Ανεκπλήρωτος Έρωτας

Κεφάλαιο 8ο

Νιώθω την καρδιά μου να φτερουγίζει.Μα δεν ξέρω πώς να φιλάω;Κι αν δεν του αρέσει;Κι αν δεν το κάνω σωστά;

Με μιας αυτές οι σκέψεις χάθηκαν.Τα χείλη του ήταν πλέον πάνω στα δικά μου και κινούνταν με αργή ταχύτητα.Εγώ τον έπιασα στο πρόσωπο κι αυτός με τράβηξε πιο κοντά του.Άφησα την τσάντα μου κάτω και απόλαυσα την στιγμή.Ήταν καλύτερο απ'όσο το περίμενα.Τελικά η αναμονή χρόνων άξιζε!

Για μια στιγμή σταμάτησα και άνοιξα τα μάτια μου και τον κοίταξα..ήταν τόσο όμορφος..δεν το πίστευα πως έδωσα το πρώτο μου φιλί και μάλιστα στον Άρη.Σαν όνειρο έμοιαζε!

Το κουδούνι χάλασε την στιγμή και αναγκαστικά σταματήσαμε.Με την άκρη του ματιού μου κοίταξα τα κορίτσια που μιλούσαν μεταξύ τους κάνοντας μου νόημα. Του έπιασα το χέρι και χωθήκαμε στο πλήθος μαθητών που δίεσχιζε την αυλή για να μπει στα κτίρια.

Ευτυχώς εκείνη την ώρα είχαμε μάθημα στις διπλανές αίθουσες και δεν χρείαστηκε να χωριστούμε πιο πριν.

Δεν μιλούσε κανείς μας.Μόνο του χαμογελούσα και μου ανταπέδιδε.Πριν μπω στην τάξη,μου σκάει ένα πεταχτό φιλί μπροστά στους συμμαθητές μας.Δεν είμαι σίγουρη αν το έκανε για να δείξει πως ήμασταν μαζί ή πραγματικά ήθελε να το κάνει αλλα πραγματικά δε με ένοιαξε τί πίστευαν οι άλλοι.

"Θα τα πούμε μετά! Θα φύγουμε μαζί;" Του λέω

"Φυσικά,κούκλα!"

Πως το απολάμβανα όταν με έλεγε κούκλα!

Περιττό να αναφέρω πως σε όλο το μάθημα ταξίδευα..παίζει να με εξέτασε στα αρχαία στη μετάφραση και είπα ένα κομμάτι χωρίς να έχω το μυαλό μου εκεί,μη ρωτήσετε,αλλά ναι το έκανα..

Το κουδούνι για το σχόλασμα χτύπησε και ως συνήθως τελευταία στην τάξη,βγήκα από την αίθουσα και είδα τον Άρη να με περιμένει στις σκάλες.

"Χευυ!Πώς πήγε το μάθημα;;" λέω πιάνοντάς του το χέρι

"Το ποιό;" γέλασε

"Χαχα κατάλαβα..Πάμε;"

Ανεβήκαμε στο μηχανάκι του και φυσικά του ζήτησα το κράνος.Δεν ξέρω τί θα κάνω με αυτό το θέμα.Φοβάμαι πολύ τα μηχανάκια..

Μα τί κάνει;

"Άρη,πας λάθος,το σπίτι μου δεν είναι από δω" λέω σαστισμένη

"Ποιος είπε πως πάμε σπίτι;"

"Πού με πας ρεεε;"

"Θα δεις!Πάρε το μπαμπά σου και πες του ότι θα γυρίσεις σε καμμιά ώρα για να μην ανησυχεί!"