...
Sabah başımın ağrısıyla uyandım. Gözlerimi kıstım ve gerinerek etrafıma baktım. Barış yanımda kedi gibi yatıyordu. Bi dakika bi dakika, lan bu çocuğun tişörtü nerede! Korkarak çarşafı kaldırdım (fesatlar nfjfj) ve kıyafetlerime baktım. Allah'ım bin şükür ya. Ama bunlar benim kıyafetlerim değildi, Barış'ın tişörtü, hızlıca yataktan doğruldum ve Barış'ı sarsmaya başladım.
"Lan Barışş!"
"Barıış! Kalksana!"
Viyana kapısını zorlayan Osmanlı ordusu gibi sarstım Barış'ı. Yavaşça gözlerini açtı ve eliyle gözünü ovuşturmaya başladı.
"Ne oldu Yaprak? Ne saldırıyorsun İsrail'in Filistin'e saldırdığı gibi?"
"Barış pantolonum nerde? Ve senin tişörtün?
Barış bir süre anlamamış gibi bana baktı ve sonra yüzüne şeytani bir gülümseme geldi.
...
Barış'tan
Aklıma aniden sinsice bir fikir geldi ve Yaprak'a ufak bir oyun oynamak istedim.
"Barış noldu ne sırıtıyorsun?"
"Hatırlamıyor musun Yaprak?"
"Neyi?"
"Bizim için bu kadar özel bir geceyi nasıl unuttun Yaprak çok kırıldım."
Yaprak'ın sol gözü seğirmeye başlamıştı.
"N-n-na-s-s-ı-ll ö-zel-l?"
Sırıtarak ellerimi saçlarımın arasından geçirdim.
"Anlarsın ya işte. Çiftler için özel bir şey."
"Ç-i-f-ftl-e-rr için ö-zel-l?"
"Böyle iki beden tek vücut gibi yani."
Yaprak donup kalmıştı. Boş boş bana doğru bakıyordu. Ellerimi yüzünün önünde sallamaya başladım.
"Yapraak, Yapraak! Kilitlendi lan kız. Yapraak!"
Yaprak birden laaan deyiip üstüme atladı.
"Yaprak sakin ol. Şaka, şaka, şaka."
"Şaka demek." deyip yine boş boş bana bakmaya başladı. Yine kilitlendi herhalde.
"Yapraak! İyi misin Yaprak?"
"Siktim belanı." deyip küçücük elleriyle bana vurmaya başladı. Hissetmiyordum bile.
"Demek.....Şaka.....Heh......Böyle....Şaka..mı...Olur.....Gerizekalı......"
Gülmekten çatlayacaktım neredeyse ve bir yandan da ellerimle Yaprak'ın bileklerinden tututp durdurmaya çalışıyordum.
"Ya Yaprak dur Allah aşkına. Ahahahahah" (burda gülüyor ffjfnhd)
Ellerini tutup öptüm.
"Aptalsın, aptal."
"Ya Yaprak aşırı tepki vermiyor musun? Hemm.... Böyle bir şey olmuş olsaydı bu kadar pişman olur muydun yani?"
Yaprak'tan
"Olurdum tabii ki."
"Anladım." dedi suratı asılırken. Devam ettim sonra;
"Ayık olmadığım için."
Gülümsedim yavaşça. Bana baktı ve gülümsedi yeniden. Çapkın bir bakış attı.
"Ayık olduğunda yaparız o zaman."
