His Undying Love for Her [Series 3]

Chapter 62

“How can we get her DNA test?” takang tanong ko kay Theo. “Shenna, I have money. I'm rich tho. Kaya ko naman syang pa-kuhaan in just snap. Hihingi ako ng tulong sa SC” aniya.

“Wag. Wag mo muna sasabihin sa kanila. I'm sure guguluhin nila si Reign kung sabihin mo man yun” sabi ko. “Are you planning not to let them know about this?” umiling naman ako sa kanya.

“We still don't have any proof or evidence. Wala naman akong balak na hindi sabihin sa kanila, pero my point is.... di pa nila pwede malaman ngayon” sabi ko. Napaisip naman si Theo.

“Okay. Just make sure to get a piece of her hair or her saliva. Okay?” aniya at tumayo. “Wag na wag mo sasabihin kila Serrine okay?” sabi ko.

Mabuti na yung nakakasiguro.

“Yeah” aniya at umalis.

Mahihirapan akong kuhaan ng laway or buhok si Reign nito. Ayaw nya kasing tawagin sya sa kahit anong pangalan. At ayaw nya din na kuhaan sya ng DNA test.

Someone’s Point of View:

“Hello?”

[“We're still not sure about it. We can't state if its her”]

“What?! Binabayaran ko kayo ng maayos! Ayusin nyo nga ang trabaho nyo!”

[“Wag kang magalala. Malapit na natin malaman ang totoo. Hintay hintay lang, Samantha.”]

“Tigil tigilan mo yang kalokohan mo, Johnley.”

[“Toh naman. Wag kang magalala. Sinisigurado naming, walang makakaalam dun”]

“Make sure na hindi yan malalaman ni mama. I know she’s trying to hide something.”

[“Yeah! Yeah!”]

*toot* *toot*

Nakakainis naman itong si Johnley.

Yssabella Reign's Point of View:

“Ma!” sigaw ni Rianne. “Yes Marianne?” tanong ko. “Inaaway ako ni Marga!” pagsusumbong nito.

I'm glad, they're trying to speak Tagalog.

“Baka naman ikaw ang nangaaway?” tanong ko. “No!” sigaw nito. Defensive ang baby Marianne ko.

“I'm not arguing with her mom. Sya yung nangunguna dyan” ani naman ni Margarette. “Hindi kaya!” nakapout na sabi ni Marianne.

“Wag na kayo magaway. Nagawa nyo na ba ang mga assignments nyo?” tumango naman sila.

Binuhat ko agad si Marianne at inihiga sa kama. Ganun din kay Margarette.

“Matulog na kayo kung ganun.” sabi ko at hinalikan silang dalawa sa noo. “Good night mom!” sigaw ni Marianne. Mahina lang ang pagkakasabi ni Margarette.

“Good night kids” sabi ko at natulog na sila.

Malapad at malaki ang kama nilang dalawa. Pinalakihan ko talaga, malikot matulog si Marianne.

“Ay bastos!” napatakip naman ako ng bibig dahil sa nasabi ko. Kainis naman!

Bigla bigla kasing pumapasok sa isip ko yung Thea? Tim? Thed? Theo? Oo Theo!

Nakakainis, bat kasi ang gwapo nya?

Aish! Bat ko ba hinahayaan syang basta basta na lang pumapasok sa isip ko?

Nabatukan ko na lang ang sarili ko dahil sa kaengotan ko.

I must be crazy.

Makapagpahangin nga muna sa labas.

“Reign!” napalingon naman akl kay Shenna na nakangiti sa akin. Ngumiti naman ako pabalik sa kanya. “Gabi na ah? Bat nandito ka pa?” tanong ko. “Wala lang. Di kasi ako makatulog. Atsaka Reign, pwede ba ako makahingi ng pabor?”

“Oo naman. Anong klaseng pabor ba?”

“Uh, medyo maliit na pabor lang naman.. Hehe. Gusto ko kasi sanang manghingi sayo ng laway or buhok” aniya. Kumunot naman ang noo ko.

“Para saan?”

“Uhm, plano ko sanang pakuhaan ka ng DNA test. In case lang naman. I have the guts that's its you” aniya. “DNA? Ilang beses ko ba sasabihin sayo Shenna? Hindi ako ang Avery na tinutukoy nyo” medyo nagtaas na ang boses ko.

Ewan ko ba. Naiinis ako tuwing tinatawag ako sa ibang pangalan. Lalo na kapag si Theo ang tumatawag sa akin nun.

I hate being called with other names.

Ewan ko nga rin eh. Naiinis rin ako kapag tinatawag talaga ako ni Theo ng ganun. Gusto ko yung tinatawag nya ako sa pangalan ko. Tinatawag nyang ‘Yssabella’ ang sarap kasi sa pakiramdam ang sarap sa tainga. Ewan ko ba, nababaliw na ba ako? nahihibang na ba ako?

“uh, sorry. Sige okay lang hehe.” aniya at ngumiti ulit sa akin. “Ayos lang. Basta sa susunod wag mo na ulit ako tatawagin sa ganung pangalan at wag mo na rin ako sabihan tungkol d’yan sa DNA DNA test na yan” sabi ko at ngumiti pabalik.

“Sige. Bye” aniya at kumaway. Kumaway naman ako pabalik.

End of Chapter Sixty-two.

A/N:
So ayun. Remind ko lang kayo ah?
Madaming pasikot sikot ang story na ito. Maglalagay din ako ng ‘Someone’s POV’ minsan. Care to guess who’s the person up there?

Who’s Samantha? Who’s Johnley?

Masyado ba akong nangi-spoil? Haha. Okay so sige. Last na yan. Ayoko ma-spoil yun readers ko. hehe.

This one is too lame.

I hope you still enjoyed this lame chapter!

Thank you💖