Παντρεμένη με εναν Θεο

Κεφάλαιο 18

Ξύπνησα και δεν έβρισκα τον Κριστιάν πουθενά, άρχισα να ανησυχώ και αμέσως σηκώθηκα απο το κρεβάτι και άρχισα να τον ψάχνω μα δεν ήταν πουθενά

-"ΚΡΙΣΤΙΑΑΑΑΝ " είπα κλαίγοντας

-"Που εισαι;" ειπα μέσα απο τους λυγμούς μου

-"Μελίνα πήγαινε να κοιμηθεις εισαι αρκετα κουρασμενη τωρα"

Σηκώθηκα και αμέσως απομάκρυνα το χέρι του Τζειμς απο τον ώμο μου και κοίταξε το πάτωμα

-"Που ειναι; Πές μου " ειπα φωνάζοντας του

-"Ηρέμισε Μελίνα, θα σου πω αυριο, τωρα κοιμησου" ειπε απαιτητικα

-"ΟΧΙ " φωναξα και αμεσως ένιωσα τα ματια μου να κλείνουν, δάκρυα συνέχιζαν να τρέχουν απο τα μάτια μου

-"Είναι άντρας μου τον θέλω δίπλα μου" είπα και αμέσως μετά αποκοιμήθηκα

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Ένα φώς με ανάγκασε να ανοίξω τα μάτια μου, μετά από λίγο συνήλθα και κοίταξα δίπλα μου τα όμορφα μαλλιά του Κριστιάν τα χαίδεψα και αναστέναξα,τελικά όλα ήταν ένα όνειρ...

-"Μελίνα αν σου έλειψα τόσο πολύ γιατί δεν μου το είπες" αυτή η φωνή είναι του....ΤΖΕΙΜΣ

Αμέσως τον κλώτησα και έπεσε κάτω ,σηκώθηκα και το άγχος δεν άργισε να έρθει

-"Τζέιμς ακούω" ειπα σταυρώνοντας τα χέρια μου

-"Οχού Μελίνα άσε με να κοιμηθώ και μέτα μιλάμε"

-"Όχι πές μου γιατί δεν βρίσκομαι στο σπίτι μου, εκεί έπρεπε να είμαι όχι στο ξενοδοχείο " ειπα θυμωμένη

-"Τα πράγματα άλλαξαν Μελίνα, όταν σε απήγαγαν ο Κριστιάν είχε τρελαθεί και συνέχεια κατηγωρούσε τον εαυτό του" ειπε και έκατσε στο κρεβάτι

-"Καί; Εμένα δεν με νοιάζει,έγω θέλω να πάω σπίτι,επείσης δεν μου είπες που είναι ο Κριστιάν" ειπα και σύνεχησα να φωνάζω μιάς και όταν αγχόνομαι φωνάζω

-"Άκουμε, ο Κριστιάν μπορεί να πεθάνει" τα μάτια μου βούρκωσαν

Άρχισα να γελάω και τον έσπρωξα λίγο φιληκά στον ώμο

-"Ωραίο αστείο " είπα πέρνοντας μια ανάσα

-"Μελίνα,σοβαρολογώ" τον κοίταξα και τότε τον άρπαξα απο τον γιακά του και τον κοιτάξα απαιτητικα