I HOPE

67 part 2

I'm sorry

Cherish's POV

NAGISING ako ng may maramdaman kong humahaplos sa muka ko.

Unti unti kong minukat ang mga mata ko at sinalubong ang tingin ng lalaking mahal ko.

Nakangiuso sya

Aww cute

Che mag kaaway kayo galit ka sakanya

Gustuhin ko mang kurutin ang pisngi nya pero pinigilan ako ng pride ko.

Inalalayan nya akong bumangon at sumalubong saakin ang mga pag kain na nasa center table.

Umupo ako ng maayos at tahimik lang na nakatitig sa carbonara.

"Babe"pukaw nya sa ataensyon ko pero di ko sya pinansin kinuha ko yung tinidor at nag simulang kumain.

"My hope."tawag nya pa at tiningnan ko lang sya saglit at bumalik ulit sa pag kain.

"Pag asa ko, pansinin mo naman ako mag usap tayo"malungkot na saad nya pa.

Naawa na ako kaya nilingon ko sya ng walang ekspresyon sa muka.

"Nagugutom ako. Mamaya na"malamig na usal ko rito at tumahimik naman na ito at kumain na din.

"Oh eto na yung gamot mo"nakangusong saad nya saakin at nilahad ung gamot ko.

Inirapan ko naman sya para maitago ang kilig na nararamdaman ko.

Ininom ko na ung gamot at niligpit nya ung kinainan namin.

Matapos nun ay umupo sya sa tabi ko at para kaming tangang nakatingin sa ding ding.

"Okay na kami nila ari hope, napatawad nya na kami at susuportahan na namin sya"saad nya at hindi pa din ako kumibo bumuntong hininha sya at nag patuloy sa pag sasalita "nag kamali kami oo. Naging makitid ang utak namin oo.pero may dahilan naman kami eh at yun yung nag aalala kami para sa pinsan namin ayaw lang namin syang mapahamak"saad nya at nagulat ako ng humarap sya saakin at himawakan ang mag kabilang pisngi ko

"Sorry babe, sorry sa inasal ko kanina patawarin mo ako"saad nya habang nakapatong ung noo nya sa noo ko.

Sinserong nakatitig lng sya saakin at dahil babae lang ako na nag mamahal na lumalambot agad ang puso ko sa taong mahal ko.

Isa lang din naman akong babae na napapawi ng parang bula ang galit at tampong nararamdaman ko sa taong mahal ko sa simpleng ginagawa lang nito.

Nag mamahal lang ako kaya..

"Pitapatawad na kita"sinserong saad ko din sakanya at ngumiti sya saakin saka ako hinalikan sa noo at niyakap.

"Mahal na mahal kita hope, tandaan mo yan. Ayaw kong nag aaway tayo. Wag na tayong mag aaway ah"saad nya at nakangusong bumitaw naman ako sa yakap nya.

"Eh ikaw ang nangaway eh"saad ko at nangunot naman ung noo nya.

"Alam mo ng may sakit pa ako alam mo namang di pa ako masyadong okay"suminghot singhot ako para effective ang drama "inaway away mo pa ako!alam mo bang ang bigat bigat ng loob ko kanina ahhh!buti na lang nakatulog ako kundi lalala lalo ang sakit ko kasi inaway mo ako ikaw ang nang away saakin!"katwiran ko dito at umubo ubo pa.

Pinigilan kong matawa sa reaksyon nya nakaawang ang labi nya at hindi makapaniwalang nakatingin saakin.

"Kasalanan mo"mahinang usal ko pa pero titig lang sya saakin.

Ilang segundo ang nakalipas bago sya makarecover.

"Damn.honestly hindi bagay sayo maging artista babe eh ililipat agad ng mga manonood sa ibanhg channel kapag ikaw na ang nag drama"saad nya at umasim naman ang muka ko sa sinabi nya.