သူ့ ညီမကို ဒီထက္ပိုျပီး ဂရုစိုက္ေပးသင့္မွန္း Changmin နားလည္ပါသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ့အျပစ္လို့လည္း ေျပာလို့မရပါ…။ Yuri က ၂၄ နွစ္ေတာင္ရွိေနမွပဲ…သူ့ကိုယ္သူ ေကာင္းေကာင္းဂရုစိုက္တတ္ပါလိမ့္မည္။သူလည္း ဒီေလာက္ အစ္ကိုျဖစ္သူကို လိုအပ္တဲ႔ပံုလည္း မေပၚပါ…
ဒါေပမယ့္
သူ့အေတြးေတြ မွားယြင္းေျကာင္း Yunho က သက္ေသျပသြားခဲ႔သည္။ Yuri က အစ္ကိုျဖစ္သည့္ Changmin ကို လိုအပ္ေနရွာပါသည္။
"ေရာ့…ငါ့ပိုက္ဆံေတြ နင္သံုးလို့ရတယ္…"
Changmin သူမ လက္ထဲကို ပိုက္ဆံေတြ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ Yuri က အျပံဳးနွင့္ လက္ခံပါသည္။
"အင္း …ေက်းဇူးပဲ Oppa…! Yunho-ssi က အဲလို လုပ္ခိုင္းလိုက္တာမလား…?"
ရာသီဥတုက ေအးစက္ေနျပီး ေလကလည္း သူတို့ရွိရာဘက္ဆီ အရွိန္နွင့္ တိုးေဝွ႕တိုက္ခတ္ေနသည္။ Changmin မ်က္ေမွာင္ျကုတ္လိုက္ရင္း သူလည္ပင္းမွာ ပတ္လာသည့္ မာဖလာကိုျဖုတ္ကာ Yuri လည္ပင္းမွာ ပတ္ေပးလိုက္သည္။
" ေအးေနတာကို…! ဒီဟာ ဝတ္ထား…!"
"Omo…Oppa…! ဘာလဲ မာဖလာလည္း ဝတ္ေပးလိုက္လို့ Yunho-ssi မွာလိုက္တယ္လား…?"
Yuri က ၿပံုၿပံုးေလး ျပန္ေနာက္ေနေသးသည္။
"Omma ကို စာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ပို့လိုက္ဦး…သူက နင့္ကို အရမ္းစိတ္ပူေနတာ…!သိလား Yuri…?"
Yuri ေခါင္းငံု႕သြားျပီး သူပတ္ေပးထားသည့္ မာဖလာအနားစြန္းေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြနွင့္ လိမ္ကာကစားေနသည္။
ညီမ ျဖစ္သူကိုျကည့္ရင္း သူသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
" နင္အဆင္ေျပတယ္လို့ ငါ Omma ကို ေျပာလိုက္မယ္ဟုတ္လား…ကိုယ့္ဘာသာ လံုေလာက္တဲ႔အခ်ိန္အထိ ေနပါ…ျပီးေတာ့ အရမ္းလည္း ကေလးဆန္ေနမေနနဲ႔ဦး…Omma အတြက္လည္း စဥ္းစားဦးမွေပါ့…ငါေျပာတာ နားလည္လား …?"
Yuri က တိုးတိုးေလးေရရြတ္ရင္း ေခါင္းညိတ္ပါသည္။
အျပန္လမ္းမွာ သူ Sunyoung တိုက္ခန္းေရွ႕မွ ျဖတ္ေမာင္းရသည္။ မျဖစ္သင့္မွန္း သိေပမယ့္လည္း……သူ မထိန္းခ်ုပ္နိုင္ပါ။
