(Yumine's POV)
"Yaya dito mo ilagay yan"
"Yaya ingatan mo yan at baka mabasag,ibabawas ko sa sweldo mo yan!"
"Oh eto pa maalikabok!"
"Bilisan niyo at baka dumating na sila"
Masiyadong magulo ngayon kesa sa mga ordinary Kong araw,may ordinaryo nga ba sa araw ko??? Araw-araw naman masiyadong magulo eh
Ngayon kasi dadating si papa at at mas bata ng isang taon saking si Yesha, galing sila sa Korea at di nila ako sinama,.ang saya no?
*beeeeppppp*
"MOMMMMMM WE'RE HOMEEEEEEEE"-Yesha
Ang Alam ko si Yesha ka kailan ka pa naging si home??
" HONNNNNNEY I MISS YOUUUUUUU!!!!"-pagbawi ni mom Kay Yesha
"I MISS YOU TOO MOMMMM"-Yesha
Kailangan ba talagang magsigawan---
"hey Yumine dont you miss me??"-pagbaling sakin ni Yesha
" OFCOURSEEEEEEEEE"-sigaw ko pabalik
"Not or Yes"-tanong niya habang nakangiti
"Tinatanong paba yan???"-ako
Shempre hindi.
" OMG I MISS YOU TOOOOOO ATEEEE!!!"-yesha
Oo na ang ingay eh tssk
*Slap*
"Dad why???"-mangiyak-ngiyak Kong tanong pagkatapos niya akong sampalin
" why??? Tinatanong paba yan??? Pagkatapos ng malaking kahihiyan na ginawa mo??? Kulang pa ang sampal kapalit ng kahihiyan na yun"-dad
"Dad?!"-that's the only thing that I can say,then I run,the only thing that I can do to ease the pain,to run away to all the person who only know is to hurt me,make me cry
I run so fast but my tears run faster from my eye down to my cheeks suddenly I feel something that makes me feel dizzy,what's happening to me??? my surroundings are being blurred
*time skip*
Nagising ako ng makaramdam ako ng kirot sa akin ulo,unti-unti Kong kinapa ang aking hinihigaan, isang matigas,magaspang na bagay, bagay na kung subukan mong ikasikas ang iyong balat ay mabilis kang masusugatan
Mabilis Kong idinilat ang aking mga mata at mabilis na napaupo ng maalala ko kung anong nangyari sakin at kung saan ako bumagsak...PUSANGGALA!!!! wala man lang saking tumulong-----
"tssk,tssk,tssk nung una sa park ka natulog,pangalawa naman dito sa tabing kalsada, among klaseng tao kaba??? Ikaw ba yung klase ng tao na kung saan abutan ng antok doon na matutulog??----"- sabi ni JIMIN habang nakatingin lang sa kalangitan
" PUSANGGALA ka bakit di moko tinulungan??"- inis na tanong ko sa kanya
"Bakit naman kita tutulungan???"- painosenteng tanong niya sabay baling sakin na parang wala siyang ginawang katangahan
" nakakaasar ka Alam mo ba yun??!!! Dika man lang naawa sakin mukha akong tanga diyan!!!"-singhal ko sa kanya
"Buti alam mong mukha kang tanga diyan tssk!"- JIMIN
" yun nga eh edi sana tinulungan mo man lang ako kaasar ka!"- ako
"Edi pagtinulungan kita ako naman ang kawawa, bubuhatin kita?? Akala mo ba magaang ka?? Eh Parang mas mabigat ka pa nga sa baboy eh tssk"- sagot niya sabay angat ng gilid na bahagi ng labi niya,
