t̴̖͇͎͊h̴͔̦̃ï̷͈̻̰̆̇r̸͖̐̋͘ť̴̨̻̘̥y̵̮̪̾̂f̶͕͌͒̇͑i̸̗̇͝r̴̭̬̙͆͂s̴̺̀̉t̴̬͙̀̾͝

53 1 5
                                    

Somi's POV









I felt my fingers trembled with fear. Hindi ko na alam kung ano pa ba ang dapat kong gawin. Pilit kong hindi nilalakasan ang pag iyak ko pero tuloy tuloy lamang sa pag agos ang aking mga luha at nanginginig 'din ang aking labi dahil sa pagpipigil ko sa pag hagulgol

 Pilit kong hindi nilalakasan ang pag iyak ko pero tuloy tuloy lamang sa pag agos ang aking mga luha at nanginginig 'din ang aking labi dahil sa pagpipigil ko sa pag hagulgol

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Daehwi nasaan ka? Kuanlin nasaan ka? Heejun, sabi mo ililigtas mo kami? Nasaan kayo?

Naramdaman ko ang taong nasa likuran ko na gumalaw. Marahil ay lumuhod siya para maabot ako dahil naramdaman ko ang paghawak niya sa balikat ko. Naramdaman ko 'din ang pag hawak niya sa akong tainga na naging dahilan ng pagka-wala ng aking pandinig at 'tila ba nakarinig ako ng malakas na 'toot' pero agad 'din iyon nawala

"Somi" gusto kong tanungin kung sino siya. Gusto kong alamin kung sino siya pero hindi ako makapag salita. Nanatili lamang ako sa pwesto ko. "Remember during your elementary days when your classmates bullied you? Kasi iba ka daw?"

Within a split second, everything went back. The moments where ny classmates, and even other students would bully me because I don't look like them. Because I have a foreign blood and I'm not a pure korean. They would pull my hair, kick me, isolate me.

 They would pull my hair, kick me, isolate me

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Ayaw nila akong kalaro dahil iba ako. Dahil hindi ako belong sakanila. I fear that so much. I fear tat everyone would hate me again. That everyone would hurt me again, eventually.

Naramdaman ko nanaman ang pag buhos ng aking mga luha. Ayoko nang bumalik sa nakaraan kong 'yon. Dahil dumating ako sa point na gusto ko nalamang nag pa-plastic surgery dahil sa mga nararanasan ko.

"Somi, you don't belong here. You don't belong in any place here. Bakit ka p ba nandito? Ano pa 'bang ginagawa mo dito? Walang may gusto sayo dito. Wala. Might as well get lost... or just die"

Umiling ako dahil sa mga sinasabi niya. "Make it stop. Make it stop now" pinilit kong sabihin kahit na nanginginig na ang buong katawan ko

"Dapat ka nang mawala Somi. Hindi ka karapat dapat dito. Isa kang salot! Hindi ka nababagay dito! Hindi ka dapat dito!"

"No! Make it stop!"

Hacker | 박지훈 [BOOK I / COMPLETED]Where stories live. Discover now