Now.
Chapter 20.
Bagamat pasumpong sumpong ang sakit ng ulo ni Nico naging maayos naman ang naging bakasyon namin. Ang bakasyon din yun sinubukan ang tatag ko at kung paano ko I handle ang karamdaman ng akin asawa. May araw na confused siya at iritado.
“Richard, kanina ko pa sayo pinahahanap ung charger ng laptop pero hindi mo pa rin hinahanap.” Galit niyang sabi sa’kin. “Kanina pa lobat ang akin laptop, may kailangan akong i-send na email kay Clare.” Dagdag niya pa.
Huminga ako ng malalim bago siya lapitan. Pangatlong beses na siya bumaba mula sa kwarto at hinahanap sa akin ang kanyang charger, samantala nung unang baba niya pa lang iniabot ko na sa kanya.
Nakangiti akong lumapit sa kanya, kahit sinusubok niya ang akin pasencya at kahit nag tataray na naman siya hindi ko pa rin makuwang magalit o mainis sa kanya, dahil mga galit na tingin a lang niya sa akin, ang pag tataray at pag taas ng kanyang kilay, parang kabayong nag wawala na ang akin puso.
Hinawakan ko siya sa kanyang balikat at matamis siyang tinignan. “Baby, nasa itaas na dinala mo na doon kanina pa.” Mahinahon kong sabi sa kanya munit di nag bago ang kanyang ekspresyon.
“Anong pinag sasabi mo Jan na nasa itaas na kanina? Kung andun Richard, Sana di na ako bumaba dito para hanapin pa sayo!” Mataray niyang sabi sa akin.
She glared at me na tila Ba may pinaka malaking nagawa akong kasalanan sa kanya. Muli akong nag pakawala ng isang buntong hininga. “Let’s go upstair sweetheart.” Aya ko sa kanya. Alam ko kase na hindi ako mananalo sa kanya. At hindi rin naman makakatulong sa kanya o sa amin dalawa kapag kinontra ko pa siya.
Muli niya akong tinignan ng masama. Nginitian ko lang siya. “Baby let’s go, para ma charge mo na yung Laptop mo.” Sabi ko sa kanya, pero hindi nag bago ang kanyang ekpresyon. “Baby, hindi mo lalong m e-mail si Clare kung titignan mo lang ako ng masama Jan. Alam ko gwapo ako, kaya nga na in love ka sa akin. “ Biro ko sa kanya.
Lalo tuloy umusok ang ilong ng akin asawa, habang ang akin puso at mga alagang insekto sa tyan naman ay nag didiwang dahil sa magandang tanawin na nakikita sa’kin harapan. My wife is like a volcano na nag bubuga ng lava na hindi mo maiwasan puriin ang aking kagandahan dahil sa ma pula at nang niningning habang umaagos ito pababa ng bulcan
“Tigil tigilan mo nga ako sa mga pambobola mo Jan Ricardo!” Mataray niyang sabi sa akin. “Imbis na binobola mo ako, hanapin muna sa taas yung charger.” Aniya sabay akyat sa itaas.
Natawa ako sa kanya dahil sa pag ikot ng kanyang mga Mata, bago ako talikuran.
Ngingiti ngiti akong sumunod sa kanya. I followed her sa loob nang amin kwarto, pag pasok mo pa lang makikita mo na ang charged na kanina niya pa hinahanap na nakaupo lang sa amin kama. Siguro dito Nia inilagay at nakalimutan na lang niya kung saan niya nilapag.
Agad akong lumapit sa Kama para kunin ang charger, pag katapos ko ito makuwa agad kong siyang tinignan na parang nililukot na papep ang mukha habang nakatingin sa screen ng kanyang laptop.
She Still beautiful kahit lukot ang kanyang mga mukha. She still beautiful kahit mag wacky face siya. Saan anggulo mo man siya tignan napaka ganda niya pa rin
Agad akong lumapit sa kanya, mula sa kanyang likuran inilapag ko sa lamesa ang charger na kanina niya pa hinahanap. “here.” Mababaw na boses kong sabi.
Mula sa kanyang pagkakatingin sa kanyang screen, naagaw ng kanyang pansin ang charher, bago ako nilingon. “Saan mo ito nakita?” Tanong niya sa akin. I smiled at her. “Sa Kama.” Maikli kong sagot sa kanya. Mula sa pagiging galit at pagkalukot ng kanyang mukha, napalitan ito ng pag tatanong tila Ba naguguluhan siya at di makapaniwala na andun lang sa kama ang kanyang hinahanap.
Nakita ko ang pag uwang na kanyang bibig tila ba may sasabihin munit pinili niya itong itikom.
