Earning Her (She Got Away BOOK II)

Chapter 19

Chapter 19
Ace Oliver Madrigalejos POV
Destiny

Everything happen so quick.
She got away, I earn her, but she was hurt and in deep stress so she left again.

I respect her decision so much, may mga tao na sinasabing pag ang lalaki raw sinabi ang "I respect your decision" means he don't love you enough. Well, I'm telling you. Hindi po. Because us, men, who ended in that line, means you're special. We care for you and the decision you make, na kahit masakit, na kahit hindi namin kakayanin, irerespeto namin.

Because, we're a man, we court you, to love you not to suffocate you.

"Architect, ano pa po ba ang idadagdag sa design?" tanong sa akin ng Engineer.

Tiningala ko ang bahay na matagal ko nang pinag-ipunan at pinagawa. This is for her, gusto ko sanang ibigay sa kanya ang bahay na ito pag maayos na ang lahat. Pero mukhang, hindi na ito matutuluyan pa ng kung sino.

I'm already 28, at hindi pa rin kami pinagtatagpo ulit. Hindi pa ako nakapasok sa bahay na ito, kasi gusto kong pasukin ang bahay na ito nang kasama siya. Hawak ang kamay niya, at akin siya.

"It's fine for now, it's beautiful. I trust you Engineer Jalius." I smiled at him.

"Well, then. So, ano? Nagkita na ba kayo nitong si the one that got away mo?" he tease.

Umiling ako. "Wala pa rin,"

"Maybe, she's already married." pang-aasar niya.

Naisip ko na rin 'yon, but that is impossible. Kahit naman wala kaming communication, sinasabi naman sa akin ni ate Cali o ni Celine, kung may kasintahan si Sofi, at simula no'ng umalis siya, hindi na siya nag-boyfriend ulit. And that calms me.

Naiintindihan ko noon pa man na babalik at babalik siya sa akin. She just want some space, and ally. Gusto niyang pati ang tadhana ay pabor sa amin. Na pati ang Diyos ay itinakda kami sa isa't-isa. She have her own beliefs, at nirerespeto ko 'yon.

Lahat nang pinapaniwalaan niya, lahat nang tumatakbo sa isip niya, lahat ng gusto niyang patunayan. Nirerespeto ko. Kasi mahal ko siya. Mahal na mahal.

"Creg, where are you?" tanong ko, nang sagutin niya ang tawag ko. Maingay sa background, and I think he's at the bar again.

Bumalik din ako agad sa opisina, after checking the mansion.

"Just near BGC kuya, anyway. I'm with my friends."

"Go home early, may exam ka pa bukas. Tomorrow is my flight going to Europe, I have something to do." sabi ko na lang so he will go home and help me pack my things, pero mukhang wala talaga siyang planong tulungan ako.

"Hey, Creg are you listening?" tanong ko sa kabilang linya.

"Yeah, I'm going home—"

"Don't bring a girl." huli kong sabi bago pinatay ang tawag.

Naupo ako sa swivel chair ko at pinagmasdan ang city light ng ka-Maynilaan. Naalala ko ulit ang araw na umalis siya patungo sa Barcelona naman ngayon. Celine is with her, alam ko, kasi Celine sent me a picture.

It's a hard thing to do, ang pakawalan ulit ang taong mahal mo, pero ano bang magagawa ko kung ito ang gusto niya. If she'll stay and remember what happened, mas lalo lang siyang mai-stress. Si Sofia, ang tipo na mahirap makuha ang tiwala, pero pag ibinigay niya na, talagang sagad, pero pag iyon nasira na, hindi na talaga 'yon maibabalik pa.

She's a hard girl and you need a deep thinking skill to read what's on her mind. She's not easy, but she's kind, sweet and an angel to the people she loves.