EN BÜYÜK AŞKLAR

12.Bölüm(1 saat)

Erika Takato'nun Ağzından
Uyandım. Birinin kollarındaydım bunu hissedebiliyorum. Gözümü hafifçe araladım ve.
-Ne oldu bana?
-Sonunda kendine geldin.

Bu Ouzou ydu. Beni bir taşa oturttu.
-İyi misin?
-Sanırım. Bir dakika stefan!!
-Ne o mu? Sana bir şey mi yaptı?
-Hatırlamıyorum.
-Yürüyebilir misin?
-Evet sanırım. Ama biraz daha dinlensek.
-Sen nasıl istersen.
Dedi ve o da bir taşa oturdu.
Ouzou Furya'nın ağzından
Erika yı baygın bulduğumda nabzını korkarak kontrol ettim. Neyse ki bayılmıştı.
Onu kucağıma aldım. Onu kendimden bile seviyordum. Ve açıkçası kızardım.
Uyandı. Dinlenmek istedi. Bende yanına oturdum.
Erika:
-Şeyy sana ne oldu?
-Anlatayım.
Flashback
Erika nın arkasındayken kafama bir darbe yedim ve yere yığıldım. Sanırım çukur gibi bir yerdi. Uyandığımda tırmanmaya başladım. Ve yola koyuldum.
Bittiii..

-İşte böyle oldu.
-Anladım hadi bizimkileri bulalım.
-Tamam.
Dedim.
-Bekle bir bakayım. Tekin olmayabilir.
Dedim ve önü kontrol ermeye başladım.
-Gel ama yavaş.
-Ta..taam..ma..mm geliy..or..u..m. Dedi. Biraz daha ilerledik.
Kafamdaki ağrı ile boğuşurken gözüm kolumdaki kan lekesine takıldı.
-Erika kolumda kan lekesi var.

-Kafanı çarptın ya belki kafan kanamıştır.
Dedi.
Haklı olabilirdi.
Elimle kan lekesine dokununca:
-Erika bu kan taze!
Dedim.
Arkamdan çat diye bir ses gelmesiyle arkamı dönmem bir oldu.
Erika yerde yatıyordu. Ona doğru koştum. Bu onun lekesi olmalıydı.
-Erika neren kanıyor iyi misin? Ne oldu?
-Şeyy..
Zar zor konuşması içimi acıtıyordu. O yürek burkan sesi insanın kulağında çınlıyor. Bana bakışları yüreğimi parçalıyor.
-Sırtım(iç çeker) sırtım acıyor.
Sırtına baktım. Yaralanmıştı.
-O yaptı değil mi? O pislik Stefan yaptı değil mi?
-Sanırım çok kan Kaybettim.
Hemen gömleğimi çıkarıp kolunu yırttım. Yırttığım kol parçası ile Erika'nın sırtını sardım:
-Yürüyebilir misin?
-1 saat..
-Ne?
-1 saat içinde kan kaybından ölürsem-
-Sen ne dediğinin farkında mısın?öyle bir şey olmayacak. Dedim ve onu kucağıma aldım. Koşmaya başladım.
-Erika uyuma lütfen dayan.
Kampa geldik. Bizimkiler de bizi arıyormuş zaten.
-Ona ne oldu?(reika)
-Bıçaklandı.
Herkes:Neeee!
-Bunun sırası değil. Hadi hastaneye gitmeliyiz. Yoksa çok geç olacak.
Erika'nın kollarımda ölmesini istemiyorum. Ama o çoktan uykuya dalmıştı. Arabayı bekliyecek zaman yoktu.
-Arabayı bekleyemeyiz.
Dedim ve koşmaya başladım. Herkes arkamdan koşuyordu. Umarım hastaneye vaktinde ulaşırız yoksa çok geç olacaktı.
40 dakika sonra..

Nefes nefese kalmıştım. Ama Erika'yı yetiştirmeliyim. Acil kapısından koşarak virdim ve.
-Yardım edinnn. Sedye getirin!!
Hemşireler hemen sedye getirdi. Sedyeyi sürerken bize sorular sordular.
-17 yaşında. Sırtından bıçaklandı çok kan kaybetti.
-Tamam siz bu odaya giremezsiniz.
Dedi ve hepimizi geri çekti.
Onun arkasından ağlamakla yetindim.
10 dakika sonra...

Doktor çıktı:
- Arkadaşınız çok kan kaybetmiş. Kan grubu 0 negatif. Bizim stoklarımızda yok. Sizin kanınız uyar mı. Uymazsa da hemen bulmanız lazım.

Herkes hayır anlamında başını salladı.
Sonra telefonlara sarıldık. Hepimiz.ama yoktu. Bir yandan hastane de arıyordu. Fakat yoktu. Umudumu kaybediyordum. 1 saat dolmak üzereydi. Hastane balkonuna çıkıp avazım çıktığı kadar bağırdım.
-Erikaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!!!
Bir yandan hıçkırma seslerim yankılanıyor bir yanda göz yaşlarım sel gibi yüzümden akıp gidiyordu. O anda.
-Benim kanım uyuyor.
Diye bir ses duydum. Fakat bu kimdi?

Evet yine bir bölüm bitti. Bunu bilerek kısa yaptım. Yazım hatam varsa aff ola. Haydi selametle. Sizi çok seviyorum💖😘.