Voldemort'un Kızı

Potter?

Katie gözlerini açtığında heryerinin ağrıdığını hissetti, baş ağrısının sebebini elbette biliyordu. Babası çok kızınca o kadar fena ağrıyordu ki en son olduğunda Bella yanında olmasa kafasını kesecekti. Bunu babasına söylemese de onun bildiğini biliyordu.

Ayağa kalkmaya çalıştı ama daha fazla acı çektiğini hissedince yeniden yattı, dışarı baktığında sabah olduğunu gördü ve galiba bir mahalledeydi. Bağırmayı denemek istedi ama bağırsa dışarıdakilerden yardım almak yerine acı çekeceğini biliyordu. Eğer onu duyarlarsa acı çektirmek değil onu öldürebilirlerdi.

O sırada kapıdan içeri biri girince düşünceleri bölündü ve kafasını o tarafa çevirdi. Cidden artık şunlardan bıkmıştı. İçeri Albus Dumbledore'un girdiğini görünce içinden bir of çekti, bu durumda onunla konuşmak istemiyordu.

"Katie, iyi misin?"

"Kaburgalarım kırık, başım ağrıyor, kusacağım ama iyiyim evet"

"Seninle birşey konuşmak istiyorum"

"Ah, bunu beni boks torbası olarak kullanmadan önce düşünmenizi beklerdim"

"Anlıyorum" dedi Dumbledore Katie'nin gözlerine bakarak. Katie bunun ne anlama geldiğini biliyordu, zihnifend yapmayı deniyordu fakat asla başaramayacağını da biliyordu. Onun zihni diğer zihinlerden daha güçlüydü, bunu babasına karşı bir defa kullanmıştı ve o görüntüler aklına geldikçe daha da korkuyordu. Bu yüzden ASLA babasının zihnine girmezdi, çünkü anlarsa pek de iyi şeyler olmuyordu. Dumbledore zihninden çıktığında bilgi vermemenin rahatlığıyla bir mutluluk gelse de Dumbledore'la konuştukla mutluluğu gidiyordu.

"Katie, kardeşinin olduğunu biliyorsun değil mi?"

"Benim kardeşim yok-"

"Senin bir kardeşin var Katie kabul et ya da etme ama ona bunların hepsini açıklamak zorundasın"

"Hiçbir şey demeyeceğim ne gününüz varsa görün"

"Galiba beni dinlemeyeceksin?"

"Hayır, beni bırakana kadar hiçkimseyi dinlemeyeceğim"

Dumbledore üzüntüyle Katie'ye baktı ve dışarı çıktı. Eğer onu ikna edemiyorsa başka birinin ikna etmesi gerekecekti ve bu da pek kolay olacağa benzemiyordu. Katie tam olarak iyileştiğinde buradan kaçmak isteyecekti, gayet kolay bir şekilde kaçacaktı da.
Dumbledore derin düşüncelere dalmışken kapının açılma sesiyle dönüp baktı, karşısında Umbridge'i görmeyi hiç beklemiyordu. Umbridge, her zamanki gibi pembe giyinmişti. Buna ek olarak pembe bir pelerin de giymişti.

"Ehem ehem. Ben Dolores Umbridge ve bakanlıktan geliyorum.  Buraya Katie Potter ile konuşmaya geldim, bakan bana burada olduğunu söyledi"

"Evet, şu odada" dedi Dumbledore kapısı kapalı odayı gösterek. Umbridge yavaşça kapıyı açtı ve içeri girdi. Katie ona garip garip bakarken kapıyı kapatıp az önce Dumbledore'un olduğu sandalyeye oturdu. Biraz göz göze bakıştıktan sonra konuşmaya başladı.

"Merhaba Katie, ben bakanlıktan geliyorum. Seni götürmeye gelmedim merak etme, sadece konuşmaya geldim"

"Ne istiyorsun?"

"Davayı kazandığını söylemekten mutluluk duyuyorum"

"Ne?! Ne davası?!"

"Bilmiyor musunuz?"

"Hayır kimse bana birşey söylemedi" dedi Katie hızla doğrularak ama kaburgası bıçak batmış kadar ağrıyınca yeniden yerine yattı. Umbridge onu alaycılıkla süzdükten sonra devam etti.

"Bakanlığın yaptığınız bütün suçlar hakkında başlattığı dava"

"Bir saniye, dava başlatıldığını yeni öğreniyorum ama.. Acaba kimin davayı sonlandırdığını söyler misiniz?"

"Bunu kimseye söyleyemem üzgünüm, ama soy adı Potter olan biri sonlandırdı"

"Kesin Harry" diye mırıldandı Katie.

"Harry değil, sizin tanımadığınız biri olduğunu söyledi. Maskeyle gelmişti ayrıca işim bittiğine göre gitmem gerek" dedi Umbridge ve Katie birşey diyemeden kapıya yöneldi. Kapıyı açtı ama çıkamadı, tam çıkacağı anda pembe pelerine basıp yere kapaklandı. Lanet okuyarak ayağa kalktı.

Dumbledore bunu görmemiş gibi yaparak başka tarafa baktı, Katie ise sırıttı. Umbridge ayağa kalkarken hızla başını diğer tarafa döndü.

Aşkama kadar hiçbir şey olmadı. Saat 7'ye yakın bir zamanda kapı çaldı ve 3 Potter içeri girdi. Harry onlanlardan habersiz onların sürpriz dediği şeyle gelmişti. Onlara dönüp sordu;

"Sürpriz nedir?"

Lily ve James birbirlerine baktılar.

"Sevinip sevinmeyeceğini bilmiyorum ama büyük ihtimalle sevineceksin" dedi James geri çekilerek "Ben gelmesem daha iyi olur"

Lily kapıyı açtığında Harry hiç beklemediği birşey gördü.

Ehehehe yazarcığınız gene en iyi yerinde kesti. Ne mutlu bana!