Mag kasama kaming ni Valerie at marice pumunta sa arena kung saan gaganapin ang game ng soccer.
Ang makakalaban ngayon ng aming unibersidad ay ang mga taga Priestel University ang paaralan na ito ay pang apat sa pinakamagaling sa larangan ng soccer pero sa kabila nun ang unibersidad naman namin na Imperial Crown University ay ang nangungunang unibersidad na magaling sa larangan ng soccer.
Nakasuot kami ng kulay asul na parang Jersey may pangalan ng paaralan namin sa harap at sa likod naman ay mga code name namin o Nickname. Bigay ito sa amin ni jacob pinasadiya niya para sa amin. Kaylangan daw namin itong sootin ito bilang pagsuporta sa kanila.
Hindi ko makakasama sila marice at Valerie sa panonood ng laro dahil isa akong journalist maglilibot ako at kukuhaan ko ng larawan ang buong laro. Hindi na lang kasi ako sport writer kundi photo journalist na din ako.
Habang naglalakad kami dito sa hallway madami kaming nakakasalubong na taga priestel university ang kulay na soot ng mga priestel ay kulay berde. Napapatingin ang iba sa amin dahil alam niyo dahil sa magaganda kong kasama pinagigitnaan ko silang dalawa.
"Punta muna tayo sa kwarto ng soccer team dito" aya ni Valerie.
"Sige ba para ma-good luck natin sila!" Pagsang ayon ni marice habang kumakain ng pop corn na binili niya sa labas kanina. Panay lamon lang talaga ito babaeng ito kaylan ko kaya siya makikitang hindi kumakain?.
Tumango na lang din ako sa kanila.
Kumakatok kami ngayon sa isang pintuan. Siguro ito ang kwarto ng soccer team.
Nakailang katok si Valerie bago kami pinagbuksan.
"Hello" bati niya sa isang lalaki na nag bukas ng pintuan.
"Oh.. Ikaw pala ms. Valerie sila Kristopher ba hanap ninyo?" Tanong nito.
"Oo" sagot naman ni marice.
"Sige pasok kayo nandoon sila sa dulo nakaupo." Turo nito ng kinalalagyan ng tatlo.
Pagpasok namin lahat sila ay nag hahanda.
"Anong ginagawa niyo dito?" Takang tanong ni jacob.
"Nandito kami para sabihing good luck sa laban niyo" saad ko.
"Wow!! Ang sweet naman ng best friend ko.. Payakap nga ako" waki ni frangco akmang lalapit siya sa akin ng pingutin siya ni marice.
"Iyan ka nanaman dyan ka magaling eman!!"
"Aray-aray" daing ni frangco. Binitiwan naman ito ni marice namumula ang tenga nito.
"Ang sakit nun! Ang brutal mo talaga kahit kaylan!"
"Gawin niyo yung best niyo manonood lang kami doon sa upuan! Kapag talo kayo ililibre niyo kami ng isang linggo" sabi ni Valerie.
"Imposible na matalo kami magagaling ata kami maglaro ng soccer kaya manood na lang kayo at mag relaxs" mayabang na sabi ni Kristopher. Kahit kaylan mahangin talaga.
"Sige aalis na kami kaylangan na namin pumunta sa arena.. Babush na!" Paalam ni marice.
"Good luck sa inyo guys!" Ngumiti ako at umalis na kami.
Sobrang daming tao sa arena galos mapuno na ito buti na lang may riserbang upuan sila marice at Valerie sa harapan kaya kitang kita nila ang laro. Samantalang ako hindi naman ako uupo lang sa isang tabi noh VIP ako kaya talaga makikita ko ang laban kasi pwede ako kung saan-saan pwede ako maglibot. Nasa gilid ako ng field.
Magsisimula na ang laban kaya tumodo na ang ingay.
Nang isa-isa ng lumabas ang mga kalahok. Dumagundong ang sigawan at tilian sa mag kabilang panig.
