Paris'i Kurtarmak (Marvel)

#3

İyi okumalar😘

Shadowgirl I

Karakedi'yi 3 koca gündür göremiyordum. Cidden endişelenmeye başlamıştım. O an keşke gerçek kimliğini bilseydim diye düşündüm. Onu bulmak kolay olurdu.

Okula gelen yeni tarih öğretmenime baktım. Daha net görüyordum çünkü Adrien yoktu. Şuan tahtayı gerçekten iyi görememek isterdim. Çünkü iyi görmek Adrien yok demek ve Adrien olmadan olmuyordu. KAÇ GÜNDÜR SAKARLIK BİLE YAPAMIYORDUM. Bu Oscar'lık bir performans bence. Fakat düşmeyi yeğelerdim. O anda içeri her zamanki bakımlı haliyle girdi. Alya bana gülümseyerek baktı. "Senin limonu cheesecake geldi." Koluna hafifçe vurup kıkırdadım. Kıkırdamamı duymuş Adrien bana baktı fakat gülümsemeden yerine oturdu. Chloe boş durur mu? Hemen Adrien'in üstüne atladı. "Chloe şuan meşgulüm," dedi kibar sesiyle. Ben olsam Chloe'ye iki tokat falan çakardım. Chloe ayağını yere vurarak Sabrina'nın yanına gitti. Bir arkamda oturan Pet ise, "Seninki geldi," dedi. Klasik Alya 2 işte.

Ona herşeyi söyledim diyemem. Kendi anladı. Cidden zeki ve şimdiden Fizik, kimya, biyoloji, matematik, geometri, beden eğitimi ve fransızca öğretmenlerinin gözdesi olmuştu. Fakat resim öğretmenimiz onun istila için gelen bir uzaylı olduğunu söyleyip duruyordu. Pet bu yüzden ne kadar güzel resim yaparsa yapsın asla beğenmiyordu.

Sonuç olarak Pet'le BFF olmuştuk. Süper gidiyordu. Alya, Nino, Pet ve ben resmen dördüz gibiydik. Ama Adrien geldiğine göre beşiz olabilirdik. Gerçi Adrien'i arkadaş olarak görmüyordum. Neyse işte öyle.

O sırada sınıfa yan sınıfın ponpon kızı Susan geldi. (Suzın şeklinde değil de Suzan şeklinde okuyanları görebilir miyim?😂)

Suzan olduğu belli oluyordu fakat o bir akuma taşıyordu. Dişlerimi sıktım. Bu Hawk Month ne zaman vazgeçecekti?

*•+•*•+•*•+•*•+•*•+•*•+•*

"Böcek! İmdaaat!"

Başa saralım.

Akumatize olmuş Suzan'ı kurtarmaya çalışırken 15 dakika sonra kurtarılacak hale gelmiştik. Marvel'dan sadece Örümcek Adam vardı. Yani iki kişiydik ve kapana kısılmıştık. "Yardım edin! Hulk! Thor! Demir Adam! Lütfeeen!! Yardım ediiin!!" O anda hayatımda sevineceğimi hiç düşünmediğim birşey oldu. Karakedi'yi görmüştüm. Günler sonra. Üzerimdeki gölgeyi attıktan sonra, "Neden beni çağırmadın peki? İlla kendimiz mi gelek böcük hanım?" Ona sıkıca sarıldım. "Gelmeyeceğini düşündüm." İşaret parmağıyla burnuma dokundu. "Ama şimdi buradayım."

Birlikte Shadowmoon'la savaşıp tebeşirin içindeki akumayı çıkarttık ve onu geri gönderdik. Yumruklarımızı tokuşturup "İyi iş" dedikten sonra baygın örümcek adamı bir banka koyup birbirimizden uzaklaştık.

Fakat ruhen değildi biliyordum. O benim gizli kimliğimdeki tek arkadaşımdı