Then.
Chapter 1.
"Richards!!" Sigaw sa akin ni Leo. Napa angat ako ng tingin sa akin kaibigan na mukhang tanga na kumakaway sa akin, habang nav lalakad.
Umiiling akong yumuko at ibinalik ang akin atensyon sa akin binabasa.
Sandali akong nag angat ng tingin nung inilagay niya ang kanyang libro sa kahoy na lamesa.
"Sasama ka ba mamaya sa party sa bahay nila Stephen?" Tanong niya sa akin. Nung nakaupo na siya.
Ibinaba ko ang libro na akong binabasa, I know him, madaldal at makulit si Leo, kaya walang silbi kong magbabasa pa ako. Nag angat ng tingin sa kanya.
He rested his elbow to the table and look at me, waiting for my answer.
Umiling ako sa kanya. "My history paper is due tomorrow, kaya kailagan kong tapusin mamayang Gabi." Sagot ko sa kanya.
Umiling siya sa akin. "Pare naman." He whined. "Minsan kana nga lang nmin makasama ng barkada, tatangihan mo pa kami." Dismayado niyang sabi.
I suddenly feel bad because of what I've said. Simula kasi ng tumuntong ako ng third year college, bihira ko na lang sila makasama. Naging busy kasi ang Junior year ko sa college at nag focus talaga ako sa pag aaral ko, hindi katulad noon, first and second year college kami na panay party at pang babae ang tanging nasa isip namin, ko.
He leaned forward. "Baka naman, pwede mo yan gawin mamayang vacant mo? Di ba may two hours vacant ka pa mamaya?" Tanong niya. "Baka pwede dub mo na ang siya gawin, sa library. Para makasama ka samin mamaya." He suggested.
Hindi ako makapaniwalang tumingin sa kanya, habang natatawa. "Kapag kalokohan at party talaga ang pinag uusapan, gumagana yang utak mo Leo." May halong pang aasar na sabi ko sa kanya. "Ang bilis mo makaisip ng paraan para makasama lang ako." Dagdag kupa.
Leo is one of my bestfriend since high school, four of us chose same school but different courses. Si Cole at Stephen ang ang mag kaparehas ang kurso na kinuwa.
Leo is a funny guy, siya ang mahilig mag biro sa amin apat na mag kakaibigan, siya ang clown namin.
Muli ko siyang tinignan habang inilalagay ang akin gamit sa bag. Mayabang siyang ngumiti sa akin, tila ba proud pa siya sa akin sinabi. "Huh! Ako paba Richard? Alam mo naman ako basta kalokohan, mabilis pa kay the flash ang takbo ng utak." Mayabang nitong pag amin.
Natatawa ko siyang binato ng nilokot kong papel kanina. "Siraulo!" I hissed while laughing.
Dahil tapos na ang akin break, tumayo na ako, para pumunta sa akin susunod na klase. "Susubukan kong tapusin mamaya yung papers ko, para makasama ako sa inyo." Sabi ko sa kanya bago umalis.
Tumango siya sa akin. "Okay. Text mo na lang kami." Anito.
At ganun na nga ang ginawa ko, pag katapos ng klase ko, agad akong nag punta sa library para gawin ang akin History paper. Dahil may nasimulan ko na siya nung nakaraan gabi, maabilis ko na lang siya na tapos. Dahil dalawang oras ang vacant ko at wala na akong ibang gagawin, nag advance reading na lang ako para sa akin mga subject.
Halos alas kuatro na nang hapon, ng napag desisyunan ko mag ayos na ng akin gamit, at mag handa sa susunod na klase. Isa isa kong ibinakik ang mga libro na akin kinuwa sa mga shelves nito. Pinag lalaruan ko ng huling hawak na libro na kailagan kong ibinalik, sa pinaka dulong bahagi ng library ko ito kinuwa. Dun kasi nakalagay ang mga lumang libro.
Habang nag lalakad may narinig akong dalawang boses, isang boses babaeng galit.
"Ano ba, Senen!? Bitiwan mo nga ako!!" Pa sigaw nitong utos.