I’ll help her to charge her laptop at sinamahan ko na lang siya sa amin kwarto para kapag may kailagan siya hindi niya na kailagan pang bumaba pa para tawagin ako.
Makalipas ang isang linggong pag babakasyon may limang araw na kaming nakabalik sa Maynila. Bumalik na kami sa realidad sa kanya kanya namin trabaho. Kahit papaano naka pag pahinga kaming dalawa, especially my wife.
I know she’s happy kahit may karamdaman siya. Nakikita ko ito sa tuwing ngumingiti siya. Lalo na ngayon habang seryoso siya sa pag luluto sa kusina.
“Richard, Sweetheart?” Tawag niya sa akin ng hindi ako nililingon.
“Yes, Baby?” Sagot ko sa kanya.
Lumapit ako sa kanya at hinalikan siya sa tenga bago tumabi sa kanyang gilid. At dun niya ang ako nilingon. “Anong oras darating sila Leo at Daddy?” tanong niya sa akin.
“Mga alas otso daw sila Leo, on the way na siya nung kausap ko siya kanina. Si daddy naman Maya Maya andito na yun” Sagot ko sa kanya.
Muli niya akong tinignan. “ah..” Mailki niyang Sagot. “Ganun ba?” Tumango ako sa kanya.
“Ilagay mo na yung nga Plato sa lamesa sweetheart, para itong mga pag Kain na lang ang ilalagay doon. Ilang minuto na lang matatapos na tong pochero at isusunod ko naman yung mechado.” Aniya habang hinahalo ang kanyang niluluto.
Nilanghap ko ang mabango at masarap na amoy ng kanyang niluluto at amoy pa lang busog kana.
Sinunod ko ang utos ng akin asawa, inayos ko ang mga pinggan sa lamesa at nung natapos siya ako na rin ang nag ayos ng mga ulam sa lamesa habang siya ay naliligo. Dumating na rin ang akin mga kaibigan kaya habang wala ang akin asawa, nag kwentuhan muna kaming mag kakaibigan at ni Daddy na ngaypn humihigop na nga kanyang ram.
“Ano bang okasyon pare at biglang nag imbita si Maine dito sa inyo?” Tanong ni Cole.
Sinoko din ako ni Stephe na ganun din ang tanong. Munit katulad nila wala din akong ideya kung anong okasyon, kahit ako mismo tinatanong ang akin asawa, bakit bigla niya akong sinabihan kahapon na sabihan ang akin mga kaibigan at si Daddy na mag kakaruon ng munting salo salo sa bahay ngayon araw. Buti na Lang at weekend wala kaming mga pasok kaya naman pumayag sila, staka Isa pa pag dating sa akin asawa, walang busy sa kanila, agad silang pupunta lalo na’t kapag ipagluluto sila nito.
“Wala din akong alam kung anong meron, basta sinabi niya lang kahapon na invite kayo.” Sagot ko sa kanila.
“Asan na ba si Menggay, gusto ko na makita ang manugang kong maganda.” Hanap ni daddy sa akin asawa habang papalapit sa akin na hawak ang kanyang baso.
Tumingin ako sa akin relo, halos mag dalawang oras na siya nasa taas. Tinignan ko siya Daddy. “Susunduin ko na muna si Nico sa taas, para makakain na rin tayo.” Paalam ko sa kanila. “Siya kasi ang nag luto at nag asikaso lahat, kaya late na rin siya nakapag ayos ng sarili.” Dagdag ko pa.
“Hindi mo man lang tinunlungan.” Sabi ni Daddy.
“Tinulingan ko Dad.” Depensa ko. “Kilala niyo naman ang asawa ko, basta sa pag luluto hands on siya. Kahit sinabi ko na mag hinay hinay nako ako pa aawayin.” Dagdag ko. “Maiwan ko muna kayo Jan, akyatin ko lang si Nico.” Muli kong paalam stala umakyat sa itaas.
I went upstairs hindi naka lock ang kwarto namin, bilin ko sa kanya ito simula nung aksidente niya noon. May spare key naman kami, pero nasa baba ito. Kaya sabi ko wag na lang I lock ang pinto para sa oras ng emergency hindi na kailagan bumaba pa para kunin ang susi.
“Baby..”Tawag ko sa akin asawa ng pumasok ako sa amin kwarto. I saw her in are bed. Bigla na akong kinabahan ng nakadapa siya sa kama. Agad ko siyang nilapita, parang nawalan ako ng dugo sa buong katawan at nanlamig ang akin katawan ng makita ko na wala siyang Malay.
