunç gözleri kısa olana döndü.Baekhyun nefesini tuttu ve donmuş kaslarının çözülmesi için dua etmeye başladı.Canavar Baekhyun’a doğru büyük bir hırlama bıraktı.Baekhyun yerden kalktı ve şokla kasılan ayaklarının üzerinde zar zor durmayı başardı.Koşmaya başladı.Arkasına bile bakmadan.Dejavu yaşıyor gibiydi.Onu ilk gördüğünde olanlar aklına gelmişti.Gözlerinden yaşlar iniyordu.Aklına dolan korkunç anılarla çığlık attı.Canavarın hırıldamaları kulağını dolduruyordu.Elleriyle kulaklarını tıkadı ve koşmaya devam etti.
‘Tanrım! Tanrım yardım et..’ Baekhyun koşarken dua ediyordu.Tanrı’nın bu sefer onu duyabilmesini istemişti.Bu canavar ona tecavüz etmişti.Böyle bir yaratık mı ilki olmuştu yani? Baekhyun midesinin bulandığını hissetti.Koşarken öğürmeye başladı.Arkasından canavarın geldiğini hissediyordu.Yerde onun koşmasıyla olan titreşimleri hissetmişti.Kocaman evin çıkış kapısına geldi ve açmaya çalıştı.Ama bir türlü açamıyordu.
‘Hadi! Hadi lanet olası açıl! Açıl lütfen, lütfen!’ Baekhyun arkasına baktı ve canavarın yaklaştığını gördü.Ağlaması şiddetlendi.Kapıyı yumrukladı ve kapının kolunu hızla çekti.Kapı açıldı.Baekhyun şükrederek evden çıktı ve tekrar koşmaya başladı.
Geceydi ve etraf karanlıktı.Yinede koşmayı sürdürdü.Koşarken bir arabanın önüne atladı.Araba ya o onu ezecekti ya da duracaktı.Neyse ki durmuştu.Baekhyun arabaya atladı.Arabanın sahibi şaşkınlıkla Baekhyun’a bakıyordu.
‘Bayım lütfen beni buradan uzaklaştırın.Lütfen.Neresiolursa.Sadece uzaklaştırın.’ Baekhyun telaşlı bir sesle konuştu.Canavarın hızlı olduğunu biliyordu.Adam beklerse gelecekti.Adam şüpheyle Baekhyun’a baktı.Ne yapacağını şaşırmış gibiydi.Baekhyun adamın elini tuttu ve yalvaran, ıslak gözlerle baktı.
‘Lütfen bayım.Sadece arabayı sürün.’
Adam dudağını ısırdı ve kafa salladı.Baekhyun rahatlamayla derin bir nefes aldı.Evini ve işini değiştirecekti.Nasıl yapacağını bilmiyordu.Ama yapacaktı.Bu canavarın onu bulamaması için her şeyi yapacaktı.
