The Billionaire's Angel

Chapter 3

Ezra's P.O.V.

After 5 years

“Hurry up mom! You’re so slow. I want to see Santa na.” Reklamo ng aking prinsesa habang nakaabang na sa pinto ng bahay habang pababa ako ng hagdan. Katabi nito ay ang kakambal nitong si Lyndon na busy naman sa hawak nitong Ipad.

“Santa is not real it’s just a fatty old man dress in red suit with fake beard.” Singit ng aking gwapong prinsipe na ikinasimangot ni Charlotte.

“Why do you have to be my twin?” Pagsusungit ni Charlotte dito.

“Because I’m handsome and you’re ugly that’s why.” Then Lyndon stick his tongue out to Charlotte.

Charlotte looks at me with teary eye. “Mommy Lyndon is sooo rude.” Sumbong nito habang palapit ako sa kanila. Agad kong kinarga si charlotte ng makalapit ako sa kambal.

“Lyndon stop teasing Charlotte. Let’s go guys we need to shop for your gifts.” Agad naming nagliwanag ang mata ni Charlotte ng marinig ang salitang regalo.

“Yey!” They shouted in chorus. Lyndon run towards the garage and open the door of the backseat of my car. Sumunod ako dito. Pagkatapos kong masiguro na ayos na ang seatbelt ng kambal ay saka ako umikot papunta sa driver seat at ini-on ang ignition.

December 25th is the birthday of the twins, that’s two days from now. I decided to bring the kids here in London to celebrate their fifth birthday. Kararating lang naming noong nakaraang araw kaya naman ngayon lang kami nakapagshopping. Traffic kaya naman halos inabot kami ng isang oras bago makarating sa mall. Mabuti naman at hindi naging maiinipin ang kambal dahil busy ang mga ito sa pagtanaw sa labas ng bintana.

Pagpasok pa lang ng mall ay tila bulateng sinilihan na si Charlotte. Well, she’s a typical girl. She love shopping so much. Dinadampot nito ang kahit na anu pang magustuhan niya at nilalagay sa cart. From a cute fashionable dress to a cute tea party set. Hinayaan ko lang ito. Wala rin naman akong pagbubuhusan ng pera ko maliban sa kambal.

“Mommy take a look at the big Christmas tree!” She shouted and run toward the huge tree.

“Baby dahan dahan lang baka may mabangga ka.” Paalala ko dito.

“Yes Mo— Aw!” Mabilis akong naglakad papunta kay Charlotte ng makita kong nasadlak ito sa sahig.

“Charlotte!” Nagaalalang tawag ko rito while closing our distance. Tinulungan itong makatayo ng kung sinong nakabangga rito. Agad ko itong kinarga ng makalapit ako.

“You okay honey?” I asked sweetly while checking her body if there is any cut or wound. Nakahinga ako ng maluwag ng wala naman akong nakitang gasgas sa balat nito at tumango ito bilang sagot sa tanong ko.

Humarap ako sa lalaking nabangga ni Charlotte upang humingi ng pasensiya. “I am sorry sire, my daughter—.” Natigilan ako ng makilala kung sino ang nabangga ni Charlotte. “L-linus?” Saglit ako natulala dito. He is wearing a black three-piece suit. Hindi ko maiwasang hindi salit na bistahan ang mukha nito. He looks more matured now than before and for heaven’s sake! Why does he have to be so dashingly handsome every time we met? Mukhang natulala rin ito habang palipat-lipat ng tingin sa akin, kay Charlotte at kay Lyndon na hawak hawak ko. He seemed so stunned kaya naman sinamantala ko na. “I’m sorry again Mister.” I said quickly saka tinalikuran ito.

I am about to leave with the kids when I feel Linus hand grab my arm. Natigilan ako nang makaramamdam ng tila maliit na kuryente sa simpleng paghawak niya sa akin. At the same time, I can’t help myself to feel scared, what if he tries to hurt my kids this time?

“C-can we talk?” He asked. Mariin kong ikinuyom ang kamao ko. Para saan pa? I already gave him the freedom that he want. Isa pa ayoko nang guluhin pa sila ni Evie pati na rin ang buhay ng mga anak ko.