MEHİR -yazımı Durduruldu-

1.BÖLÜM

Arkadaşlar herşey bir hayal ürünüdür yorumlarınızı hayal ürünü olduğunu düşünerek yapın.

iyi okumalar🌹

Günün yorgunluğuyla eve doğru hızlı adımlarla gidiyordum. bir an önce kendimi yatağa atmak istiyorum abi bu ne yorgunluk ya ölücem bigün şu staj yüzünden böyle bişey olabilirmi ya hem ders hem staj hemde çocuk sesleri üstüne üstlük gece geç yatmanın verdiği pişmanlık.

birden lafa girdim kusura bakmayın kendimi tanıtayım arkadaşlar.

ben mehir kara. istanbulda doğup büyüdüm babamın ölümüyle abimler buraya yerleşmeye karar vermişler. tabi ailenin en küçüğü ve tek kız olmak çok güzel bi his. 2 abim ve yıldan yıla zor gördüğümüz bi ablam var. en büyük abim evli ve benden 9 yaş büyük. öğretmen olmasından dolayı mersine atandı ve orada yaşıyorlar. 2 çocuğu var. büyük olan kız küçük olanda erkek. daha sonra ablam olmuş 6 yaş var onunlada aramızda eniştem yüzünden Niğdede yaşıyorlar. bir oğlu var onunda. benden 4 yaş büyük bi abim var. daha evlenmedi. annem her nekadar kız göstersede abim her seferinde hiçbirini istemediğini ve evlenmeyeceğini söylüyor.

babam daha ben 1 aylıkken kim vurdu kurşununa kurban gitmişti. daha babamın yüzünü bile görmeden sesini bile duymadan onu benden almışlardı.

herneyse 22 yaşında üniversite son sınıf öğrencisiyim. evet çocuk gelişimi okuyorum doğru bildiniz.

Çocuklarla aramda benim bile anlayamadığım bi bağ var ve bu bağ beni çocuk gelişimi okumaya zorlattı.

aslında önceden çok düşünmezdim dayanamam diye çocuklara ama insan onların yanında kendini o kadar huzurlu hissediyorki anlatamam.

neyseki final sınavlarını vermiş. bunun verdiği mutlulukla dolaşıyordum.

eve geldiğimde saat 8 di. kafamdaki kargaşayı uyuyarak gidermek istiyordum ama sadece isteyebiliyordum. bunu eyleme çevirememiştim daha çünkü annem her eve gelmemde

'bugün naptın?'

'nasıl geçti?'

'açmısın?'

'hemen sofrayı hazırlıyorum üzerini değiştirip gel'

gibi sorularla bu eylemi gerçekleştirmemi engelliyordu.

kapıyı sessizce açıp parmak ucumda yürümeye başladım. evet kimsenin görmesini istemeden direk odama geçip yatağa panda gibi atmak istiyordum kendimi ki her gün yakalandığım gibi bugünde yakalanmıştım.

tam salonun kapısını geçtiğimde arkamdan

"mehhiiirrr kızım geldin mi?"

diye bağıran annemle karşılaştım.

"of anne of yok gelmedim bedenim burda ama ruhum yumuşacık pijamalarımda ve yatağımda hadi öptüm ben yatıyorum"

o kadar hızlı konuşuyordum ki kimsenin lafımı bölmesini istemedim ve koşar adım odaya geçtim.

ki annem durur mu. tabiki durmaz odaya gelip

"mardinden çocukluk arkadaşım geldi. gel bir selam ver kızım yabani gibi napıyorsun. hem yanında kızı var geç bi selam ver bi tanış"

"tamam anne geliyorum ya "

diyerek yayalana yaylana annenin arkasından içeri girdim. tekli berjerde oturan misafirin elini öpüp 'hoşgeldiniz' dedim yanındaki kızı beni görünce yüzünde tebessüm belirdi bende hemen tebessüm ederek hoşgeldin deyip karşı tarafa oturdum.