Stranger

XXVIII

Lumapit ako sa kanya. "A-Ah Jho, Alis na ako. Salamat" Paalam ko dito.

Ayokong bigyan ng meaning kanina. Sabi nga ni Lani, mapanganib magassume, pero alam niya namang gusto ko siya diba?

Huwag ka namang gumaya kay Kai, Jhoana :(((

"Si Ineng lang ba nandito, Bea?" Donya.

Sorry na nakafocus ako eh. Ay juk.

I chuckles fake. "Sorry, alis na ako, Donya! I miss you!" I said saka lumapit ako sa kanya at niyakap ko ito. "Salamat kagabi, Donya! Bawi ako" I broke the hug then I smiled to her.

"Nastress fats ko kagabi sa inyo, kaya dapat ilibre mo ako ng sambo!" She rolled her eyes.

"Sure, ako bahala sayo" Natawang sabi ko dito.

"Ehem!"

"Oh Jho! Nanjan ka pala akala ko anino lang eh" Donya Ells giggles.

Lumapit naman si Jhoana dito saka ito binatukan.

"Aray! Makabatok to, truth hurts??" Inda ni Donya.

Napailing nalang naman ako.

"Alis na ako" pagpapaulit ko.

Maglalakad na sana ako ng bigla ulit akong tinawag. "Bea!" then tinignan ko ito.

"A-Ahm hatid na kita sa lobby?"

I nodded.

Saka naglakad na kaming dalawa. Walang nagsasalita hanggang makarating kami sa lobby. Nakakabingi ang katahimikan.

Hindi ko alam kung san ko sisismulan pero urg. Bahala na.

Huminto ako sa paglalakad. "Salamat ulit, Jho" I smiled.

Nakatingin lang siya sakin. "A-Ah yung about confession ko last time, sana you don't mind it na. Hope we still a-ahm friends?"

Ganoon pa din siya tahimik na nakatingin sa akin. I sigh "Kung ayaw mo naman at gusto mong layuan ki--" she cut me off.

"Bakit ba lagi mong pinangungunahan ang mga bagay bagay? Wala naman akong sinasabi na ayaw ko at layuan mo ako. Hindi ba pwedeng hindi pa nagpaprocess ang utak ko sa mga nangyayari? Bakit ka ganyan?! She sighed.

"I-I'm sorry, akala ko kasi ayaw mo sakin. Diba you said nagsasawa ka na sakin? Umiwas ka pa sakin? So, Anong gusto mong isipin ko?"

Napaiwas ako ng tingin at napatingin nalang ako sa paligid at minsa'y tumitingin sa taas para mapigilan ang pagpatak ng luha ko.

"I'm sorry too, I don't mean it. Nadala lang ako ng feelings ko, sinabayan pa ako ng pagod that time. Ikaw kasi! Masyado kang selosa" sabi nito kaya napatingin ako sa kanya. "Umiwas ako kasi naguguluhan pa ko. Hindi pa medyo nagprocess yung feelings ko. Mas nangibabaw ang inis ko sayo that time. I realize that I don't wan't to lose you, that I can live without Isabel Beatriz in my life" Napapikit siya ng mariin then She sigh. "I-I feel incomplete, sa araw araw ramdam kong may kulang lagi. Nandon yung saya pero mas masaya pala kapag kasama kita-----" I cut her off.

Then I immediately hug her and she hug me back, I feel alive now. Tyg!

"Same" I said.

Hinampas naman niya ako agad sa braso habang nakayakap pa rin ako sa kanya.

"Sa dinami-dami ng sinabi ko "Same" lang sasabihin mo. Umalis ka na nga!" she said then she try to push me pero mas lalo ko panghinigpitan ang pagkayakap ko sa kanya.

I chuckles while nailing. "Im sorry, speechless ako"

"Speechless mo mukha mo! Don ka sa babae mo!" She's trying to push me again pero I won't let her go 😝