BAD BOYS AND ME #17

1.8K 36 2
                                    

Audrey's POV

Balita ko, Mag hihiwalay na daw sila Bianca at si Bryan.... Ginusto ni Bianca toh.... hindi ko alam kung anong nangyari sa kanilang dalawa bakit kailangan nilang mag end nang ganto? Napapaisip ako kung bakit at paano. Ngayon papunta ako sa Condo ni Bianca.... I want to comfort her and i want to know why.

-----

Nakadating na ako dito at naabutan ko si bianca na paskay na sa kotse nito.

"Hey, Bianca! Where are u going?" tanong ko dito at agad nmn siyang sumagot. "Sa dorm nila dexter."

"Sigurado ka?" tanong ko ulit dito. "Oo naman.... Bakit mo na tanong?"

"Nabalitaan ko kasi... na..."

"Ah... oo... dadalhin ko lang nmn tong pinagawang leche flan ni Miguel, pag katapos nun babalik na ako agad dito sa condo ko."

"Ah... ganon ba? Sige, sasamahan na lang kita." pag papaalam ko dito.

"Ah... sige..."

Nung maka sakay na kami sa loob ng kotse agad ko nmn binasag ang katahimikang namamagitan saamin ni bianca.

"Paano kung... uhm... paano kung... mag kita kayo ni... Bryan...?"

"Ano bang klaseng tanong yan, Audrey?"

"Nataning ko lang sayo... kasi ang tahimik mo eh... ano ba iniisip mo dyan?"

"W-wala..." tiningan ko si bianca habang nag da-drive siya, at halata sa mukha niya na malungkot at nag aalala siya.

"Sigurado ka ba?" tanong ko ulit dito kaya napatingin siya saakin ng panandalian at bumalik ulit ung tingin niya sa kalsada sala nag salita. "Sigurado saan?"

"Sa... inyo ni bryan."

"What do you mean?"

"Bianca, I know you since high school pa lang tayo, alam ko kung may problema ka... kung malungkot ka... o kung may bumabagabag sa kalooban mo. Kaya, Bianca please... tell me the truth... Sigurado ka na ba sa desisyon mo na maki pag hiwalay kay Bryan?"

"Uhm.... Nandito na tayo. Ano sasama ka ba saakin para ihaatid tong leche flans?" pag iiba niya sa usapan naming dalawa. "Tara na..." sabi nito atsaka lumabas na sa kotse niya. Kaya sinundan ko siya.

-----

Nang maka dating kami sa tapat ng pinto ng dorm ng apat na lalaki, agad nmn siyang kumatok sa pinto.

Kevin's POV

"Bryan bro! paki bukas nga nung pinto!" pakiki suyo ko kay bryan. Tinutulungan ko kasi mag linis ng dirm si dexter.

knock knock!

"Wait lang!"

Pag bukas ko ng pinto niluwal nito si Bianca at si Audrey. "Hi Bryan." tiningnan ko lang si audrey saka tumingin ulit kay bianca. "Bryan! Si Bianca na ba yan?" pasigaw na tanong ni Miguel kay bryan at lumapit ito sa pinto. "Oh! Tama ako kayo na nga."

"Uhm... ito na nga pla [ng leche flan na pinagawa mo."

"Yun! salamat ah. Pasok muna kayo."

"Ah hindi na, okay lang may pupuntahan pa kasi ako."

"Sigurado ka? Kahit uminim muna kayo ng tubig."

"No... okay lang... I'm sorry we have to go."

"Okay... sige next time na lang. Uy! salamat ulit dito ha."

"No prob. Sige alis na kami."

"Okay ingat."

Miguel's POV

Habang nag luluto ako biglang may kumatok sa pinto namin kaya inutusan muna ni kevin si bryan oara buksan ito. Nung maka lapit ako sa pinto nakita ko doon si bianca at si audrey dala ung leche flan na pinapagawa ko. Kaso ayaw nilang pumasok sa loob para uminom ng tubig may pupuntahan pa daw kasi sila.

Napansin ko labg kay bryan nubg nakita niya si bianca sa pinto, tinititigan niya lang ito. Na para bang may gusto iting sabihin kay bianca.
Nung paalis na sila bianca at audrey bigla nmn nag salita si bryan.

"Bianca, can we talk?"

"Tapusin ko lang ung niluluto ko sa loob." agad kong pag papaalam.

"We need to go... may pupuntahan pa kasi kami eh... sorry."

"Bianca pls? Kahit 5 mins lang."

"Sige na bianca... kausapin mo na siya. Hintayin na lang kita sa kotse."

-----

Bryan's POV

"Bianca.... nakuha ko na pala ung annulment paper kahapon." tumango lang nmn siya saakin. "At alam ko na... pirma ko na lang ang kulang oara mapasa na un sa judge..."

"Pero bianca, ang dami kasing tanong na tumatakbo sa isip ko. Hindi na ba natin toh maaayos? Buo na ba talaga yung desisyon mo?"

"Pls... bryan... just sign it... Para hindi na tayo mahirapan pareho."

"Sigurado ka na ba talaga?" tiningnan ko siya ng deretso sa mata, pinipigilan ko lang umiyak sa harap niya. "Baka nmn naguguluhan ka lang bianca... kaya ko nmn ayusin toh eh... Atsaka sayang ung 2 years na pinag samahan natin. Can we start over please?"

"Bryan... i want you to sign it. Please... nag mamakaawa ako sayo pirmahan mo na un. Please."

"Bianca.... mahal pa din kita... pls... di na ba mag babago yang isip mo?" Tumingin siya sa relo niya atsaka humarap saakin. "5 mins is over bryan... I need to go. Im sorry." saka siya tunalikod saakin.

"Bianca!" nung napa lingon siya saakin agad akong lumapit sa kanya at niyakap ito. "Bryan! Ano bang ginagawa mo? bitawan mo nga ako! I need to go!" pumapalag sya sa pag kakayakap ko sa kanya kaya mas hinigpitan ko ito. "Bianca pls... kung gusto mo talaga na mag hiwalay na tayo... sige... pipirmahan ko un... ipapadala ko na lang sa Sabado sayo..."

"Pero sana... hayaan mo ako na yakapin ka sa huling pag kakataon na lang..." Nung sinabi ko ung mga salitang iyon sa kanya napatigil siya sa pag palag sa yakap ko.

"Pero sana... wag mong kalimutan na mahal kita.... at mamahalin kita hanggang sa mamatay ako. Sobra lang kitang mahal kaya ko toh ginagawa para sayo, dahil alam ko na gusto mo ito..." Pinunasan ko ung mga luha na kanina pa pumapatak mula sa mga mata ko.... hindi ko na napigilan ung emosyon ko... "Bianca... ito na ang huli kong tawag sa pangalan mo... dahil simula ngayon... malaya ka na..."

Saka ako bumitaw sa pag kakayakap sa kanya... At nag simula na siyang mag lakad papalayo saakin.

"Paalam mahal ko... Sana maging masaya ka."

Pumasok na ako sa loob ng dorm naming apat at dumeretso sa loob ng kwarto ko.

"Bakit hindi tayo pinansin nun?" -kevin

"Ewan ko... nakita niyo ba ung mukha niya? mukhang umiyak eh." -miguel

"Hayaan muna natin siya...he needs space." Dexter









TFBBFILWM Where stories live. Discover now