Bölüm 22 (FİNAL)
‘Sen.Bir.CANAVARSIN!’ Baekhyun ağrıyan boğazına rağmen haykırdı.Chanyeol bir an tanıdık bir his yaşadı.Canavar.Evet, o bir canavardı.Kendi kardeşini öldüren bir canavar.
*-*-*-*-*-*
‘C-canavar…’
Canavarın gözleri ona döndü.Kırmızıya dönmek üzere olan gözler Baekhyun’un vücudunu korkuyla titretti.Ay doğmak üzereydi.Canavar tekrar doğuyordu….
*-*-*-*-*-*-*
Chanyeol… gitmeyeceğim.’ Baekhyun hızlı hızlı aldığı nefeslerinin arasından konuştu.’Bundan sonra gitmeyeceğim…’
*-*-*-*-*-*-*-*
‘Senin için ölmemi söylesen bile seve seve kabul ederdim ben. Senin bu lanet acıdan kurtulman için her şeyi yaparım.’ Baekhyun diğerine sımsıkı sarıldı. Chanyeol ellerini diğerinin beline doladı ve gülümsedi. Bir an için, Baekhyun’un onu bırakacağını düşünmüştü. Gerçekten kendisini bu kadar çok mu seviyordu? Ölecek kadar.
*-*-*-*-*-*-*-*
‘Çok az zamanımız kaldı.’ Baekhyun mırıldandı.
*-*-*-*-*-*
Soo kan bulaşan parmağını onun dudaklarına sürttü. Baekhyun, dudaklarındaki kanı yaladı. Birden kulaklarında bir uğultu duydu. Gözlerinin önündeki ışıklar yok oldu ve derin bir karanlığa gömüldü. Ağzını açıp çığlık atmak istedi ancak sesi sanki içine kaçmış gibiydi. Kulaklarındaki uğultu çoğaldı ve kendinden geçti. Titreyen bedeni tamamen karanlığa gömüldü.
*-*-*-*-*-*
Baekhyun…
Hayatımın oldukça karanlık bir dönemini aydınlatan, aşık olduğum insan. Kadere minnettarım. Bizi karşılaştırdı. Gülüşünü bir kez olsun görmek bile benim için mutluluktu. Her şey sonlansa bile, seni seveceğim. Ömrümün sonuna kadar…
Chanyeol önündeki iki mezara baktı. Yüzünde acı bir gülüş vardı.
‘Sizi özledim.’
Kalbi acıyla attı. Bir insan olmak… Tekrar ölümlü olmak… Bu kadar beklediği şey, şimdi olmuştu. Ama eksikti. Baekhyun’la kendi zamanında tanışmak isterdi. Onu o zaman sevmek isterdi.
Kader…
Onun kaderi bir asır sonra gelmişti.
Ilıkça esen rüzgar, Chanyeol’un kıvırcık saçlarını okşadı. Chanyeol bunun, Baekhyun’un elleri olduğunu hayal etti. Onun yumuşak dokunuşları olarak düşündü. Yüzündeki gülümseme yayıldı. Onun hayali, şimdi Chanyeol’un tüm hayatıydı….
*-*-*-*-*-*-*-*
- 1 SENE SONRA-
‘Git başımdan Kris!’
Soo bağırdı ve cafeye girdi. Kris arkasından koşturdu.
‘Aşkım bir dinlesen?’
‘Bana aşkım deme! Uzun saçlı güzel kızmış!’ Soo sandalyeyi birden çektiğinde, sürtünmeden dolayı tiz bir ses çıktı.
‘Hey yine neden kavga ediyorsunuz siz?’ Kai gülerek ikiliye baktı. Kris ve Soo haftalık olarak kavga ederlerdi. Bu kavgalar artık bir rutin haline gelmişti. Biri problem çıkarmasa, diğeri çıkarıyordu.
Soo sinirle oturdu ve ellerini çaprazladı. Kris, onun yanına oturdu ve gitarını masanın köşesine bıraktı. O bir şarkıcıydı! Şimdiden ünlü birisi olmuştu. Soo’nun bunu anlaması gerekirdi.
