He Loves Me Not | STEVEN & SHARLENE

K 3.

Sharlene:

"Umalis ka na."

"I told you I'm not leaving without my son."

Aba'y hayop to talagang ang anak ko lang ang pakay.

"Hindi mo makukuha sa'kin ang bata." Sagot ko.

"You're coming with me Sharlene. Wag ka ng mag matigas." Giit niya sa'kin. Ano ba talaga? Kainis.

"M-Mommy? Dede." Namula ako ng mag salita si Josh. Tsk baby Josh wag mo naman ipahiya ang mommy.

"Not now baby." Sabi ko at kinarga ito.

"D-Dede!" Nag iiiyak na ito. Nataranta naman ako at kaagad na tumalikod. Ibinaba ko ang blouse para mapatahimik lang ang batang to. I feel so embarrassed. Hiyang hiya ako ng mga oras na 'yon lalo pa't alam kong nasa likod lang ang ama niya.

Tumikhim si Steven.

Matapos kong magpadede sa anak ko ay inayos ko na ang sarili ko.

"D-Dada." Ani ng bata dito.

"Josh don't talk to stranger—" Naputol ang sasabihin ko.

"Dada. Dada. Dada." Paulit ulit na ang bata. He's only 3 years old at napaka kulit na bata.

"Mommy - Dada. Dada carry me please." Nakakapag salita ito minsan ng tuwid. He's a smart kid.

Hindi kami nakapag salita ni Steven.

"D-Dada!" Nag iiiyak nanaman si Josh at gustong magpakarga sa lalaking to. Ano ba tong anak ko? Napakapasaway!

"Come." Ani ni Steven. Mabilis pa sa paspasan at buhat buhat na nito agad agad ang anak ko.

Natigilan ako habang pinag mamasdan sila. They're so cute together.

Magmamukhang magkamukha. Ang masungit na mukha ng tatay nito ay namana niya. Even those eyes. Ang mga nakakaakit at singkit na mga mata.

"Akin na ang bata." Ani ko ng matauhan. Aba'y kanina pa hawak ng orangu na to ang anak ko!

Hindi ako pinakinggan ng magaling na lalaking to at nakikipag laro na kay Steven.
Kukunin ko na sana ito ng—

"No mommy. No. Please Dada. Dada." Anak ng kamote! Na wili sa tatay! Ayaw ng magpabuhat sakin.

"No more dede." Inis na sabi ko na dapat hindi ko na sinabi pa dahil nagkatinginan kami ni Steven. Ramdam na ramdam ko ang pag init ng buong mukha ko. Nakakahiya ka Sharlene!

Maya maya pa'y.

"Anong oras na? Baka gusto mo ng umuwi?" Inis na ani ko sa lalaking to. Nakaupo lang naman sila sa sofa at naglalaro ng mga bago niyang pinamiling laruan. Aba'y boy scout talaga laging handa!

Ehem*

Tumikhim ako. May sariling mundo ang dalawa. Naiinis ako hindi nila ako pinapansin.

Sawakas ay nag angat ng tingin sa'kin si Steven. Seryoso, walang emosiyon. Di na nag bago.

"Sinong uuwi?" Sarulong to!

"Sinabi ko na sayo. Hindi kami sasama—" Lintik na lalaking to. Hindi nanaman ako pinatapos at tinalikuran ako. Binuhat niya si Josh at lumapit sa'kin.

"Son." Parang gustong mag wala ng puso ko ng bitawan niya ang salitang 'yon. Tinawag niyang son si Josh.

"Dada." Sagot ng bata. Aba'y magaling talaga.

"Do you want to go with me and eat chocolates?" Ayon ang galing mang uto.

"Hindi siya sasama sayo." Inis na sabi ko.