Karşıdan karşıya geçiyordun ilk gördüğümde,
İşte ozamandan beri başladın yakmaya beni,
Bütün yollar şiir oldu, böyle güzel gidişe,
Benim şair olmam gerekti!
Ellerin ellerimde çiçek açarken,
Yokluğunda üşüdüğüm
Ağaçların yapraklar yerine
Bolca göz yaşı döktüğü gibi bir kargaşa.
Ama bunlara pek aldanma,
Dört mevsim sana tutsak olup,
Gidişinin ayak izlerini silmeye kıyamayan ben,
Bu evrende ki en büyük kargaşayım!
ESTÁS LEYENDO
BİR MECNUNUN GÜNLÜĞÜ 》
PoesíaErkekler içten sevmez diyenlere; Armağan olsun, Aşk sağolsun. Kategorisindeki 3 defa #1.lik ▪
