Naamloos deel 14

30 1 0
                                    


als klein kind krijg je te hoorden dat je ouders mate zijn van elkaar. Dat je mate het best ding in je leven is en altijd zal zijn. Een soulmate waar je niet zonder kan meer. Het mate ding lijkt meer op drugs, kom op iets waar je niet zonder kan zodra je weet hoe het is. Alles was gewoon bullshit. 

Misschien was ik het gewoon, die geen mate verdiende. Misschien was ik wel een monster. Zodra mn ouders verloor dacht ik niemad meer had die me liefde kon geven en leren. Het was ook de eerste keer dat ik iemand met mn eigen handen had vermoord. Zo onschuldig en zo snel, het was gedaan voor ik het wist, ik wist niet wat ik had gedaan vordat ik mijn handen zag die bloederig waren, bloed van iemand anders. 

En toen Adam...

met ruk word ik uit mn gedachtes gehaald wanner ik de deur van celldeur open gaan. Ja mensen weeral in een cell, daar stond de zelfde personen paar dagen geleden Blake and Jason. Je weet wel momenten wanner je echt in de grond wil verwijnen, dit was een zon moment. ik staarde kort naar blake, zijn normale groene ogen waren ietje donkerde dan laats. Zijn verband van de wonden die ik had aangericht was lichtes zichbaar door zijn donkere t-shirt. 

-Amelia voor de zoveelste keer heb je regels verbroken, je hebt een onschulig vrouw dood gedaan en niet vergeten heb je mate verwond en hem zwak tegen de andere laten zien. We zijn een pack een ja je bent Blake mate wat ook jou als iemand het pack maakt. je hebt iemand met bedoelingen verwond, je hebt iemand van een hogere rang zwak laten kom tegenover de andere. je wilt niet weten welke straffen daar voor zijn. Maar je blijft Blake mates, je hebt een kind in veileging gebracht, je hebt gezorgd dat we hem konden pakken en daarvoor zal ik je dankbaar zijn. Maar niet denken dat je deze keer zomaar weg kan van komen. Blake mag kiezen wat voor straf. 

Blake kijkt recht in mn ogen en laat en grote grijns zien, daarna een blik dat hij gaat genieten van dit momentje. 

-Ik heb besloten dat de mensen van ons pack  die door jou hebben moeten lijden, omdat je iemand hebt vewond of iemands dicht bijstaanden heb vermoord, die jou wat klappen uit mogen delen. Nog niet genoeg met dat, mogen andere ook toekijken en  jou zwak zien.

-heb je nog vragen, vraagt jason kort daarna.

"Wanneer"

-ohh morgen om 1 uur.

kon ik weigeren? natuurlijk kon ik dat niet, niet dat het een veschil zou maken. Ik zat hier vast achter de tralies. 



You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 30, 2019 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

WraakWhere stories live. Discover now