{ÖZEL BÖLÜM}

51 10 1
                                    

Bu kitabin tüm okuyucularına ithafendir.

(Siz kendinizi biliyorsunuz♥♡♥)

°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°•°

Cenaze töreni olacaktı kızın. Ailesi çok kızgındı Jin'e. Oysa kız suçun ailesinde olduğunu söylemişti. Ailesi de biliyordu bunu. Ama israrla sucu Jin'de buluyorlardı. Hic düşünmemişlerdi yaptıklarını. Ailesi yaktiracakti bedeni. Adetler buydu. Ama Jin israrla yaktirmiyordu.

"APTAL ÇOCUK KİZİMİZİ ÖLDÜRDÜĞÜN YETMEDİ Mİ? ŞİMDİDE CENAZE TÖRENİNE ENGEL OLUYORSUN! NE İSTİYORSUN AİLEMİZDEN BE! BAS GİT BURADAN BOZDURMA AGZİMİ! HARAP OLDUK GORMUYOR MUSUN? SİMDİ GİT VE BİR DAHA GOZUMUZE GOZUKME!"

Jin sinir olmuştu adamın söylediklerine. O oldurmemisti ki kızı. Ailesinin sucuydu her şey. Hala Jin'i sucluyorlardi. Yetmezmiş gibi yaktiracaklardi. Jin buna izin veremezdi.

"ASIL SİZ NASIL OLDURDUNUZ ONUHALA GELMİS BENİ SUCLUYORSUNUZ! BEN YAPAMAM TAMAM ? ONUN TAMAMİYLE SİLİNMESİNE İZİN VEREMEM! EN AZİNDAN GERİDE MEZARİ KALSİN! SİZ NASİL ANNE BABA DİYORSUNUZ KENDİNİZE! SİMDİ ***** OLUP GİDİN! ONUN BEDENİ YAKİLMAYACAK. O KADAR!"

Aslında Jin de içten içe kendini suçluyordu ama onun yakılmasına izin veremezdi! Jin'in vazgeçmeyecsğini anladıklarında yakmaktan vazgeçtiler. Gömeceklerdi.

Cenaze töreni tamamlandığında herkes ayrildi mezardan. Jin hariç. Konuştu. Döktü icini. Çok seviyordu onu ve artık ondan geride bir mezar vardı. Sözünü bitirdiğinde çoktan gece oldugunu farketti. Evine gitti. Ağlayarak.

|||||||||||||||||||||||||||||||||

"Jin"

"Sensin!"

"Seni seviyorum!"

"Bende seni bebeğim!"

"Oppa beni bırakma olur mu?"

"Bırakmayacağım sevgilim!"

"Sevgili miyiz?"

"Evet yoksa sen istemiyor musun?"

"Ahh istemez miyim?"

"Rüya miydi her şey! Ölmedin mi?"

"Sacmalama ne ölmesi rüya gormussun!"

"Rüya değil kabustu."

"Unut o kabusu ben hep yanindayim."

Heyecanla açtı gözlerini. Yoktu. Ölmüştü iste. Kabullenmeliydi bunu. Her gece onu rüyasında görmeyi diledi Jin. Ama ölesiye kadar bu kabusun içindeydi. Yeni bir hayat kurmalı miydi kendine? Her şeyi unutmak için? Yoksa zaman kaybetmeden uyanmali miydi bu kabustan? Sevdiğine kavuşmalı mıydı? O onun için kendisini öldürmesini istemezdi. Onun için yaşayacaktı. Onu göremeyecekti belki. Belki sarılamayacaktı, öpemeyecekti ama bildiği bir şey vardı, kendi yaşadığı sürece onu da yaşatacaktı. Kalbinde...

Gerçekleşmeyecek Hayalim-KSJ√ #Wattys2018Where stories live. Discover now