Δυο Ζωές [Will Edit]

~ 28ο Κεφάλαιο ~

"Τ-τ-τι είναι αυτά που λες?? Πώς γίν-- τι, δεν..." άρχισε να λέει ασυναρτησίες η Αγγελική.

"Είμαι ο μόνος που είδε τους τελευταίους μήνες να περνάνε από μπροστά μου???" τη ρώτησε σαν να της λέει ότι έτσι είναι.

"Είμαι ο μόνος που θυμάται ότι έγινε η κηδεία της γιαγιάς μου η οποία τη μέρα που πήγαινα στο κλαμπ ήταν ζωντανή?? Ή που πήγαμε στην Αμερική και παρίστανες την κοπέλα μου??" συνέχισε έντονα.

"Όλα αυτά δεν έχουν γίνει τώρα. Σήμερα το πρωί ξύπνησα στο διαμέρισμα μου και μίλησα με τον Derek. Τώρα πήγαινα στο πάρτυ κι εσύ στο συνέδριο, σωστά??"

Η Αγγελική τον κοίταζε σαν χαμένη. Δεν έβγαζε νόημα τίποτα από όλα αυτά.

"Δηλαδή τι? Γύρισε ο χρόνος πίσω? Πώς γίνεται αυτό ρε Ιάσωνα?!?"

"Υπάρχει τρόπος να το μάθουμε"

"Να μάθουμε τι??"

"Αν όλα όσα ζήσαμε τους τελευταίους μήνες έχουν συμβεί"

"Πώς??"

"Θα δεις" έβγαλε το κινητό του και κάλεσε ένα νούμερο.

"Hello?"

"Yes, hello doctor. Jason West here. I'm calling for my grandma. How is she doing?"
(γεια σας γιατρέ. Ιάσωνας Κομνηνός εδώ. Τηλεφωνώ για τη γιαγιά μου. Πώς είναι?)

"Oh, she's okay. She's doing good. She's asking when you'll come visit her"
(α είναι καλά. Τα πάει καλά. Ρωτάει πότε θα έρθεις να την δεις)

"I'll visit her soon. Please let her know"
(θα έρθω σύντομα. Σας παρακαλώ ενημερώστε την)

"Sure Jason"

"Goodbye doctor" το έκλεισε και κοίταξε την Αγγελική.

"Είναι ζωντανή. Πάρε τηλέφωνο την αδερφή σου!"

"Γιατί??"

"Ρώτα την σε ποια διεύθυνση μένει. Αν σου πει το σπίτι που της είχα δώσει εγώ μετά τη διάρρηξη, σημαίνει ότι έχουν γίνει όλα αυτά τους τελευταίους μήνες. Αν σου πει την παλιά σημαίνει ότι έχουν γίνει, τα ζήσαμε, αλλά γύρισε ο χρόνος πίσω και τα θυμόμαστε μόνο εμείς. Παρ'την!!"

Έβγαλε το κινητό της και πριν την καλέσει, ξαναμίλησε ο Ιάσωνας.

"Ρώτα την και αν έχει βρει διευθυντή για την κλινική! Δεν με είχε γνωρίσει ακόμα τότε, άρα δεν θα με ξέρει!"

Κάλεσε την αδερφή της και περίμενε.

"Έλα... Χριστίνα..." κοιτούσε τον Ιάσωνα σαν να είχε χάσει το μυαλό της.