Ilang minuto ang lumipas ay nag simula na ang laro. Unang nakapuntos ang priestel university(PU). Mahigpit ang dipensa ng priestel kaya hindi kaagad naka puntos ang imperial university(IU). Sa kalagitnaan ng laro ay nakahabol ang ang IU naka goal si kristopher at sinundan ito ng isang goal naman ni frangco. Lalong uminit ang laban sa huling minuto ng laro pero mag gogoal sana ang isang taga priestel ngunit dahil maliksi si jacob nasanga niya ito. Nagkaroon ng tensiyon sa pagitan ng dalawang naglalabang kalahok ng unibersidad. Magaling ang mga taga priestel ngunit nalamangan sila ng aming unibersisdad sayang ang mga paghahanda nila dahil ang nanalo ay ang kami!!
Napakagaling talaga nila basta may pagtutulungan mapapanalo mo talaga ang isang bagay.
Pagkatapos ng laro ay nagkita-kita kami sa labas ng arena. At pumunya kaming anim sa isang malapit na kaininan. Libre ito nila frangco dahil nanalo daw sila sa laban.
"Congrats!! Nanalo tayo!!" Masayang bati ni marice.
"Oo nga ang galing-galing niyo" puri naman ni Valerie.
"Dapat lang talaga na kayo ang manalo dahil nag pagod kayo sa mga training niyo!" Nag tumbs up pa ako sa kanila.
"Sisiw lang naman sa amin ang laro" wika ni jacob.
"Isang tira lang naman sila" saad naman ni Kristopher.
"Masiyadong bilib sa sarili ang mga iyon. Tuloy na pakain tuloy sila ng alikabok" umiiling na sabi ni frangco.
Habang kumakain ay nag kwekwentuhan kami. Nakakatawa kasi may kaniya kaniyang kayabangan ang tatlong ito perp nangunguna patin ang pag kayabang ni Kristopher hindi na ata mawawala sa kaniya iyo. Minsan naiisip ko nakalunok ata ng maraming hangin si Kristopher nung bata pa siya kaya siya ganyan.
Napatingin naman ako sa kanan ko napansin ko na nakatitig si valerie kay frangco habang tumatawa ito. Pasimple ko naman siyang siniko kay bumalik na ito sa wisto.
Bumulong ako sa kaniya.
"Baka matunaw wag mo masiyadong titigan" pinigilan ko yung tawa ko kasi yung mukha ni Valerie hahaha..
"Uy.uy.uy. ano iyan bakit kayo nagbubulungan diyan? Ano bang pinahbubulungan niyo dyan maari niyo banh ibahagi sa amin ang munti niyong pinagkakasiyahan?" Tanong ni frangco.
"Wala sikretong malupet iyon" natatawang sabi ko.
"Wahh!! Naglilihim ka na sa akin jen!! Ano yung pinaguusapan niyo ni Valerie?!!" Biglang sigaw ni marice.
"Wala lang iyon pinagkwekwentuhan lang namin yung nakita naming gwapo doon sa arena" bigla namang nabilaukan si valerie sa sinabi ko.
"Dahan-dahan naman Valerie sa pagkain" hinimas himas ko ang likod niya at inabot sa kaniya ang tubig.
"Ano?!! Pogi!! Baka nag kamali lang kayo ng tingin nasa harap nigo na kaya ang pogi!" Pagmamalaki ni Kristopher. Sapapagkakataon na iyon lahat kami na bilaukan.
"Chem..chem.."
"Grabe Kristopher!! Wag ka nga mag bibiro ng ganiyan kapag kumakain tayo!!" Saway ko sa kaniya ng mahimas masan.
"Bakit?" Paninosente niyang sabi.
Inirapan ko na lang siya.
------------------------------------------------------
9:49pm
Sunday, September 09. 2018
-majoy
------------------------------------------------------
आप पढ़ रहे हैं
Ngiti (Completed)
किशोर उपन्यासKaya mo bang sirain ang inyong matagal ng pagkakaibigan para sa taong iyong matagal mo na ding minamahal?
