Kyung soo ေဒါသ အေတာ္ထြက္ကာ
So miကိုလိုက္ရွာေနမိသည္
ကန္တင္းမွာ ဟိုစီနီယာဆိုတဲ့လူေဘးမွာ
ထိုင္ၿပီး ရယ္ေမာေနတဲ့ ဆိုမီကို မ်က္ေမွာင္
ကုပ္ကာၾကည့္ေနမိသည္
သို႔ေသာ္အခုထိ သူတို႔ေဘးငုတ္တုတ္ႀကီး
ရပ္ေနတဲ့က်ေနာ့္ကိုသတိမထားမိေသးပံုဘဲ့
အဲေတာ့ေက်ာပိုးအိတ္ကို စားပြဲေပၚလႊား
ခနဲပစ္တင္လိုက္မွ ႏွစ္ေယာက္စလံုးရဲ႕
အၾကည့္ကာ က်ေနာ့္ေပၚစုပံုက်လာေတာ့တယ္
"So miလာစမ္း နင္ ဒီလူနဲ႔လံုးဝ ပက္သက္လို႔
မျဖစ္ဘူး"
So miလက္ကိုအတင္းသြားဆြဲမိေတာ့
ျပဴးေၾကာင္ေၾကာင္ျပန္ၾကည့္ေနတဲ့ so mi
ရယ္
က်ေနာ့္ကိုအလိုမက်သလို ၾကည့္ေနတဲ့သူကို
ျပန္ၾကည့္ကာ ဟက္ ခနဲ တခ်က္ရီကာ
So miလက္ေကာက္ဝတ္ကို အတင္း ဆြဲကာ
ဒရြတ္တိုက္ဆြဲလာမိသည္ ....
လမ္းတဝက္ေလာက္ေရာက္မွသတိထား
မိသည္ကာ ....ကန္တင္းမွာက်န္ခဲ့တဲ့
ေက်ာပိုးအိတ္
"Do Kyung Soo နင္ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ
ငါ့လက္ေတြနာေနၿပီ"
က်ေနာ္ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူမလက္ကို
မ်က္ႏွာေလးရွံု႔မဲ့ကာ အတင္းဆြဲဖယ္ေနသည္မို႔
Doလႊတ္ေပးလိုက္ကာ
က်စ္ခနဲ စုတ္တခ်က္သတ္ကာ စိတ္ရႈပ္သလို
ေခါင္းက ဆံပင္ေတြကိုဆြဲဖြလိုက္မိသည္
"နင္အတန္းထဲကိုေရာက္ေအာင္ ျပန္ ၾကားလား
ငါေက်ာပိုးအိတ္က်န္ခဲ့ၿပီ ျပန္သြားယူအံုးမယ္"
"ဟဲ့...ေနဦးေလ...ဟဲ့ DO kyung soo!!!"
ေျပာၿပီး အျမန္ေျပးထြက္လာမိေတာ့
ေနာက္ကလွမ္းေအာ္ေနတဲ့so miအသံကို
ၾကားေပမဲ့လ်စ္လ်ဴရႉကာ ထြက္လာမိသည္
"မင္း ငါ့ကို မေက်နပ္တာရွိလို႔လား"
Doစားပြဲေပၚကာ ေက်ာပိုးအိတ္ကိုလွမ္းယူ
လိုက္ေတာ့ အခုထိမလႈပ္မယွက္ထိုင္ေနေသး
တဲ့baekhyunက Doလက္ကိုလွမ္းဆြဲကာ
ေမးလိုက္သည္
"က်စ္...."
Doစိတ္ရႈပ္စြာ စုပ္သတ္ၿပီး လက္ကို ဖယ္
ခ်ေပမဲ့ ပိုမိုတင္းက်ပ္စြာဆုပ္ကိုင္
ထားတဲ့ စီနီယာဆိုသူရဲ႕လက္
