i just ✓

Bir Gözlem

Bir çift kondüktör.
Bir çift mezar kazıcı.
Gerektiğinde biri emirleri veriyordu.
Diğeri söyleneni yapıyordu.
Soru şuydu: Ya diğeri birinden çok daha fazlaysa?

  İki gün boyunca kendi işime baktım. Her zamanki gibi dünyayı dolaştım ve ruhları sonsuzluk bandına aktararak kıpırdamadan akıp gidişlerini izledim. Da Hyun'un kardeşi gömüldüğü yerden uzak durmam gerektiği konusunda birçok kez kendimi uyardım. Ama kendi tavsiyeme uyamadım.

  Mezarlık beni bir dost gibi karşıladı, çok geçmeden ben de onlarla birlikteydim. Başımı eğdim.

  Birkaç dakika sonra sonra, Da Hyun'un annesi yanında pederle uzaklaşmaya başladı. Tören için ona teşekkür ediyordu.

  Ama kız geride kalmıştı.

  Dizleri yere gömülüyordu.

  Hâlâ inanmayı reddederek kazmaya başladı. Kardeşi ölmüş olamazdı. Olamazdı. Ola...

  Saniyeler içinde her yeri karlar içinde kalmıştı.

  Ellerinde kanlar donmuştu.

  Bütün o karın içinde bir yerde kırılmış, iki parçaya ayrılmış kalbini görüyordu. İki yarısı da parıldıyor, bütün o beyaz altında atıyordu.

  Boğazından sıcacık bir çığlık yayıldı.