22

994 41 29
                                    

Harry's POV

We zijn drie dagen verder. Eleanor zou me bellen wanneer er wat gebeurd met Louis en ik heb zojuist een telefoontje gehad.

Ik ga zo snel als ik kan naar het ziekenhuis en sprint Louis' kamer in. Wanneer ik hem zie vullen mijn ogen zich met tranen.

Ik doe mijn best me te houden aan de afspraak die de dokter me verteld had: hem niet benaderen alsof je hem lang niet gezien hebt, gewoon rustig bij hem gaan zitten.

Eleanor staat op en knuffelt me. Ik knuffel haar stevig terug. Ze glimlacht als ze terug trekt en duwt me iets verder bij Louis weg.

"Hij is echt net drie minuten wakker, ik weet niet wat hij zich herinnert, maar hij herinnert mij. Ik heb nog niemand gehaald." Zegt ze zacht.  Ik knik en loop langzaam naar Louis toe. Mijn hart klopt in mijn keel.

"Hey." Zeg ik zacht. Louis kijkt me aan voor een aantal seconde en zijn ogen schieten van mij naar Eleanor.

"Uh, hey." Zegt hij fronsend. Ik slik en probeer mijn tranen in te houden door mijn ogen te sluiten.

Eleanor is op de stoel waar ik naast sta gaan zitten en pakt mijn hand vast. Ik kijk haar even aan en ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft. Louis' ogen gaan van mij naar Eleanor en naar onze handen.

"Sorry, maar, wie ben jij?" Mijn ogen vergroten en ik knijp in haar hand.

"Dit is Harry, Lou. Ken je hem niet?" Vraagt Eleanor rustig. Louis fronst en schudt zijn hoofd. Ik hoor Eleanor een zachte 'oh my god' fluisteren en ze drukt op de rode knop.

"Hoe lang is hij al wakker?" Vraagt de zuster wanneer ze binnen komt. Ik kijk een beetje levenloos voor me uit en ik zie de zuster naar me kijken. "Oké, lang genoeg dus." Mompelt ze. "Hallo, Louis," begroet ze hem. Hij glimlacht terug. "Kan je me vertellen waarom je hier bent, wat je naam is, wie dit meisje is en wie de jongeman is die hier staat?"

"Oké." Hij lijkt diep in gedachte. "Ik neem aan dat ik een ongeluk gehad heb, aangezien ik hier ben, ik kan het me niet herinneren. Mijn naam is Louis William Tomlinson." Zegt hij met een grinnik waardoor ik glimlach. God, ik heb zijn stem gemist. "Dit meisje is Eleanor en die jongen, uh, weet ik niet, sorry."

Hij kijkt naar me op maar ik ontwijk zijn blik.
Ik bijt op mijn lip, draai me om en storm de kamer uit. Ik besluit Niall te bellen en wacht tot hij opneemt. Tranen stromen over mijn wangen. Hier was ik dus al bang voor.

"Hal-"

"Hij weet niet wie ik ben! Hij weet het niet!" Huil ik door de telefoon.

"Oh my God, Harry! Is hij wakker? Ik kom er nu aan. Ik ben er zo, hou vol." Ratelt hij en hangt op. Ik besluit nu Zayn te bellen.

"He-"

"Kom naar het zie-ziekenhuis." Een harde snik verlaat mijn mond.

"Is alles goed? Wat is er aan de hand?" Zayn klinkt paniekerig en bezorgd.

"Kom gewoon! Hij is w-wakker."

"Oké, ik kom eraan. Ik neem Liam mee." Ik hang op en laat me door mijn knieën zakken, tegen de muur.

Ik wikkel mijn armen om mijn knieën en rust mijn hoofd op mijn armen. Waarom gebeurd dit? Ik weet niet wat ik moet doen als ik mijn Louis niet heb.

"Harry!?" Mijn hoofd schiet op en ik zie Niall aan komen rennen. Veel mensen kijken naar Niall vanwege zijn geschreeuw.

Ik sta op en loop naar hem toe. Hij slaat zijn armen om me heen en ik laat mijn snikken op de vrije loop. Het kan me niks schelen dat iedereen naar ons kijkt.

Ik zie Zayn en Liam niet veel later ook aankomen en Niall laat me los. Ik kijk naar Zayn en Liam en hun gezichten staat bezorgd en verward.

"Wat is er geb-"

"Hij weet niet wie ik ben." Onderbreek ik hem mompelend.

"Wat?"

"Hij weet niet meer wie ik ben!" Roep ik naar hem. Hij zet geschrokken en stap naar achter.

Ik draai me om en grijp met handen naar mijn haar. Ik schop de eerste, de beste prullenbak die ik zie omver en trek hard aan mijn haar.

"FUCK!" Schreeuw ik, voordat ik een hand op mijn arm voel en Eleanor zie staan.

"Harry." Fluistert ze. Ze kijkt even om zich heen. "Iedereen staart je aan."

"Moet mij dat wat boeien!?" Ze zet een stap terug en doet haar handen omhoog als verontschuldiging.

"Luister, ik snap dat je boos bent, maar dat hoef je niet zo te uiten." Ik schiet haar een blik die haar mond meteen laat houden en ze kijkt me aan met grote ogen.

Ik zie Liam vanuit mijn ooghoek ons benaderen en hij trekt Eleanor weg via haar arm. Hij zegt wat tegen haar en ze knikt voordat ze ergens op een stoel gaat zitten, ver van mij vandaan.

Ik weet wat Liam heeft gezegd tegen haar; dat het beter is om me met rust te laten. Alleen Liam weet dat ik heel soms last heb van woede aanvallen. Met Louis heb ik er nog nooit één gehad.

Louis gaf me nooit een reden er één te krijgen. Maar ik merk dat al mijn opgekropte gevoelens van de afgelopen maanden me teveel worden en ik kan mezelf niet stoppen. Liam weet wat er nu gaat komen en ik kan hem tegen Zayn en Niall horen zeggen dat ze niks mogen zeggen tegen me.

———————
Yes yes, he's awake.

Ik weet dat dit allemaal opeens heel snel gaat, maar ik ben gwn echt niet goed in drama😂 sorry, er gaat nu wel weer drama komen, btw.

Vergeet niet te stemmen please💞

Strange truelove. Larry Stylinson.✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu