KÖLE

1

Tavan arasındaki zindanımda yatağıa oturmuş hayatımdaki tek değerli şeye yine içimi döküyordum..

"Sevgili günlüğüm,
Biliyorum ne kadar klişe bir laf olduğunu fakat sen benim cidden sevgilimsin. Bugünüm yine onun esareti ile geçti. Baldırlarımdaki kezzap suyunun izleri hala yanıyor. Bu acı inan umurumda değil fakat; ondan ne zaman kurtulacağım hakkında hiçbir bilgim yok. O teklifi kabul ettiğim gün yakmışım kendimi.. Yaşamaktan Yoruldum beni kullanmasından daha ne kadar ileri gider sence? (Güler) benimde fikrim yok işteee. Neyse artık senide sıktığıma göre uyuyabilirim herhalde:)"

Defteri kapatıp başucuma koyarken kapımı kilitlemek için ayağa kalktım."umarım bu gece gelmez"(hafifçe sırıtarak) bu sözleri her gece tekrarlamak artik tuhaf gelmiyor. Her neyse..

Sırtımın.ve bacaklarımın acısını umursamadan yatağıma çekilip yorganımı üzerime çektim gözlerimi sıkıca kapatıp uyumaya çalıştım.

Fazla sürmedi ve kapım yine çalındı. Ani nefes alarak gözlerimi bastırdım birbirine. "Tak tak tak.." giydiği ciks kundurunanın topuk sesleri önce kulağımda sonra beynimde yankılandı. Yanıma yaklaştı
"Aç gözlerini" diye seslendi . el  Emir almaya alıştım. Sesi ile gözlerimi daha da kapadım. Tekrar emretti "sana gözlerini aç dedim!"
Korkum boğazımda düğümlenirken,hafifçe bir yaşın akmasına engel olamadım. Mecburdum..
Evet ben ona mecburdum..

Yeni kitaaağğppp jdkd aklıma gelmişken yazam dedim xjkkxkc

Voteleerr ve yorumlar pleasee